پخش زنده
امروز: -
هم زمان با اربعین حسینی
مشروح سخنان دبیر کل حزب الله لبنان
دبیر کل حزب الله لبنان گفت بسیاری از غیر مسلمانان از ثروت معنوی قیام حسینی استفاده کرده، از آن تأثیر پذیرفته، بر اساس آن رفتار کرده و به آن اقتدا کرده اند.
به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صداوسیما به نقل از شبکه تلویزیونی المنار؛ دبیر کل حزب الله لبنان در سخنانی به مناسبت اربعین حسینی گفت: پیاده روی اربعین اتفاق جدیدی نیست بلکه از قدیم وجود داشت اما در سالهای اخیر گسترده تر شده است.
دبیر کل حزب الله لبنان گفت: فردا (پنجشنبه) روز اربعین است، اربعین حسین سیدالشهداء (ع)، ما روز بیستم صفر را روز اربعین میدانیم و در این موضوع مراجع و علمای ما اتفاق نظر دارند و در این زمینه چندان توجهی به این نکته نمیشود که محرم امسال مثلا ۲۹ روز است یا ۳۰ روز. یعنی توافق بر این است که روز بیستم صفر روز اربعین است. اربعین برای خود اعمالی دارد که در کتب مربوطه بدانها اشاره شده است.
وی افزود: در سالهای اخیر در روز اربعین و به طور صحیح چند روز قبل از اربعین اعمالی آغاز میشد و با گذشت زمان این روند گستردهتر هم شد و آن پیاده روی میلیونی به سمت مکانی واحد و در زمان واحد است یعنی حرکت به سمت کربلا برای آنکه در روز بیستم صفر در کربلا باشند و در زیارت اربعین حضور داشته باشند. البته این موضوع اتفاق جدیدی نیست بلکه از قدیم وجود داشت، اما در سالهای اخیر این کار توسعه یافت و بسیار گستردهتر شد.
سید مقاومت گفت تردیدی نیست تحرکات و بیداری اسلامی در برخی کشورهای اسلامی، پیروزی انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی (قدس سره الشریف) و استقرار نظام جمهوری اسلامی در ایران و تحول بزرگی که در منطقه ایجاد شد در کنار سقوط نظام صدام حسین، موجب شد تا این موانع برداشته شود.
دبیر کل حزب الله لبنان افزود: وقتی عمیق در این تظاهرات بنگریم متوجه میشویم میلیونها انسان، کار و خانه را رها میکنند دهها و حتی صدها کیلومتر راه را پیاده طی میکنند، بدون اینکه آب و غذایی با خود داشته باشند، بدون اینکه نگرانیهای امنیتی را مد نظر قرار دهند، زن و مرد، کوچک و بزرگ با پای پیاده حرکت میکنند.
در تبیین این موضوع در گام اول در پی آنیم که از نظر مفهومی این موضوع را آشکار سازیم تا برای ما و دیگران روشن شود، چنانچه باید برای جهانیان آشکار شود، تا جهان، اعم از مسلمانان و غیر مسلمانان تنها نظاره گر عزاداریها از صفحات تلویزیون نباشد. تا بدانند عزاداران چه میکنند، چرا میگریند؟ چرا غمگینند؟ چرا در این دوره زمانی چنین مراسمی برپا میکنند؟ چرا برخی نام ها، چون حسین، زینب و عباس را بر زبان میآورند؟ چرا شرایط روحی و روانی این افراد پس از بیش از ۱۳۰۰ سال تغییر مییابد؟ تا خودمان درک کنیم چه سرمایه ایمانی، وجدانی، اخلاقی، انقلابی و فکری در اختیار ماست و نسل به نسل به میراث گذاشته میشود و چگونه باید از آن برای دنیا و آخرتمان استفاده کنیم؟
امام حسین (ع) بدون تردید در سال ۶۱ هجری نزد همه مسلمانان وقت، شخصیت اول جهان اسلام بود. حتی آنانی که به امامت این امام اعتقادی نداشتند یا به یاری او نشتافته بودند هم به عظمت امام معتقد بودند. میزان احترام، تقدیر و تقدیس امام بسیار معروف و واضح است.
آیاتی نازل شد که مفسران به اتفاق آن را متعلق به امامان حسن و حسین میدانند. یطعمون الطعام علی حبه در سوره انسان، آیه مباهله، آیه مودت و آیه تطهیر نمونهای از این مواردند، روایاتی هم از رسول خدا (ص) نقل شد، دو سید جوانان اهل بهشت از جمله اینهاست.
دبیر کل حزب الله لبنان گفت: میخواهم نکته اضافه تری بگویم، نکتهای که نیازمند تامل و تفکر بیشتر است، حدیثی مهم که از جایگاه امام حسین نزد رسول خدا و نزد خداوند سبحان حکایت میکند، حدیثی که در کتب معتبری ذکر شده و علمای شیعه و سنی درباره مستندات حدیث تحقیق کرده و آن را از احادیث، صحیح، حسن یا معتبر خوانده اند، این حدیث معروف به نقل از پیامبر (ص) است که در آن آمده است، حسین منی و انا من حسین احب الله من احب حسینا.
سید حسن نصر الله در ادامه افزود: شخصیت محوری و اصلی حادثه کربلا این انسانی است که خصوصیاتش را شرح دادیم. همان کسی که پیامبر در مورد او فرموده است «حسین منی و أنا من حسین». اما مصیبت کربلا فقط در مورد این شخصیت بزرگ رخ نداده است و بلکه مجموعهای از شخصیتهای بزرگ دیگر که برادر و خواهر و برادرزاده و نزدیکان او بوده اند نیز در کربلا حضور داشته اند.
