حکایت همچنان باقیست

به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای مرکز کرمان،سال تحصیلی ۱۴۰۰ / ۱۳۹۹ با زنگ‌های مجازی یا حضوری بالاخره آغاز شد، اما رفتن و نرفتن به مدرسه و اثرات هر دوی آن بر دانش آموزان همچنان ادامه دارد.

 

امسال از آن شور و شادی همیشگی "بوی ماه مهر" از آن ثبت نام‌های شلوغ و پر همهمه، در صف ایستادن‌ها و خرید‌های رنگارنگ فرم، کیف وکفش‌های نو خبری نبود.

 

 

بوی ماه مهر امسال با طعم ماسک و الکل همراه شد آن هم برای بخشی از دانش آموزانی که می‌خواهند آموزش حضوری داشته باشند.
برای تهیه این گزارش به مدرسه‌ای در حاشیه شهر کرمان رفتم تا آنچه را می‌بینم و می‌شنوم انتقال دهم.

 

 

 

از خانم معلمی که به ما اجازه ورود به کلاس درس را می‌دهد تشکر می‌کنم.

درکنار هفت دانش آموزی کلاس سومی می‌نشینم، کلاس درس ربع ساعتی می‌شود که آغاز شده وبچه‌ها اضطراب دارند.

اما به چهره‌ها که نگاه می‌کنم شور و اشتیاق یادگیری را می‌توان حس کرد.

ان‌ها به دست‌های کوچکشان دستکش وبر چهره‌ها ماسک زده اند، اما چشم‌ها ششدانگ به تخته دوخته شده است، در پایان درس با آن‌ها هم صحبت می‌شوم.

 

زهرا می‌گوید:من خیلی از کرونا ترس دارم برخی مواقع به فکر می‌کنم نکند دانش‌آموزی کناریم ویروس گرفته باشد، توی دلم دلهره دارم.

مهسا دیگر دانش آموزی کلاس می‌گوید: آنقدر خوشحالم که توانسته‌ام مدرسه بیایم که هنوز باورم نمیشه، توی فضای کلاس و حیاط یه حال دیگه میده، بابام گفته برو مدرسه انشاءالله مشکلی پیش نمی‌آید.

اما نیکا دانش آموزی کلاس دومی می‌گوید: رعایت نکات بهداشتی برایم سخت است و دائم یادم می‌رود که مواظب باشد، چندین بارامروز آن‌ها را به دهان و چشمانم کشیده ام.

والدین
در گوشه‌ای از مدرسه تعدادی از پدر‌ها و مادر‌ها به انتظار بچه هایشان نشسته اند از آن‌ها در مورد حضور بچه‌ها در مدرسه می‌پرسم؟
آقایی که خودش را محمدی معرفی می‌کند، می‌گوید:هیچ چیزی جای مدرسه را نمیگیرد، مگر میشود با گوشی حدود هشت ماه به بچه‌ها آموزش داد و توقع داشته باشی پیشرفت هم بکنند.

بچه‌ها باید چهره به چهره و فیزیکی همه چیز را لمس کنند، حتی بوی مدرسه و کلاس را، باور کنید سال تحصیلی گذشته فکر نکنم بچه من پیشرفتی کرده باشد، اما نمی‌دانم چطور همه نمراتش بسیار خوب بود.

مادردانش‌آموز دیگری می‌گوید: من با صحبت این آقا مخالفم! اگر مجبور نبودم هیچ وقت فرزندم را به مدرسه نمی‌فرستادم.‌می‌پرسم چرا؟ می‌گویدسه بچه دارم اوضاع اقتصادی ما هم خراب است با یک گوشی زوار در رفته چند نفر می‌توانند در خانه به صورت مجازی در کلاس شرکت کنند؟ می‌گوید: همین دیروز صدا و سیما اعلام کرد ۱۳ نفر به علت کرونا در استان مردند وشرایط هنوز قرمزاست.

 

 

وقتی امکانات نداری، بچه‌ها توقعاتی دارند و نمی‌توانی آن‌ها را برآورده کنی مجبوری ریسک بالا را به قیمت جان هم که شده بخری.

آقای دیگری وارد گفتگوی ما می‌شود، می‌گوید:برادر من بدون هیچ علائم قبلی کرونای بدخیم گرفته و معلوم نیست زنده باشد یا خیر.

اگر دانش‌آموزی همین نوع کرونا را داشته باشد در یک روز در این مدرسه چند نفر را آلوده می‌کند؟
چه کسی جوابگو است، آقا جان صحبت از جان است ویک سرمایه به نام فرزند.

پیشنهادی جذاب
والدین دانش‌آموز دیگری در مورد حمایت دولت از قشر ضعیف می‌گوید: سال گذشته چندین ماه مدرسه تعطیل بود، امسال هم با این شرایط بخش زیادی از دانش آموزان به مدرسه نخواهند آمد؛ لذا بودجه هنگفت مدرسه دست‌نخورده باقی می‌ماند، دولت همین بودجه را برای خرید تبلت یا گوشی برای خانواده‌های کم درآمد در نظر بگیرد تا دانش‌آموزانی که چنین وسایلی ندارند از آموزش‌های مجازی هم بهره‌مند شوند.

