پخش زنده
امروز: -
یادداشت:
تولید خانوادگی در سایه همدلی+ فیلم
حال و هوای کوچه پس کوچه‌های روستا‌ها و شهر‌های خراسان شمالی و بوی رب و خیارشور خبر از روز‌های آخر تابستان می‌دهد.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز خراسان شمالی، این روز‌ها دود سفید رنگ آتیش از هر خونه و باغی دیده میشه و بوی خوش 
جوشاندن رب و درست کردن سرکه، سالاد فصل و خیارشور به مشام میرسه.
می‌خوام از شنیده‌های این روز‌ها براتون بگم خانم حیدری یکی از همسایه هامون میگه امسال برای چندمین سال پی در پی به دلیل گران بودن رب کارخانه‌ای و قیمت پایین گوجه فرنگی و کیفیت مطلوب رب خانگی، همه خانواده به اتفاق دختر، عروس، داماد و نوه‌ها در کنار هم، با صفا و همدلی و البته رعایت نکات بهداشتی بخاطر کرونا مشغول جوشاندن رب شدند.
از صدای گوش نواز قل قل رب بر روی آتیش با تاق و توق کردن هیزم‌های زیر دیگ برامون میگه که همه رو به وجد آورد، و خاطره روز‌های بچگی شون رو یاد آور شد.
خانم حیدری میگفت عروسش از درست کردن رب، سالاد و خیارشور در روز‌های آخر پاییز قبل از باز شدن مدرسه‌ها تعریف می‌کرده که همه فامیل تو باغ مادربزرگش از صبح زود با خوردن صبحونه کنار آتیش تا آخر شب، اون هم آخر هفته برای چند روز با خوشحالی و صمیمت کنار هم جمع می‌شدن تا آذوقه‌های زمستونشون رو فراهم کنن.
درست که این روز‌ها مثل قدیم نمیشه، اما همین کنار هم بودن خانواده‌ها و کمک کردن به همدیگه جای شکر داره و به قول خانم حیدری این رب خانگ می‌ارزه به صدتای رب کارخانه‌ای که معلوم نیست چطور درست می‌کنن و از لحاظ قیمت هم بسیار مقرون به صرفه است و از همه مهمتر سالم بودن و رعایت نکات بهداشت اون هم با وجود کروناست.
میگفت بعد از رب هم خیار‌های شسته شده رو داخل دبه‌های ۲۰ کیلویی چیدن و مخلفاتش مثل گل شوید، ترخون، سیر، سرکه، گلپرو آب نمک جوشیده شده رو اضافه کردن در همون حین مادر‌ها هم به بچه هاشون گوش زد می‌کردن اینقدر خیار نخور دل درد میشی از اون طرف یکی دیگه از مادر‌ها میگفته دنبال هم نکنید گردو خاک میشه و اقایون هم مشغول حساب کردن ۵۰ کیلو خیاری که کیلویی ۴ هزار تومن و ۹۰ کیلو گوجه فرنگی که کیلویی هزارو ۳۰۰ تومن خریدن بودن شدن و مقایسه می‌کردن با ۱۰۰ کیلو گوجه فرنگی که سال گذشته کیلویی هزار تومن خریدن و ۲۵ کیلو رب به دست آوردن البته در کنار این حساب و کتاب چای آتیشی رو فراموش نکردن و مشغول نوشیدن چایی آنخ شدن.
خانم حیدری میگفت رب‌ها رو داخل کوزه‌های سفالی و یا شیشه‌هایی با درب‌های پرسی که کمی روغن روی اون‌ها میریزه و داخل زیر زمین خونه یا داخل سایه نگهداری میکنه و نیاز یکسال رو جواب میده برای خیارشور، گوجه شور و سالاد و سرکه هم از همین روش استفاده میکنه.
خلاصه این روز‌ها از هر کوچه‌ای که میگذری صدای خوش تلاش و همکاری با چاشنی عطر خوش هیزم و رب و سرکه است که خبر از اومدن پاییز هزار رنگ با هوای خوش باد و بارون رو میده.
بیننده بخشی از این تلاش و همکاری خانوادگی در این روز‌های سخت کرونایی باشید.
نویسنده: ملیحه کیوانپور
نظر شما