پیامبرصبورترین، بردبارترین، با ایمانترین انسان است، او راضی به قضا و قدر الهی است و حتی از اینکه نوه اش سید الشهداء باشد افتخار میکند، اما حساب همه اینها جداست، چون او در احساس و عواطف نیز مرد بزرگی است به همین منظور میگرید.
از جمله روایات دیگر از رسول خدا (ص) روایتی است که امام صادق (ع) نقل کردند، پیامبر (ص) به حسین بن علی (ع) که کودکی بیش نبود و به سمت او میآمد نگاه کرد، او را در آغوشش نشاند و فرمود، کشته شدن حسین (ع) آتشی در دل مومنان ایجاد میکند که هیچگاه سرد نخواهد شد.
فارغ از سند این حدیث، محتوای این سخن یک حقیقت محض است و با گذشت زمان، صدق واقعه میتواند دلیلی بر صدق حدیث باشد. البته این موضوع، شان الهی است، زیرا خداوند میفرماید، ان الذین یحبهم یجعل لهم حبا و ودا فی قلوب الذین آمنوا، این حبی است که خداوند در دل مومنان جای داده است. به همین دلیل است که از حسین (ع) نقل شده است که انا قتیل العبره و لایذکرنی مومن الا بکی.
این محبت و عشق به حسین (ع)، به عباس و زینب و به تمامی آنانکه با حسین (ع) بودند، با گذشت ۱۳۸۰ سال اگر در این سطح از عواطف نبود، وقتی از آنان، از تشنگی آنان و آنچه که بر آنان گذشت، یاد میکردیم حزن و اندوه ما بر آنان هم مثل آنچه که امروز میبینیم، نبود.
این مصیبت، بزرگترین مصیبت تاریخ بشریت است و اگر بزرگترین نباشد یکی از بزرگترین مصائب است. به همین منظور طبیعی است که حزن ناشی از آن تا روز قیامت پابرجا باشد.
وقتی بر حسین (ع) میگرییم همان کاری را میکنیم که رسول خدا انجام داد. شاید برخی بپرسند، اما ما پس از شهادت امام حسین (ع) میگرییم در صورتی که رسول خدا قبل از شهادت امام حسین گریست؟ ما کاری را انجام میدهیم که رسول خدا انجام داد، در نتیجه ما به رسول خدا اقتدا میکنیم. خداوند هم از ما خواسته است به رسول خدا اقتدا کنیم. همچنین وقتی بر حسین (ع) میگرییم گویی با رسول خدا ابراز همدردی و همراهی میکنیم.
وقتی برای حسین (ع) میگرییم، بر اساس حدیث حسین منی و انا من حسین گویا برای پیامبر گریه میکنیم. وقتی با زیارت، با برگزاری مراسم، با دعا، با گریه و اظهار حزن، رفتار حسین (ع) را احیا میکنیم در واقع گویا آوردههای رسول خدا را احیا میکنیم که این نیز بخشی از مفهوم حسین منی و انا من حسین است.
پیامبر، رحمت واسعه خداوند است حسین (ع) نیز رحمت واسعه خداوند است، چون بخشی از رسول خدا (ص) است. وقتی بر حسین (ع) میگرییم، برای این حزن و اشک رحمت الهی در پیش است، این حقیقتی است که در روایات و احادیث صحیح آمده است. وقتی به زیارت امام میرویم، ارزشهایی را که کربلا رقم زد احیا میکنیم. حسین (ع) هم مثل جدش رسول الله ما را به صراط مستقیم رهنمون میسازد و چراغ هدایت و کشتی نجات است، اگر بر کشتی حسین (ع) سوار شویم نجات مییابیم.
سید مقاومت گفت: این زنده نگهداشتن ها، این اذکار، این همدردیها به ما آرامش میدهد. این گریستن، نشانی از اضطراب نیست بلکه به ما آرامش روانی میدهد. وقتی مصائبشان را یاد آور میشویم تحمل مصائب خودمان بر ما آسانتر میشود، وقتی گرفتاری هایشان را به یاد میآوریم تحمل گرفتاریهای خودمان آسانتر میشود.
دبیر کل حزب الله لبنان خاطر نشان کرد با زیارت اربعین اعمال ماه محرم به پایان میرسد یا میتوان گفت با در پیش بودن مناسبتهای آخر صفر مثل روز وفات پیامبر (ص)، شهادت امام رضا (ع) و شهادت امام حسن مجتبی (ع) ممکن است تا آن زمان هم عزاداریها به طول بینجامد، اما آنچه مستقیم به امام حسین (ع) مرتبط است تا روز اربعین است، این روز، روز سرنوشت سازی است، خیلیها دوست دارند به عراق بروند، از همه جا به ویژه ایران که سال گذشته زائرانی میلیونی داشت و اگر کرونا نبود پیش بینی میشد امسال هم چند میلیون ایرانی در زیارت اربعین حاضر باشند، از لبنان نیز دهها هزار نفر در سال گذشته در کربلا حاضر شده بودند و باز هم به دلیل کرونا، امسال نتوانستند حاضر شوند.
