پخش زنده
امروز: -
مذاکرات مرزی؛ بیانگر قدرت جنبش حزب الله
آیا تعجب آور نیست که رژیم زورگو و انحصارطلب صهیونیستی پس از بیش از شصت سال اشغالگری تن به مذاکره برای ترسیم مرزهای آبی با دولت لبنان داده است؟
یک منبع آگاه در سازمان ملل متحد از آغاز مذاکرات هیئت های لبنان و اسرائیلی در یکی از مقرهای سازمان ملل متحد در جنوب لبنان برای ترسیم مرزهای آبی مورد مناقشه خبر داد.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، یک منبع آگاه در ارتش لبنان هم روز چهارشنبه اعلام کرد دور بعدی مذاکرات مرزی با اسرائیل برای 28 اکتبر - هفتم آبان ماه - تعیین شد.
انجام این مذاکرات فی نفسه و بدون توجه به نتایج آن مرهون قدرت مقاومت اسلامی و جنبش حزب الله در لبنان است.
بیش از شصت سال از عمر رژیم صهیونیستی میگذرد و تجربه نشان داده است که ماهیت این رژیم مبتنی بر زورگویی، انحصارطلبی و اشغالگری شکل گرفته است. حال این تعجب آور نیست که تل‌اویو تن به انجام مذاکرات مرزی با دولت لبنان داده است؟ آیا اگر لبنان از قدرت نظامی مقاومت اسلامی و جنبش حزب الله لبنان برخوردار نبود باز هم رژیم صهیونیستی تن به چنین مذاکراتی می‌داد؟ یا اینکه به سهولت مثل گذشته متوسل به نظامی‌گری و اشغالگری می‌شد؟
در شرایطی که رژیم صهیونیستی در برابر قدرت مقاومت اسلامی چاره‌ای جز استیصال و و ضعف و زبونی ندارد، سمیر جعجع در ضیافت نهاری به همراه ولید جنبلاط رهبر حزب سوسیالیست ترقیخواه در منزل نعمه طعمه عضو پارلمان در جمع مهمانان گفته است به مقابله بر ضد حزب الله تا آخر ادامه خواهد داد. وی ادعا کرده است 15 هزار جنگجو دارم و برای این مقابله توانائی داریم زیرا حزب الله به سبب اوضاع حاکم بر لبنان و منطقه به شدت ضعیف شده است. زمانی که جنبلاط به وی هشدار داد که حرفهایش خطرناک است, پاسخ داد «ما امروز بسیار قویتر از دوره بشیر جمیل هستیم و حزب الله بیش از آنچه که ابو عمار (یاسر عرفات) ضعیف بود, ضعیف شده است.
روزنامه اینترنتی رای الیوم در رد ارزیابی جعجع به مطالبی اشاره می‌کند که می‌تواند برخی ابعاد قدرت و توانایی جنبش حزب الله در برابر رژیم صهیونیستی را تبیین کند. این روزنامه می‌نویسد: "نمی دانیم جعجع در این مقایسه و ارزیابی اش از توانمندیهای خود و توانمندیهای «حزب الله» به چه معیارهایی تکیه کرده است اما ما براساس واقعیتهایی که در عمل رصد کردیم و با این واقعیتها زیسته ایم با قاطعیت می گوئیم این مقایسه دقیق نیست زیرا هر نوع مقابله بین نیروهای حزب وی و همتایان وی و طرف مقابل یعنی «حزب الله» به نفع وی و متحدانش نخواهد بود حتی اگر از حمایت آمریکا, عربستان سعودی, امارات و کشورهای دیگر برخوردار باشند. در این زمینه چند دلیل داریم:
نخست اینکه؛ «حزب الله» از نظر تسلیحات قویتر است و در انبارهای مخفی اش در عمق کوه‌های جنوب الشمّاء بیش از 150 هزار موشک دارد که بیشتر آنها دقیق است و با دقت فراوان به هدف اصابت می کند. همچنین دهها هزار موشک «کورنت» ضد زره و زرادخانه ای از پهپهادها در اختیار دارد.
دوم اینکه؛ «حزب الله» از تجربیات جنگی عالی برخوردار است که در جنگهای سخت ضد گروه‌های اسلامی «جهادی» انتحاری قدرتمند و آموزش دیده تحت نظر قدرت‌های بزرگی مثل آمریکا و ترکیه به دست آورده است و هنوز نیروهایش در چند جبهه در سوریه می جنگند در حالیکه آخرین جنگی که نیروهای جعجع در آن شرکت کردند 35 سال پیش بود.
