پخش زنده
امروز: -
لوموند
لیبی و یمن ؛ جنگ های شکست خورده امارات
امارات عربی متحده بعنوان چهارمین وارد کننده بزرگ سلاح درجهان، اکنون بازنده اصلی جنگ در یمن و لیبی است.
به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما , روزنامه لوموند چاپ پاریس در مطلبی به قلم ژان پیر فیلیو نوشت جنگ یمن و لیبی برای امارات متحده نه تنها پیروزی به همراه نداشت بلکه نتیجه ای تاریک برای این کشور به همراه داشت.
به نوشته این روزنامه امارات عربی متحده پیش از این از سوی روزنامه لوموند به عنوان اسپارت خاورمیانه (شهر مشهور باستانی یونان قدیم) معرفی شده بود. امارات عربی متحده که در ساحل جنوبی خلیج (فارس) واقع شده است و از جمعیت ۹ میلیون نفری آن تنها ۱۹ درصد اصالت اماراتی دارند . با این حال این کشور ابزار نظامی قابل توجهی دارد. این کشور در سالهای ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۵ در میان چهار وارد کننده بزرگ تسهیلات جهان قرار داشت. 
محمد بن زاید ولیعهد و مرد قدرتمند این کشور به تبعیت از محمد بن سلمان شاهزاده سعودی در اغلب موارد ام بی زد نامیده می‌شود. در این گروه متشکل از دو رهبر قدرتمند خلیج (فارس) بن زاید ۵۹ ساله اغلب بر محمد بن سلمان ۲۵ ساله اعمال نفوذ می‌کند. در این میان وسوسه‌های بن زائد با خط مشی بسیار تهاجمی در قبال ایران از یک سو و اخوان المسلمین از سوی دیگر غالب است. اما شکست‌هایی که امارات در عرصه جنگ یمن و لیبی بر شکست این خط مشی نظامی گری را صحه گذاشت.
عربستان سعودی و امارات از ماه مارس سال ۲۰۱۵ کمپین نابودی حوثی را آغاز کردند.
نیرو‌های امارات عربی متحده که بر خلاف عربستان سعودی به صورت زمینی در این جنگ حضور یافتند نقش عمده‌ای در بیرون راندن حوثی‌ها از عدن در تابستان ۲۰۱۵ و همچنین بیرون راندن نیرو‌های القاعده از بندر مکلا در بهار سال ۲۰۱۶ ایفا کردند. ابوظبی با از دست دادن ۴۵ سرباز خود در حمله موشکی در سپتامبر ۲۰۱۵ هزینه سنگینی پرداخت کرد، اما راهبرد خود را به متحد سعودی تحمیل کرد. ابوظبی در ابتدا همکاری با اخوان المسلمین در حزب اصلاح یمن را که حضور گسترده‌ای در جناح دولتی داشتن رد کرد. پس از آن به حمایت از جدایی طلبان هیراک در جنوب یمن پرداخت که به دنبال تاسیس یمن جنوبی مستقل همانند سالهای ۱۹۶۷ تا ۱۹۹۰ بودند.
این راهبرد امارات به شدت دولت منصور هادی رئیس جمهور (مستعفی) یمن که در سال ۲۰۱۲ در انتخاباتی تحت نظارت سازمان ملل متحد به پیروزی دست یافت ضربه زد. حوثی‌ها سه سال بعد از آن هادی را به عربستان سعودی فراری دادند. به نام همین رئیس جمهور یمن بود که عربستان سعودی به طور رسمی کمپین علیه حوثی‌ها را به راه انداخت.
بدتر از همه آنکه ابوظبی ترجیح داد با شبه نظامیان سلفی و حتی تروریست‌ها برای مقابله با اخوان المسلمین بسیج شود. در نهایت محمد بن زاید دریافت عملیاتی که از ژوئن سال ۲۰۱۸ بر بندر حدیده متمرکز شده بود برای آذوقه رسانی به صنعا پایتخت یمن در شمال این کشور حیاتی است. باوجود ماه‌ها درگیری‌های گسترده امارات موفق نشدن خطوط دشمنان را بشکند و باید آتش بس تحت نظارت سازمان ملل متحد را می‌پذیرفت. امارات با درس گرفتن از این شکست از کاهش تعهدات نظامی خود در یمن خبر داد. این خروج نیرو‌های اماراتی از یمن در فوریه سال ۲۰۲۰ مانع از آن نشد که ابوظبی به اعمال قدرت در این بحران به ویژه از طریق جدایی طلبان جنوب ادامه ندهد. این خروج نیرو‌های اماراتی ,عربستان سعودی را در برابر چالش خروج باشکوه از جنگ یمن تنها گذاشت و دولت هادی همچنان در برابر اعتراضات جدایی طلبان متزلزل و آسیب پذیر است.