دبیر کل حزب الله لبنان در پایان همچنین خاطر نشان کرد خداوند من و شما را توفیق دهد تا همواره از کسانی باشیم که به این معرفت، به این ایمان، به این محبت، به این عشق به رسول خدا، به ال رسول الله، به بقیه الله و به این شهید بزرگ دل بسته ایم، از خداوند میخواهیم تا در محرم و صفر سال آینده نیز در قید حیات باشیم تا فرصت بیشتری داشته باشیم و بتوانیم دینمان را ادا کنیم.
سید حسن نصرالله گفت: شرایط سیاسی و امنیتی در عراق از مسائلی است که در طول تاریخ بر روند زیارت محبان اهل بیت از شهدای کربلا اثر گذار بود، اما تحرکات اسلامی سالهای اخیر، بیداری اسلامی، پیروزی انقلاب اسلامی ایران، تحولی که استقرار نظام جمهوری اسلامی در مطنقه ایجاد کرد و همچنین سقوط نظام صدام، موجب شد تا این موانع برداشته شود.
دبیر کل حزب الله لبنان گفت: فردا (پنجشنبه) روز اربعین است، اربعین حسین سیدالشهداء (ع)، ما روز بیستم صفر را روز اربعین میدانیم و در این موضوع مراجع و علمای ما اتفاق نظر دارند و در این زمینه چندان توجهی به این نکته نمیشود که محرم امسال مثلا ۲۹ روز است یا ۳۰ روز. یعنی توافق بر این است که روز بیستم صفر روز اربعین است. اربعین برای خود اعمالی دارد که در کتب مربوطه بدانها اشاره شده است.
وی افزود: در سالهای اخیر در روز اربعین و به طور صحیح چند روز قبل از اربعین اعمالی آغاز میشد و با گذشت زمان این روند گستردهتر هم شد و آن پیاده روی میلیونی به سمت مکانی واحد و در زمان واحد است یعنی حرکت به سمت کربلا برای آنکه در روز بیستم صفر در کربلا باشند و در زیارت اربعین حضور داشته باشند. البته این موضوع اتفاق جدیدی نیست بلکه از قدیم وجود داشت، اما در سالهای اخیر این کار توسعه یافت و بسیار گستردهتر شد.
سید حسن نصرالله گفت: بدون شک وقتی به تاریخ مراجعه میکنیم زیارت امام حسین (ع) و شهدای دیگری که با او در کربلا همراه بودند از همان زمان شهادت امام در سال ۶۱ هجری آغاز شده بود، بر اساس یادداشتهای تاریخی و تحقیقات پژوهشگران اولین زائر امام حسین (ع) صحابی معروف جابر بن عبدالله انصاری بود. زیارت امام تنها متعلق به شیعیان نیست بلکه محبان اهل بیت (علیهم السلام) و به طور کلی مسلمانان به زیارت امام میرفتند و این در تاریخ موجود است. وی افزود: گاه موانعی در این راه وجود داشت و این موانع موجب میشد زیارت امام ادامه نیابد یا گسترده نشود. این موانع در دوران حاکمیت بنی امیه و حتی بنی العباس هم وجود داشت. به طور کلی شرایط سیاسی و امنیتی از مسائلی بود که بر روند زیارت محبان اهل بیت بر شهدای کربلا اثر گذار بود.
سید مقاومت گفت تردیدی نیست تحرکات و بیداری اسلامی در برخی کشورهای اسلامی، پیروزی انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی (قدس سره الشریف) و استقرار نظام جمهوری اسلامی در ایران و تحول بزرگی که در منطقه ایجاد شد در کنار سقوط نظام صدام حسین، موجب شد تا این موانع برداشته شود.
میدانیم نظام صدام حسین، مردم را از زیارت امام حسین، به ویژه در روز اربعین باز میداشت و اجازه نمیداد کاروانها و جمعیتها به زیارت بروند، حتی در مواقعی که مردم برای زیارت به خیابانها میآمدند با تانک و گلوله و حتی با استفاده از بالگرد مانع میشد.
وی در ادامه گفت من یک سال به عنوان شاهد اتفاقات حضور داشتم، به همراه سید عباس موسوی (دبیر کل پیشین حزب الله) و همراه چند طلاب دیگر، حاضر بودیم و با چشمان خود دیدیم بالگردها چگونه مردم را هدف قرار میدهند. تردیدی نیست پس از سقوط این رژیم و تحولات داخلی که درعراق به وجود آمد درها به روی میلیونها عراقی و همچنین میلیونها نفر از محبان در خارج از عراق باز شد.
سید حسن نصرالله خاطر نشان کرد: این روند الحمدلله سال به سال گستردهتر شد، اما امسال به دلیل شیوع کرونا، صادر نشدن ویزا و محدودیتهایی که بسیاری از کشورها اعمال کرده اند این اقدام اربعینی نیز تحت تاثیر قرار گرفت، اما در داخل عراق، میلیونها عراقی با پای پیاده از شهرهای مختلف عراق خود را به زیارت کربلا و امام حسین (ع) رسانده اند.
دبیر کل حزب الله لبنان افزود: وقتی عمیق در این تظاهرات بنگریم متوجه میشویم میلیونها انسان، کار و خانه را رها میکنند دهها و حتی صدها کیلومتر راه را پیاده طی میکنند، بدون اینکه آب و غذایی با خود داشته باشند، بدون اینکه نگرانیهای امنیتی را مد نظر قرار دهند، زن و مرد، کوچک و بزرگ با پای پیاده حرکت میکنند.