سوم اینکه مقایسه سید حسن نصرالله با یاسر عرفات راحل رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین دشمن اردوگاه جعجع در جنگ داخلی لبنان مقایسه‌ای اشتباه و نابجا است و ائتلافی که در سنگر فلسطینیها در کنار برادران لبنانی شان حضور داشتند از نظر تسلیحاتی آنگونه که انتظار می رفت, قوی نبود در حالیکه القوات اللبنانیه از حمایت آمریکا, اسرائیل و کشورهای عربی مثل عربستان سعودی برخوردار بودند.
چهارمین دلیل این است که نقطه ضعف کشنده «محور مقاومت» طی جنگ داخلی که از سال 1975 آغاز شد در دیدگاه طرف مقابل و یاوران منطقه ای و بین المللی آن نهفته بود و نکته این بود که عرفات و افرادش لبنانی نیستند و در قبال لبنان غریبه هستند اما این قاعده درباره سید نصرالله و یارانش مطابقت ندارد.
پنجم اینکه در آن زمان ائتلاف جعجع، «محور مقاومت» را شکست نداد و راه حل نظامی که در پیش گرفت نتوانست جنگ داخلی را به نفع خود به پایان برساند و حمله اسرائیل در ژوئن 1982 با پایداری و مقاومت افسانه ای روبرو شد و نیروهای مقاومت فلسطینی با میانجیگری عربستان سعودی و آمریکا به قبرس و تونس بیرون رانده شدند تا «حزب الله» پس از آن پرچم مقاومت را حمل کند و اسرائیلیها را وادار کند با خفت و خواری و شکست خورده از اراضی لبنان در سال 2000 خارج شوند.
ششم اینکه «حزب الله» با رهبری سید نصرالله در همه جنگهایی که مشارکت کرد, پیروز شد و «اسرائیل» و ارتش آن را دو بار یعنی در سال 2000 و 2006 شکست داد. اما «حکیم» سمیر جعجع و نیروهایش از دوره جنگ داخلی در کدام جنگ پیروز شدند؟
هفتمین دلیل این است که «حزب الله» تنها نیست و عضو محور مقاومت در منطقه است و دهها هزار جنگجوی معتقد قدرتمند دور رهبری حزب حلقه زده اند و حزب نیز از محبوبیت میلیونی مردمی برخوردار است.
با توجه به این مطالب لازم است هیئت لبنانی از موضع قدرت و با دست بالا در مذاکرات مرزی با رژیم صهیونیستی شرکت کند و مقهور تبلیغاتی رسانه‌ای رژیم صهیونیستی و متحدانش نشوند.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، یک منبع آگاه در ارتش لبنان هم روز چهارشنبه اعلام کرد دور بعدی مذاکرات مرزی با اسرائیل برای 28 اکتبر - هفتم آبان ماه - تعیین شد.
انجام این مذاکرات فی نفسه و بدون توجه به نتایج آن مرهون قدرت مقاومت اسلامی و جنبش حزب الله در لبنان است.
بیش از شصت سال از عمر رژیم صهیونیستی میگذرد و تجربه نشان داده است که ماهیت این رژیم مبتنی بر زورگویی، انحصارطلبی و اشغالگری شکل گرفته است. حال این تعجب آور نیست که تل‌اویو تن به انجام مذاکرات مرزی با دولت لبنان داده است؟ آیا اگر لبنان از قدرت نظامی مقاومت اسلامی و جنبش حزب الله لبنان برخوردار نبود باز هم رژیم صهیونیستی تن به چنین مذاکراتی می‌داد؟ یا اینکه به سهولت مثل گذشته متوسل به نظامی‌گری و اشغالگری می‌شد؟
در شرایطی که رژیم صهیونیستی در برابر قدرت مقاومت اسلامی چاره‌ای جز استیصال و و ضعف و زبونی ندارد، سمیر جعجع در ضیافت نهاری به همراه ولید جنبلاط رهبر حزب سوسیالیست ترقیخواه در منزل نعمه طعمه عضو پارلمان در جمع مهمانان گفته است به مقابله بر ضد حزب الله تا آخر ادامه خواهد داد. وی ادعا کرده است 15 هزار جنگجو دارم و برای این مقابله توانائی داریم زیرا حزب الله به سبب اوضاع حاکم بر لبنان و منطقه به شدت ضعیف شده است. زمانی که جنبلاط به وی هشدار داد که حرفهایش خطرناک است, پاسخ داد «ما امروز بسیار قویتر از دوره بشیر جمیل هستیم و حزب الله بیش از آنچه که ابو عمار (یاسر عرفات) ضعیف بود, ضعیف شده است.