لیبی از سال ۲۰۱۱ سه جنگ داخلی را تجربه کرده است. نخستین جنگ طی چند ماه با سرنگونی معمر قذافی دیکتاتور لیبی به نتیجه رسید. دو جنگ بعدی هم در سال ۲۰۱۴ و ۲۰۱۹ توسط خلیفه حفتر آغاز شد. خلیفه حفتر در راس گروهی از شبه نظامیان موسوم به ارتش ملی لیبی قصد دارد حاکمیتی بدون مشارکت به جای دولت کنونی در طرابلس داشته باشد. محمد بن زاید حامی حفتر است و وی را بهترین سنگر در برابر نفوذ اخوان المسلمین در لیبی و همچنین پدر خوانده منطقه‌ای آن‌ها یعنی ترکیه و قطر می‌داند.
در اوت سال ۲۰۱۴ جنگنده‌های میراژ امارات عربی متحده طرابلس را بمباران کرد که البته مانع از اینکه پایتخت به دست مخالفان حفتر بیفتد نشد. امارات بدون در نظر گرفتن تحریم‌های تحویل سلاح اعمال شده از سوی سازمان ملل متحد علیه لیبی بالگرد‌های ساخت بلاروس را به حفتر عرضه کرده است و سخاوتمندان تامین مالی دسترسی وی به تسلیحات سنگین را برعهده دارد.
حفتر محروم از پیروزی نظامی در سالهای ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ در آوریل ۲۰۱۹ خصومت را از سر گرفت. در آنجا هم امارات از وزنه خود در این جنگ داخلی جدید حتی بیشتر از سایر متحدان حفتر مانند مصر، روسیه و عربستان سعودی استفاده کرد. محمد بن زیاد همانند یمن با انتخاب حمایت از شبه نظامیان سلفی به شدت خطر کرد. اما افزایش تنش‌های نظامی دولت طرابلس را به آغوش ترکیه انداخت که تعهد فزاینده آن در لیبی مواضع حفتر را در بسیاری از جبهه‌ها متزلزل کرد.
محمد بن زاید ولیعهد و مرد قدرتمند این کشور به تبعیت از محمد بن سلمان شاهزاده سعودی در اغلب موارد ام بی زد نامیده می‌شود. در این گروه متشکل از دو رهبر قدرتمند خلیج (فارس) بن زاید ۵۹ ساله اغلب بر محمد بن سلمان ۲۵ ساله اعمال نفوذ می‌کند. در این میان وسوسه‌های بن زائد با خط مشی بسیار تهاجمی در قبال ایران از یک سو و اخوان المسلمین از سوی دیگر غالب است. اما شکست‌هایی که امارات در عرصه جنگ یمن و لیبی بر شکست این خط مشی نظامی گری را صحه گذاشت.
عربستان سعودی و امارات از ماه مارس سال ۲۰۱۵ کمپین نابودی حوثی را آغاز کردند.
نیرو‌های امارات عربی متحده که بر خلاف عربستان سعودی به صورت زمینی در این جنگ حضور یافتند نقش عمده‌ای در بیرون راندن حوثی‌ها از عدن در تابستان ۲۰۱۵ و همچنین بیرون راندن نیرو‌های القاعده از بندر مکلا در بهار سال ۲۰۱۶ ایفا کردند. ابوظبی با از دست دادن ۴۵ سرباز خود در حمله موشکی در سپتامبر ۲۰۱۵ هزینه سنگینی پرداخت کرد، اما راهبرد خود را به متحد سعودی تحمیل کرد. ابوظبی در ابتدا همکاری با اخوان المسلمین در حزب اصلاح یمن را که حضور گسترده‌ای در جناح دولتی داشتن رد کرد. پس از آن به حمایت از جدایی طلبان هیراک در جنوب یمن پرداخت که به دنبال تاسیس یمن جنوبی مستقل همانند سالهای ۱۹۶۷ تا ۱۹۹۰ بودند.
محمد بن زاید ولیعهد و مرد قدرتمند این کشور به تبعیت از محمد بن سلمان شاهزاده سعودی در اغلب موارد ام بی زد نامیده می‌شود. در این گروه متشکل از دو رهبر قدرتمند خلیج (فارس) بن زاید ۵۹ ساله اغلب بر محمد بن سلمان ۲۵ ساله اعمال نفوذ می‌کند. در این میان وسوسه‌های بن زائد با خط مشی بسیار تهاجمی در قبال ایران از یک سو و اخوان المسلمین از سوی دیگر غالب است. اما شکست‌هایی که امارات در عرصه جنگ یمن و لیبی بر شکست این خط مشی نظامی گری را صحه گذاشت.
این راهبرد امارات به شدت دولت منصور هادی رئیس جمهور (مستعفی) یمن که در سال ۲۰۱۲ در انتخاباتی تحت نظارت سازمان ملل متحد به پیروزی دست یافت ضربه زد. حوثی‌ها سه سال بعد از آن هادی را به عربستان سعودی فراری دادند. به نام همین رئیس جمهور یمن بود که عربستان سعودی به طور رسمی کمپین علیه حوثی‌ها را به راه انداخت.