وی در ادامه گفت حتی گاه یک خانواده به طور کامل در این پیاده روی حاضر میشود. بسیاری از این افراد تمام هزینههای سفر را از جیب خود پرداخت میکنند، سعی میکنند با پای پیاده خود را به کربلا برسانند و پس از پایان مراسم به هر طریقی با خودروها و اتوبوسها برگردند.
سید حسن نصرالله خاطر نشان کرد در طول مسیر چادرها و خیمههایی برای پذیرایی و استقبال از زائران برپا میشود که بسیاری از این خدمات از طرف مردم عراق است، اگر چه غیر عراقیها هم در این گونه خدمات دهی حاضر میشوند. فقرایی هستند که در طول سال به خاطر اربعین، اندک مالی ذخیره میکنند تا بتوانند به زائران، آب و غذا بدهند و حتی به آنان اسکان دهند.
وی گفت تصور کنید تمامی خدمات در این مدت برای زائران رایگان است، اما هزینه آن از جیب مردمی پرداخت میشود که بسیاری از آنها از فقرا هستند، این جمعیت باشکوهی که پیاده حرکت میکنند، این حرکت میلیونی برای زیارت امام حسین (ع)، اقدامی ظاهری و نمادین نیست، بلکه ناشی از محبت، عشق و شوق به حسین است.
جمعیتی که در طول مسیر میگریند و احساس غم و اندوه میکنند، اما بهترین لحظه برای آنان، زمان رسیدن به شهر کربلا و رویت گنبد طلایی شهر است، این صحنه، صحنه وصال عاشق به معشوق است. اما راز این اعمال چیست؟ مردم در دهه محرم، در خانه ها، مساجد، حسینیهها و ... برای ده روز مجالس عزا برپا میکنند، برای امام حسین میگریند، سینه میزنند و حتی کودکان کم سن و سال، به واقع میگریند، راز این اعمال چیست؟
وی افزود: گریههایی که حتی از صفحههای تلویزیون میبیند گریهای از ته قلب است و اقدام نمایشی و تصنعی نیست، این گریهها به گونه ایست که گویا در کربلا حاضرند و صحنههای کربلا را با چشم مشاهده میکنند. سخنان امشب ما برای پاسخ به همین سئوال است که فلسفه و راز چنین اعمالی چیست؟
دبیر کل حزب الله لبنان، در ادامه سخنانش تصریح کرد، میدانیم وقتی مصیبتی از این نوع رخ میدهد در روزهای اول گریه و زاری میکنند و این روند ممکن است یک هفته تا چهل روز ادامه داشته باشد، حتی تا اولین سالگرد یا دومین سالگرد در ذهنها باقی بماند، اما امروز ما از حادثه کربلا بیش از ۱۳۸۰ سال فاصله داریم با این حال این مصیبت و نحوه تعامل با آن همچون مصائب دیگر نیست که تضعیف و سست شود.
در شرایطی که درد ناشی از مصائب دیگر به مرور زمان سست میشود، اما این مصیبت با گذشت زمان روند آلامش تقویت شده است و همچنان عواطف و علایق روحی را تحت تاثیر قرار میدهد. در نتیجه باید در پی اسرار و راز آن باشیم.
در شرایطی که درد ناشی از مصائب دیگر به مرور زمان سست میشود، اما این مصیبت با گذشت زمان روند آلامش تقویت شده است و همچنان عواطف و علایق روحی را تحت تاثیر قرار میدهد. در نتیجه باید در پی اسرار و راز آن باشیم.
در تبیین این موضوع در گام اول در پی آنیم که از نظر مفهومی این موضوع را آشکار سازیم تا برای ما و دیگران روشن شود، چنانچه باید برای جهانیان آشکار شود، تا جهان، اعم از مسلمانان و غیر مسلمانان تنها نظاره گر عزاداریها از صفحات تلویزیون نباشد. تا بدانند عزاداران چه میکنند، چرا میگریند؟ چرا غمگینند؟ چرا در این دوره زمانی چنین مراسمی برپا میکنند؟ چرا برخی نام ها، چون حسین، زینب و عباس را بر زبان میآورند؟ چرا شرایط روحی و روانی این افراد پس از بیش از ۱۳۰۰ سال تغییر مییابد؟ تا خودمان درک کنیم چه سرمایه ایمانی، وجدانی، اخلاقی، انقلابی و فکری در اختیار ماست و نسل به نسل به میراث گذاشته میشود و چگونه باید از آن برای دنیا و آخرتمان استفاده کنیم؟
سید مقاومت تاکید کرد تردیدی نیست حادثه کربلا ابعاد مختلفی دارد، شهامت، ارزش ها، حماسه ها، جانفشانی، وفاداری و ... در یک سو و در طرف دیگر مصیبت و عزاست. بخش اول بخشی است که میتواند بدان بالید و افتخار کرد، اما در طرف دیگر بیشتر تاثیر و تاثرات قلبی و عاطفی قرار دارد و شاهد مصیبت و حزن هستیم.
وی خاطر نشان کرد هر چه مصیبت بزرگتر باشد تاثیرگذاری آن بر مردم هم بیشتر است. اما وقتی مصیبت محدود و کوچک باشد تعامل با آن نیز کوچک است، به طور کلی مصائب در یک سطح نیستند، برخی کوچک، برخی بزرگ و برخی خیلی بزرگ هستند، استانداردها و علائمی وجود دارد که سطح مصیبت را مشخص میسازد، یکی از این عناصر، شخصیت اساسی مصیبت است، مثلا ممکن است حادثه فردی و شخصی باشد، اما شخصیت و شخصیتهای محوری حادثه و مصیبت، اگر مهم، بزرگ و محترم باشند فاجعه ناشی از آن مصیبت هم بزرگ است.