دانش آموزان روستا نشین.
اما مشکلات بچه‌هایی که در روستا زندگی می‌کنند بیشتر است و بخش زیادی از آن به سرعت پایین یا نبود اینترنت برمی‌گردد.
سال تحصیلی گذشته پیام‌های بسیاری در همین زمینه داشتم که این دسته از دانش آموزان برخی از آن‌ها حتی نتوانسته اند به اینترنت دسترسی داشته باشند.

درهمین زمینه به سراغ مدیرکل ارتباطات و فناوری استان رفتم و از او در مورد رفع مشکلات اینترنت روستا‌های استان پرسیدم.

آقای الهامی ضمن تایید کمبود‌ها می‌گوید:از ۲۷۹۹ روستای بالای ۲۰ خانوار استان کرمان حدود ۱۷۶۷ روستا از اینترنت بهره‌مند هستند ومابقی یا اینترنت ندارند یا از سرعت مناسب برخوردار نیستند.

وی می‌گوید: سعی ما این است تا بتوانیم مشکل اکثر روستا‌های باقی مانده را برطرف کنیم، اما کمبود قطعات به علت تحریم‌ها کار ما را سخت کرده است وبا همین شرایط تا مهر ۱۰۰ روستای دیگر به اینترنت پرسرعت متصل خواهند شد.

شبکه شاد


معاون ابتدایی وزارت آموزش و پرورش که در هفته اول سال تحصیلی مهمان دیار کریمان بود می‌گوید: اگرچه شبکه شاد سال تحصیلی گذشته معایب و مشکلاتی داشت، اما اکنون رفع شده و به عنوان بزرگترین شبکه اینترنت داخلی با ۱۰ میلیون کاربر فعال است.

 

خانم رضوان حکیم زاده به استفاده ۹۹ درصدی مدارس کشور از این شبکه اشاره می‌کند و می‌گوید: با شرایط موجود کرونا قابل پیش‌بینی نیست و نمی‌دانیم تا کی ادامه خواهد داشت، لذا حضور طولانی مدت دانش آموزان در خانه آسیب‌های روحی و روانی بسیاری برای آن‌ها ایجاد می‌کند و همین موضوع باعث شد تا ما تصمیم بگیریم مدارس تا حد امکان حضوری شوند.

 

وی اضافه می‌کند: در نسخه جدید شبکه شاد ۱۱ قابلیت اضافه شده است.


بساط سکه گوشی همراه
اگرچه این روز‌ها و بساط لوازم تحریر، نوشت افزار‌ها و خیاطی‌ها کساده است، اما بازار فروش گوشی همراه داغ داغ است و خانواده‌ها سعی دارند تا درهر صورت ممکن گوشی یا تبلتی برای فرزندانشان تهیه کنند.

سری به یکی از مراکز فروش موبایل شهرکه میزنم از چهره برخی خریداران مشخص است که آن طور که فکر می‌کردند، نمی‌توانند خرید موردنظرشان را انجام دهند.
خانمی با دو فرزندش برای خرید آمده، می‌گوید:سه ساعت است تو این مغازه‌ها دنبال گوشی می‌گردم، اما گوشی تقریبا مناسبی زیر ۳ میلیون پیدا نمی‌کنم.
از او در مورد قیمت لب تاپ پرسیدم؟ جواب می‌دهد:‌ای اقا ما تو همین سه میلیون مانده ایم، لب تاپ هم آن طور که فروشنده‌ها می‌گویند، از ۱۳ میلیون به بالا قیمت می‌خورد.


قطع و وصل‌های مکرر اینترنت

گویا هنوز تجربه شش ماه گذشته نتوانسته معایب آموزش مجازی را بپوشاند.
با مدارس مختلفی که درچند شهرستان تماس گرفته‌ام مشاهده میشود با گذشت ۱۰ روز از سال تحصیلی، اما هنوز در کش و قوس اینترنت و نصب و تغییر انواع نرم افزار‌ها برای ارتباط دانش آموزان هستند.نطورکه یکی از والدین می‌گوید: زیرساخت آموزش مجازی کماکان مشکل دارد و فرصت کافی برای اصلاح آن وجود داشته، اما شاید آموزش و پرورش منتظراما و اگر‌های شرایط بوده است.

او اضافه می‌کند دربرخی دروس دخترش نتوانسته شرکت کند چرا که قطعی نرم‌افزار اینترنت همچنان ادامه دارد.

 

حالا سال تحصیلی جدید با زنگ‌هایی به صدا درآمده که صدای دلهره را از آن می‌توان شنید و هراس خانواده‌ها جدی است.

از یک طرف صحبت از سلامتی و جان افراد است و از طرفی آموزش و پیشرفت را نمی‌توان نادیده گرفت.

دولت هم اعلام کرده انتخاب حضور فیزیکی یا مجازی بر عهده خانواده‌ها است و خودشان تصمیم بگیرند؛ لذا به نظر می‌رسد می‌توان از تجربه برخی کشور‌های موفق در زمینه آموزش و نوع ابزار‌ها بهره برد و راهکار‌های مناسب و بهتری برای این کار پیدا کرد، چرا که آنطرف برخی منابع پزشکی می‌گویند، ممکن است این ویروس تا دو سال دیگر هم مهمان ما باشد با همین شرایط و محدودیت‌ها، که در این صورت حکایت همچنان باقیست