بدتر از همه آنکه ابوظبی ترجیح داد با شبه نظامیان سلفی و حتی تروریست‌ها برای مقابله با اخوان المسلمین بسیج شود. در نهایت محمد بن زاید دریافت عملیاتی که از ژوئن سال ۲۰۱۸ بر بندر حدیده متمرکز شده بود برای آذوقه رسانی به صنعا پایتخت یمن در شمال این کشور حیاتی است. باوجود ماه‌ها درگیری‌های گسترده امارات موفق نشدن خطوط دشمنان را بشکند و باید آتش بس تحت نظارت سازمان ملل متحد را می‌پذیرفت. امارات با درس گرفتن از این شکست از کاهش تعهدات نظامی خود در یمن خبر داد. این خروج نیرو‌های اماراتی از یمن در فوریه سال ۲۰۲۰ مانع از آن نشد که ابوظبی به اعمال قدرت در این بحران به ویژه از طریق جدایی طلبان جنوب ادامه ندهد. این خروج نیرو‌های اماراتی ,عربستان سعودی را در برابر چالش خروج باشکوه از جنگ یمن تنها گذاشت و دولت هادی همچنان در برابر اعتراضات جدایی طلبان متزلزل و آسیب پذیر است.
لیبی از سال ۲۰۱۱ سه جنگ داخلی را تجربه کرده است. نخستین جنگ طی چند ماه با سرنگونی معمر قذافی دیکتاتور لیبی به نتیجه رسید. دو جنگ بعدی هم در سال ۲۰۱۴ و ۲۰۱۹ توسط خلیفه حفتر آغاز شد. خلیفه حفتر در راس گروهی از شبه نظامیان موسوم به ارتش ملی لیبی قصد دارد حاکمیتی بدون مشارکت به جای دولت کنونی در طرابلس داشته باشد. محمد بن زاید حامی حفتر است و وی را بهترین سنگر در برابر نفوذ اخوان المسلمین در لیبی و همچنین پدر خوانده منطقه‌ای آن‌ها یعنی ترکیه و قطر می‌داند.
در اوت سال ۲۰۱۴ جنگنده‌های میراژ امارات عربی متحده طرابلس را بمباران کرد که البته مانع از اینکه پایتخت به دست مخالفان حفتر بیفتد نشد. امارات بدون در نظر گرفتن تحریم‌های تحویل سلاح اعمال شده از سوی سازمان ملل متحد علیه لیبی بالگرد‌های ساخت بلاروس را به حفتر عرضه کرده است و سخاوتمندان تامین مالی دسترسی وی به تسلیحات سنگین را برعهده دارد.
حفتر محروم از پیروزی نظامی در سالهای ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ در آوریل ۲۰۱۹ خصومت را از سر گرفت. در آنجا هم امارات از وزنه خود در این جنگ داخلی جدید حتی بیشتر از سایر متحدان حفتر مانند مصر، روسیه و عربستان سعودی استفاده کرد. محمد بن زیاد همانند یمن با انتخاب حمایت از شبه نظامیان سلفی به شدت خطر کرد. اما افزایش تنش‌های نظامی دولت طرابلس را به آغوش ترکیه انداخت که تعهد فزاینده آن در لیبی مواضع حفتر را در بسیاری از جبهه‌ها متزلزل کرد.
امارات عربی متحده که در ساحل جنوبی خلیج (فارس) واقع شده است و از جمعیت ۹ میلیون نفری آن تنها ۱۹ درصد اصالت اماراتی دارند . با این حال این کشور ابزار نظامی قابل توجهی دارد. این کشور در سالهای ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۵ در میان چهار وارد کننده بزرگ تسهیلات جهان قرار داشت.
محمد بن زیاد که نتوانست موفقیت نظامی تعیین کننده‌ای به دست آورد در استعفای فرستاده ویژه سازمان ملل متحد در امور لیبی ایفای نقش کرد. وی پس از آن دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا را متقاعد کرد برای انتصاب وزیر امور خارجه سابق الجزایر در این سمت از وتوی خود استفاده کند، زیرا از دیدگاه وی وزیر الجزایری به اندازه کافی حامی حفتر نبود. در نتیجه این سیاست ابوظبی این سمت در حال حاضر خالی مانده است.
در یمن هم مانند لیبی، نظامی گری امارات به وساطت سازمان ملل متحد برای صلح و همچنین به دولتی که از سوی جامعه بین الملل به رسمیت شناخته شده است ضربه سنگینی وارد کرد و به این ترتیب بر تجزیه نظامی این دو کشور که پیش از این هم به شدت در معرض چنین رویدادی بودند صحه گذاشت.
در یمن هم مانند لیبی، نظامی گری امارات به وساطت سازمان ملل متحد برای صلح و همچنین به دولتی که از سوی جامعه بین الملل به رسمیت شناخته شده است ضربه سنگینی وارد کرد و به این ترتیب بر تجزیه نظامی این دو کشور که پیش از این هم به شدت در معرض چنین رویدادی بودند صحه گذاشت.
نظر شما