دبیر کل حزب الله لبنان در ادامه گفت دومین عنصر، حجم و گستره مصیبت است، سومین عنصر، روند حادثه است، یعنی حادثه چه مراحلی داشت؟، روش بروز حادثه مثلا چگونگی قتل یا مرگ هم در این زمینه موثر است، وقتی مرگ عزیزی را به کسی خبر میدهی جویای چگونگی مرگش میشود، زیرا دانستن چگونگی رخداد و حادثه بر میزان رنج ناشی از آن مصیبت موثر است.
دیگر عنصر در مصیبت، این است که قاتل کیست؟ اگر قاتل دشمن باشد تحمل درد به مراتب آسانتر از زمانی است که قاتل دوست و آشنا یا فردی باشد که انتظار نمیرفت چنین جنایتی مرتکب شود. عنصر دیگر، دلیل قتل است. واکنش مردم عصر به حادثه و فاجعه نیز عنصر دیگریست. همه این عناصر برای درک حجم مصیبت موثرند.
با این حساب آغاز حادثه کربلا را از ماههای آغازین سال ۶۰ هجری میدانیم، یعنی حادثه زمانی آغاز شد که معاویه مرد و یزید بن معاویه، ولید بن عتبه بن ابی سفیان را مامور کرد تا از حسین (ع) بیعت بگیرد و اگر بیعت نکرد گردنش را بزند، به همین دلیل امام از مدینه خارج شد تا آنکه در محرم یعنی روز عاشورا درگیری آغاز شد و به شهادت رسید.
بخش دوم حادثه نیز بازگشت موکب احزان و اسرا به مدینه الرسول است. یعنی فاجعه دو بعد دارد، یک بعد شام عاشورا و شاید به طور کامل یک یا دوشب باشد و بعد دیگر از زمان خروج امام و اطرافیان از مدینه النبی تا بازگشت کاروان اسرا به مدینه النبی ادامه دارد. این حادثه که هر سال آن را احیا میکنیم، شخصیت محوری آن امام حسین بن علی بن ابی طالب علیهم السلام، فرزند فاطمه الزهراء علیها السلام و نوه پیامبر صلی الله علیه واله و سلم است.
امام حسین (ع) بدون تردید در سال ۶۱ هجری نزد همه مسلمانان وقت، شخصیت اول جهان اسلام بود. حتی آنانی که به امامت این امام اعتقادی نداشتند یا به یاری او نشتافته بودند هم به عظمت امام معتقد بودند. میزان احترام، تقدیر و تقدیس امام بسیار معروف و واضح است.
حسین ابن علی(ع) در آن دوران شخصیتی بود که هیچ شخصیت دیگری در حد قیاس با او نبود. کرامت نسبی و کرامات فردی مثل تقوی، علم، کرامت و کمالات معروف از او در نزد مردم، از او شخصیتی ساخته بود که در عمق حوادث و در قلب امت جای داشت. یعنی شخصیتی عظیم در نزد خدا و مردم بود نه آنکه شخصیتی عظیم در نزد خدا باشد، اما در میان مردم شناخته شده نباشد.
آیاتی نازل شد که مفسران به اتفاق آن را متعلق به امامان حسن و حسین میدانند. یطعمون الطعام علی حبه در سوره انسان، آیه مباهله، آیه مودت و آیه تطهیر نمونهای از این مواردند، روایاتی هم از رسول خدا (ص) نقل شد، دو سید جوانان اهل بهشت از جمله اینهاست.
دبیر کل حزب الله لبنان گفت: میخواهم نکته اضافه تری بگویم، نکتهای که نیازمند تامل و تفکر بیشتر است، حدیثی مهم که از جایگاه امام حسین نزد رسول خدا و نزد خداوند سبحان حکایت میکند، حدیثی که در کتب معتبری ذکر شده و علمای شیعه و سنی درباره مستندات حدیث تحقیق کرده و آن را از احادیث، صحیح، حسن یا معتبر خوانده اند، این حدیث معروف به نقل از پیامبر (ص) است که در آن آمده است، حسین منی و انا من حسین احب الله من احب حسینا.
دبیرکل حزب الله لبنان در ادامه سخنان خود به مناسبت اربعین شهادت امام حسین (ع) گفت: تفسیر آسان و تحت اللفظی بخش نخست حدیث «حسین منی و أنا من حسین» از پیامبر (ص) این است که حسین فرزند، نوه، پاره جگر و بخشی از وجود من است. اما بخش دوم حدیث طبق برخی تفاسیر به معنای این است که حسین (ع) دین من را حفظ و از آن دفاع و دینم را احیا کرد. بر همین اساس این عبارت مشهور شده است که اسلام دینی است که محمد (ص) آن را ابلاغ کرد و رشد و نمو داد و حسین (ع) آن را ماندگار کرد.
وی افزود: من نمیخواهم بگویم این تفاسیر و برداشتها اشتباه هستند,، ولی این تفاسیر یکی از معانی و مضامینی است که میتوان از این حدیث برداشت کرد. ولی این برداشت و تفسیر پایینترین درجه فهم و برداشت از این حدیث است و انسان باید بیشتر به عمق و ریشه این حدیث پی ببرد.