روزنامه اینترنتی رای الیوم در رد ارزیابی جعجع به مطالبی اشاره می‌کند که می‌تواند برخی ابعاد قدرت و توانایی جنبش حزب الله در برابر رژیم صهیونیستی را تبیین کند. این روزنامه می‌نویسد: "نمی دانیم جعجع در این مقایسه و ارزیابی اش از توانمندیهای خود و توانمندیهای «حزب الله» به چه معیارهایی تکیه کرده است اما ما براساس واقعیتهایی که در عمل رصد کردیم و با این واقعیتها زیسته ایم با قاطعیت می گوئیم این مقایسه دقیق نیست زیرا هر نوع مقابله بین نیروهای حزب وی و همتایان وی و طرف مقابل یعنی «حزب الله» به نفع وی و متحدانش نخواهد بود حتی اگر از حمایت آمریکا, عربستان سعودی, امارات و کشورهای دیگر برخوردار باشند. در این زمینه چند دلیل داریم:
نخست اینکه؛ «حزب الله» از نظر تسلیحات قویتر است و در انبارهای مخفی اش در عمق کوه‌های جنوب الشمّاء بیش از 150 هزار موشک دارد که بیشتر آنها دقیق است و با دقت فراوان به هدف اصابت می کند. همچنین دهها هزار موشک «کورنت» ضد زره و زرادخانه ای از پهپهادها در اختیار دارد.
دوم اینکه؛ «حزب الله» از تجربیات جنگی عالی برخوردار است که در جنگهای سخت ضد گروه‌های اسلامی «جهادی» انتحاری قدرتمند و آموزش دیده تحت نظر قدرت‌های بزرگی مثل آمریکا و ترکیه به دست آورده است و هنوز نیروهایش در چند جبهه در سوریه می جنگند در حالیکه آخرین جنگی که نیروهای جعجع در آن شرکت کردند 35 سال پیش بود.
سوم اینکه مقایسه سید حسن نصرالله با یاسر عرفات راحل رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین دشمن اردوگاه جعجع در جنگ داخلی لبنان مقایسه‌ای اشتباه و نابجا است و ائتلافی که در سنگر فلسطینیها در کنار برادران لبنانی شان حضور داشتند از نظر تسلیحاتی آنگونه که انتظار می رفت, قوی نبود در حالیکه القوات اللبنانیه از حمایت آمریکا, اسرائیل و کشورهای عربی مثل عربستان سعودی برخوردار بودند.
چهارمین دلیل این است که نقطه ضعف کشنده «محور مقاومت» طی جنگ داخلی که از سال 1975 آغاز شد در دیدگاه طرف مقابل و یاوران منطقه ای و بین المللی آن نهفته بود و نکته این بود که عرفات و افرادش لبنانی نیستند و در قبال لبنان غریبه هستند اما این قاعده درباره سید نصرالله و یارانش مطابقت ندارد.
پنجم اینکه در آن زمان ائتلاف جعجع، «محور مقاومت» را شکست نداد و راه حل نظامی که در پیش گرفت نتوانست جنگ داخلی را به نفع خود به پایان برساند و حمله اسرائیل در ژوئن 1982 با پایداری و مقاومت افسانه ای روبرو شد و نیروهای مقاومت فلسطینی با میانجیگری عربستان سعودی و آمریکا به قبرس و تونس بیرون رانده شدند تا «حزب الله» پس از آن پرچم مقاومت را حمل کند و اسرائیلیها را وادار کند با خفت و خواری و شکست خورده از اراضی لبنان در سال 2000 خارج شوند.
ششم اینکه «حزب الله» با رهبری سید نصرالله در همه جنگهایی که مشارکت کرد, پیروز شد و «اسرائیل» و ارتش آن را دو بار یعنی در سال 2000 و 2006 شکست داد. اما «حکیم» سمیر جعجع و نیروهایش از دوره جنگ داخلی در کدام جنگ پیروز شدند؟
هفتمین دلیل این است که «حزب الله» تنها نیست و عضو محور مقاومت در منطقه است و دهها هزار جنگجوی معتقد قدرتمند دور رهبری حزب حلقه زده اند و حزب نیز از محبوبیت میلیونی مردمی برخوردار است.
با توجه به این مطالب لازم است هیئت لبنانی از موضع قدرت و با دست بالا در مذاکرات مرزی با رژیم صهیونیستی شرکت کند و مقهور تبلیغاتی رسانه‌ای رژیم صهیونیستی و متحدانش نشوند.
--------------------------------------------------------
عبدالرضا خلیلی
عبدالرضا خلیلی
نظر شما