سید مقاومت خاطر نشان کرد: هنگامی که پیامبر (ص) میفرماید «حسین منی» ما نمیتوانیم این بخش از حدیث را بدون فهم و توجه به بخش دوم یعنی «انا من حسین» درک کنیم و بهفمیم. از سوی دیگر برداشت نَسَبی کردن در این حدیث به این معنا که حسین فرزند و نوه و پاره تن پیامبر (ص) است کافی نیست، چرا؟ زیرا پیامبر (ص) بعد از این کلامش میفرماید «احب الله من احب حسین».
دبیر کل حزب الله لبنان افزود: پیامبر (ص) بیهوده سخن نمیگوید. معیارهای پیامبر (ص) شخصی و احساسی، عشایری، خانوادگی، عشیرتی و قریشی یا عربی و عجمی نیست. معیار پیامبر (ص) , قرآنی است. از این رو فقط برداشت نَسَبی داشتن از حدیت پیامبر (ص) ما را به این نتیجه که «أحب الله من أحب حسین» نمیرساند.
سید حسن نصرالله همچنین خاطر نشان کرد مقصود پیامبر از «حسین منی» این است که ایمان او از ایمان من است. تقوا و ورع او تقوا و ورع من است. علم او از علم من است. صبر و بردباری او از صبر و بردباری من است. بصیرت او از بصیرت من است. اخلاق او از اخلاق من است. شهامت و شجاعت او از شجاعت و شهامت من است. کرم و بخشش او از کرم و بخشش من است.
سید مقاومت گفت: بخش شگفت انگیز حدیث، بخش دوم آن یعنی «أنا من حسین» است. همه ما معتقدیم پیامبر سید و سرور همه پیامبران و بشریت و نزدیکترین و محبوبترین شخص نزد خداوند است. این انسان با این اوصاف میفرماید من از حسین هستم. از این رو نباید از این موضوع ساده عبور کنیم.
دبیر کل حزب الله لبنان افزود: من از عبارت «و أنا من حسین» چنین برداشت میکنم که پیامبر (ص) گویا به ما میگوید حسین به سانِ من است. کسی نمیگوید حسین پیامبر است یا ارزش حسین (ع) مانند ارزش محمد (ص) است. زیرا سطح پیامبر بالاتر است و هیچ مناقشهای در این خصوص نیست. پیامبر به مسلمانان میفرماید حسین را آنگونه که من را دوست دارید دوست بدارید، از او مانند من اطاعت کنید و او را مانند من گرامی بدارید و هر آنچه را برای من قائل هستید برای حسین نیز قائل باشید.
وی همچنین تاکید کرد اگر بخواهیم خداوند متعال از ما راضی باشد و ما را دوست بدارد باید چه کار کنیم؟ پاسخ این سوال در قرآن و روایات و احادیث موجود است. ولی یکی از این راهها که بتوانیم به دوستی خداوند دست یابیم دوست داشتن حسین (ع) است.
سید حسن نصر الله در ادامه افزود: شخصیت محوری و اصلی حادثه کربلا این انسانی است که خصوصیاتش را شرح دادیم. همان کسی که پیامبر در مورد او فرموده است «حسین منی و أنا من حسین». اما مصیبت کربلا فقط در مورد این شخصیت بزرگ رخ نداده است و بلکه مجموعهای از شخصیتهای بزرگ دیگر که برادر و خواهر و برادرزاده و نزدیکان او بوده اند نیز در کربلا حضور داشته اند.
وی گفت: آنچه در مورد این اشخاص عظیم الشأن رخ داده ساده نبوده است، از ابتدای سفر به کوفه و کربلا تا پایان آن. از مدینه تا مکه و در نهایت کربلا که زنان و کودکان و سایر همراهان امام محاصره شدند و تحت ارعاب قرار گرفتند. اما شمار کل یاران امام چند نفر بوده است؟ برخیها میگویند ۷۰ و برخی دیگر میگویند ۸۰ و ۹۰ و ۱۰۰ و نهایتا ۱۲۰. ولی شمار طرف مقابل در کمترین روایت ۵۰۰۰ هزار نفر بوده است و در برخی روایتها ۱۰ هزار, ۱۵ هزار, ۳۰ هزار و نهایتا ۳۵ هزار نفر ذکر شده است.
سید حسن نصرالله در ادامه افزود: ۳۰ هزار نفر این گروه کوچک را در وسط صحرا تشنه محاصره کردند. سپس جنگ میان دو گروه درگرفت، جنگی کاملا نابرابر. شمار زیادی از یاران امام حسین و سپس خود امام به شهادت رسیدند. تصور کنید ولیّ خدا ذبح شود و سرش بر روی نیزه برود و به عبیدالله بن زیاد و یزید بن معاویه هدیه شود. سپس لباسهای امام غارت شود و مجموعهای از اسبها و اسب سواران مأمور زیر گرفتن سینه و پشت حسین (ع) شدند. جسد امام و یاران او برای چندین روز بر روی شنهای صحرا رها شد. سپس چادرها آتش زده و غارت شدند و زنانی که آبروی پیامبر بودند، مورد اذیت و آزار قرار گرفتند.
سید مقاومت خاطر نشان کرد: همه این مصیبتها حوادث هولناکی هستند. آیا قاتل امام افراد غیر مسلمان یا دولت و امپراطوی خارجی بودند؟ خیر، در حدیث پیامیر آمده است که حسین را فئه باغیه (گروه ستمکار) درمیان امت من به قتل میرسانند. کسانی که امام حسین را محاصره کردند و به قتل رسانند چه کسانی بودند؟ اینها و قریش و اعراب پیش از بعثت پیامبر چه کسانی بودند و در چه سطحی قرار داشتند؟ رهبران آنها چه کسانی بوددند؟ هیچ چیزی نداشتند.
وی در ادامه گفت: پیامبر (ص) و جد کسانی که در کربلا کشته و مثله شدند، مردم را از تاریک به نور هدایت کرد و از همه پیامبران بیشتر آزار دید و برای اعراب و مسلمانان این امت و دولت عظیم را فراهم کرد و بنیان نهاد. سپس همینها آمدند و محبوب پیامبر را به قتل رساندند و آبروی او را مورد تعرض قرار دادند. این مصیبت بسیار بزرگی است. حسین خیر و سعادت و کرامت آنان را در دنیا و آخر میخواست و آنان او را و فرزندان و برادران و خواهران او را به قتل رسانند و امت نیز سخنی نگفت و ساکت ماند. از این رو فقط کسانی که حسین را به شهادت رساندند و فقط یزید و عبیدالله بن زیاد مسئول حوادث سال ۶۱ نیستند، بلکه همه امت اسلامی مسئول هستند.
دبیر کل حزب الله لبنان تاکید کرد هر کسی که میتوانست حسین را یاری رساند و این کار را نکرد، در روز قیامت مورد مؤاخذه قرار میگیرد و باید پاسخگو باشد. همه پیامبران و اوصیا و اولیا دچار اذیت و آزار و مصیبت شدند,، ولی اینکه یکی از اوصیای پیامبران به این شیوه و همراه این شمار از خانواده و نزدیکانش دچار این اندازه از مصیبت شود.
وی همچنین افزود: در مجموع میتوانیم بگوییم چنین حادثهای نه قبل و نه بعد از کربلا تا کنون رخ نداده است و رخ نخواهد داد. شرایط و وضعیت زندگی و شهادت امام حسین کاملا متفاوت بوده است. از این رو پیامبر و امام علی و خانم فاطمه زهرا و امام حسن هر یک به نوعی به این حادثه قبل از رخ دادن آن پرداخته اند.
دبیر کل حزب الله لبنان، در ادامه سخنانش تصریح کرد: بر اساس آنچه در منابع درجه اول شیعیان و اهل سنت نقل شد رسول خدا (ص) بارها برای حسین (ع) گریست و به خاطر آنچه که بر امام حسین (ع) در کربلا خواهد گذشت غمگین شد. حتی از مردم میخواهد به یاری حسین (ع) بشتابند.
رسول خدا برای مرگ پسرش ابراهیم گریست، برای حمزه سیده الشهداء گریست، برای شهدای مؤته گریست، در برخی مناسبتها برای عزیزانش گریست، اما اینکه برای حسینی بگرید که در دوران رسول خدا کودکی بیش نیست و در برابر مردم برای شهیدی بگرید که هنوز به شهادت نرسیده است آیا نیاز به تامل و پرسش ندارد؟ بر حسین گریست، چون میداند مقتول کیست، چه بر سرش میآید، جنایت بزرگی که علیه او مرتکب میشوند چیست، و زیانی که این حادثه بر انسانیت و مسلمانان وارد میکند چیست؟
پیامبرصبورترین، بردبارترین، با ایمانترین انسان است، او راضی به قضا و قدر الهی است و حتی از اینکه نوه اش سید الشهداء باشد افتخار میکند، اما حساب همه اینها جداست، چون او در احساس و عواطف نیز مرد بزرگی است به همین منظور میگرید.
از جمله روایات دیگر از رسول خدا (ص) روایتی است که امام صادق (ع) نقل کردند، پیامبر (ص) به حسین بن علی (ع) که کودکی بیش نبود و به سمت او میآمد نگاه کرد، او را در آغوشش نشاند و فرمود، کشته شدن حسین (ع) آتشی در دل مومنان ایجاد میکند که هیچگاه سرد نخواهد شد.
فارغ از سند این حدیث، محتوای این سخن یک حقیقت محض است و با گذشت زمان، صدق واقعه میتواند دلیلی بر صدق حدیث باشد. البته این موضوع، شان الهی است، زیرا خداوند میفرماید، ان الذین یحبهم یجعل لهم حبا و ودا فی قلوب الذین آمنوا، این حبی است که خداوند در دل مومنان جای داده است. به همین دلیل است که از حسین (ع) نقل شده است که انا قتیل العبره و لایذکرنی مومن الا بکی.
این محبت و عشق به حسین (ع)، به عباس و زینب و به تمامی آنانکه با حسین (ع) بودند، با گذشت ۱۳۸۰ سال اگر در این سطح از عواطف نبود، وقتی از آنان، از تشنگی آنان و آنچه که بر آنان گذشت، یاد میکردیم حزن و اندوه ما بر آنان هم مثل آنچه که امروز میبینیم، نبود.
این مصیبت، بزرگترین مصیبت تاریخ بشریت است و اگر بزرگترین نباشد یکی از بزرگترین مصائب است. به همین منظور طبیعی است که حزن ناشی از آن تا روز قیامت پابرجا باشد.
وقتی بر حسین (ع) میگرییم همان کاری را میکنیم که رسول خدا انجام داد. شاید برخی بپرسند، اما ما پس از شهادت امام حسین (ع) میگرییم در صورتی که رسول خدا قبل از شهادت امام حسین گریست؟ ما کاری را انجام میدهیم که رسول خدا انجام داد، در نتیجه ما به رسول خدا اقتدا میکنیم. خداوند هم از ما خواسته است به رسول خدا اقتدا کنیم. همچنین وقتی بر حسین (ع) میگرییم گویی با رسول خدا ابراز همدردی و همراهی میکنیم.
وقتی برای حسین (ع) میگرییم، بر اساس حدیث حسین منی و انا من حسین گویا برای پیامبر گریه میکنیم. وقتی با زیارت، با برگزاری مراسم، با دعا، با گریه و اظهار حزن، رفتار حسین (ع) را احیا میکنیم در واقع گویا آوردههای رسول خدا را احیا میکنیم که این نیز بخشی از مفهوم حسین منی و انا من حسین است.
پیامبر، رحمت واسعه خداوند است حسین (ع) نیز رحمت واسعه خداوند است، چون بخشی از رسول خدا (ص) است. وقتی بر حسین (ع) میگرییم، برای این حزن و اشک رحمت الهی در پیش است، این حقیقتی است که در روایات و احادیث صحیح آمده است. وقتی به زیارت امام میرویم، ارزشهایی را که کربلا رقم زد احیا میکنیم. حسین (ع) هم مثل جدش رسول الله ما را به صراط مستقیم رهنمون میسازد و چراغ هدایت و کشتی نجات است، اگر بر کشتی حسین (ع) سوار شویم نجات مییابیم.
سید مقاومت گفت: این زنده نگهداشتن ها، این اذکار، این همدردیها به ما آرامش میدهد. این گریستن، نشانی از اضطراب نیست بلکه به ما آرامش روانی میدهد. وقتی مصائبشان را یاد آور میشویم تحمل مصائب خودمان بر ما آسانتر میشود، وقتی گرفتاری هایشان را به یاد میآوریم تحمل گرفتاریهای خودمان آسانتر میشود.
وی تاکید کرد پیام ایمانی، فرهنگی، فکری، عاطفی، روانی و انسانی کربلا چشمگیر است، این سرمایهای است که امروز وجود دارد، به دلیل شرایط امنیتی و سیاسی در بسیاری از کشورها، حتی اروپا و آمریکا، در جهان اسلام، در رسانهها، در شبکههای اجتماعی میتوان از این سرمایه بیشتر بهره برد، پس این سرمایه باید مورد بهره برداری قرار گیرد نه آنکه متوقف بماند.
دبیر کل حزب الله لبنان خاطر نشان کرد با زیارت اربعین اعمال ماه محرم به پایان میرسد یا میتوان گفت با در پیش بودن مناسبتهای آخر صفر مثل روز وفات پیامبر (ص)، شهادت امام رضا (ع) و شهادت امام حسن مجتبی (ع) ممکن است تا آن زمان هم عزاداریها به طول بینجامد، اما آنچه مستقیم به امام حسین (ع) مرتبط است تا روز اربعین است، این روز، روز سرنوشت سازی است، خیلیها دوست دارند به عراق بروند، از همه جا به ویژه ایران که سال گذشته زائرانی میلیونی داشت و اگر کرونا نبود پیش بینی میشد امسال هم چند میلیون ایرانی در زیارت اربعین حاضر باشند، از لبنان نیز دهها هزار نفر در سال گذشته در کربلا حاضر شده بودند و باز هم به دلیل کرونا، امسال نتوانستند حاضر شوند.
سید حسن نصرالله گفت: محرومیتی این چنینی مایه تاسف است. چنانچه امام خامنهای (مدظله العالی) گفته اند، برای آنانی که به دلایل شرایط کنونی از این سفر بازماندند مطلوب این است که فردا این روز را با زیارت اربعین احیا کنند. این کار میتواند در داخل خانه ها، در پشت بام خانه ها، در خیابانها و ... انجام شود و بهتر است در فضایی باز باشد.
وی همچنین تاکید کرد چنانچه رهبر معظم (حضرت آیت الله خامنه ای) توصیه کردند، حسین (ع) مقام عظیمی نزد خداوند دارند، جایگاه رفیعی نزد خدا دارند، جد حسین (ع) مکانی عالیتر و رفیعتر دارد، اما در این میان ما در آزمون قرار گرفته ایم، از یک سو از زیارت بازماندیم، دیگر مردمان هم باز ماندند و شاید دلیل این بازماندن بدتر از شرایط موجود باشد، یعنی دلایل اقتصادی، امنیتی دارد یا به اختلافات داخلی باز میگردد.
وی خاطر نشان کرد همه ما امروز (روز اربعین) به، ولی الله و به شهید راه خدا متوسل شویم. به او، به جدش رسول خدا، پدرش علی و مادرش زهرا (س) و برادرش حسن (ع) و دیگر معصومانی که از فرزندان حسین (ع) هستند متوسل شویم و از خداوند طلب شفاعت میکنیم و حاجات دنیوی و اخروی را میخواهیم. پس این فرصت بزرگی است و از خداوند میخواهم توفیقی عطا بفرماید تا بتوانیم از این فرصت استفاده کنیم.
دبیر کل حزب الله لبنان در پایان همچنین خاطر نشان کرد خداوند من و شما را توفیق دهد تا همواره از کسانی باشیم که به این معرفت، به این ایمان، به این محبت، به این عشق به رسول خدا، به ال رسول الله، به بقیه الله و به این شهید بزرگ دل بسته ایم، از خداوند میخواهیم تا در محرم و صفر سال آینده نیز در قید حیات باشیم تا فرصت بیشتری داشته باشیم و بتوانیم دینمان را ادا کنیم.
نظر شما