آمریکا به طور سیستماتیک اقتصاد سوریه را تخریب می‌کند

   به گزارش سرویس بین الملل­ ­­خبرگزاری صدا و سیما به نقل از اسپوتنيک، به گفته یک اقتصاددان، آمریکا به طور سیستماتیک در حال تخریب اقتصاد سوریه است، اما دمشق ابزار‌های لازم برای جلوگیری و دفع این فشار را در اختیار دارد.
سوریه در تلاش است که اوضاع اقتصادی این کشور را که از جنگ، شیوع بیماری کووید-۱۹ و تحریم‌های آمریکا آسیب دیده است، تثبیت کند.
در این مقاله، دکتر ابراهیم آلوش، نویسنده و اقتصاددان از دانشگاه دمشق، توضیح داده است که برای بازگرداندن سوریه به مسیر صلح و رفاه چه گام‌هایی باید برداشته شود.
در ۲۱ اکتبر (۲۹ مهر)، بشار اسد، رئیس جمهور سوریه، به علت افزایش قیمت‌ها و کاهش ارزش پول این کشور، بسیاری از اقشار کم درآمد را از پرداخت مالیات معاف کرد.
جمهوری عربی سوریه با یک بحران اقتصادی حاصل از شیوع ویروس کرونا، جنگ ۹ ساله، مهاجرت گسترده، کمبود انرژی و مواد غذایی و صنایع در حال فروپاشی دست به گریبان است.
آمریکا و شبه نظامیان کُرد متحد آن برای بدتر کردن این اوضاع، دسترسی مردم سوریه را به منابع نفت و گاز قطع کرده اند و در عین حال واشنگتن تحریم‌های جدیدی را امسال بر این کشور اعمال کرد. به علاوه، جنگجویان ناشناس هزاران هکتار از زمین‌های کشاورزی و باغ‌های زیتون را در این کشور به آتش کشیدند.
دکتر آلوش گفت، شبه نظامیان وابسته به بازیگران خارجی و همچنین اعضای باقیمانده داعش در سوزاندن محصولات گندم موجود در سوریه دست دارند و جهادی‌ها آشکارا در این باره در فیسبوک با تکبر سخن می‌گویند.
به گفته این اقتصاددان، از طرف دیگر، به علت تحریم‌های آمریکا، سوریه با کمبود شدید انرژی مواجه است. در این زمینه، نفت و گاز اهمیت بسزایی دارند، زیرا از آن‌ها در بخش‌هایی مانند حمل و نقل، تولید برق، کشاورزی و ... استفاده می‌شود.
وی بر لزوم شکستن هر چه سریعتر تحریم انرژی برای دمیدن جان تازه‌ای به اقتصادی سوریه تاکید کرد.
همچنین، آمریکا و نیرو‌های دموکراتیک سوریه تحت سلطه کُرد‌ها در حال حاضر کنترل بیش از ۹۰ درصد از چاه‌های نفت سوریه و بیش از نیمی از چاه‌های گاز این کشور را در اختیار دارند.
آلوش گفت: "کمبود نفت و گاز ناشی از اقدامات آمریکا در سوریه، کشوری که پیش از این جنگ از نظر انرژی خودکفا بود، منجر به کاهش کلی ارائه کالا و خدمات، سهمیه بندی برق و افزایش قیمت‌ها شد. "
وی افزود، از طرف دیگر، تحریم‌های غرب، ضربه سنگینی به سرمایه گذاری‌ها و نقل و انتقالات مالی به سوریه وارد کرد. در نتیجه، تولید ناخالص داخلی سوریه که در سال ۲۰۱۰ حدود ۶۰ میلیارد دلار بود، در سال‌های اولیه جنگ به طور مداوم کاهش یافت و نرخ رشد اقتصادی در این کشور هر سال شاهد رشد منفی ۲ رقمی بوده است. همین مسئله منجر به کاهش چشمگیر استاندارد زندگی سوری‌ها شد. لازم به ذکر نیست که فقر و سوء تغذیه، نتیجه طبیعی چنین شرایطی است.
این استاد دانشگاه معتقد است آن چه که مردم سوریه در حال حاضر تجربه می‌کنند نتیجه ده‌ها سال سیاست آمریکا و متحدانش در نابود کردن اقتصاد سوریه است.
وی یادآور شد که واشنگتن از اواخر دهه ۷۰ با تشدید تدریجی تحریم‌های سوریه چنین توطئه‌ای را در سر می‌پروراند.
پروفسور آلوش در ادامه گفت، در آخرین مرحله این توطئه، زیرساخت‌های سوریه در فاصله سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۲۰ به طور عمدی و سیستماتیک تخریب شد:"با از بین بردن جریان پول نقد فراوانی که سالانه از صنعت گردشگری به اقتصاد این کشور سرازیر می‌شد، با غارت و سوزاندن کارخانجات که بخش زیادی از تولیدات آن‌ها به ترکیه ارسال می‌شد و با بی نظمی عمومی بر اقتصاد سوریه که به دلیل مداخلات خارجی بر این کشور تحمیل شد. "
همه این‌ها موجب کاهش ارائه کالا و خدمات و کاهش صادرات، گردشگری و سرمایه گذاری مستقیم خارجی شد که تقاضای خارجی را برای پوند سوریه به طور قابل توجهی کاهش داد.
وی افزود:"در همین حال، درآمد دولت با کاهش چرخه اقتصادی و تعهدات دولت (به دلیل جنگ و اثرات اجتماعی آن) کاهش یافت، در نتیجه چرخش پول نیز کاهش پیدا کرد و این به معنای تورم است. "
این اقتصاددان در ادامه گفت، گرچه اوضاع در سوریه وخیم است، اما این کشور هنوز می‌تواند در وهله اول با توقف کاهش ارزش پول خود و تورم عنان گسیخته، بر این بحران غلبه کند. برای این منظور، کیفیت کالا و خدمات در این کشور باید افزایش یابد.
وی افزود هر اقدام احتمالی که می‌تواند موجب آغاز سریع تولید، کشاورزی، گردشگری داخلی و تجارت داخلی شود، باید به عنوان اولویت راهبردی در نظر گرفته شود.
به گفته آلوش، رژیم تحریم‌ها نیز باید تبدیل به فرصتی برای سوریه در ایجاد خودکفایی در بخش‌هایی از اقتصاد این کشور شود.
وی گفت: "تشویق مشاغل کوچک با معافیت از مالیات، ارائه وام و کمک‌های حمایتی دولت می‌تواند به اقتصاد این کشور کمک کند. اگر سوریه می‌خواهد جان سالم به در ببرد و اقتصادش در این محاصره شکوفا شود، باید نقشه‌هایی برای ادغام بخش‌های مختلف اقتصاد این کشور تهیه کند به طوری که در کشاورزی محصولاتی برای بخش تولید، تولید کند. برای مثال، پنبه برای صنعت نساجی؛ یا از ایده‌های تحقیقاتی و دانشگاهی برای بهبود تولید خود با استفاده از منابع محلی در همه بخش‌های اقتصادی مورد استفاده قرار بگیرد.
این اقتصاددان با اشاره به روسیه و ایران در وهله اول، گفت، برای شروع این روند و تقویت مجدد اقتصاد سوریه، دمشق به سرمایه گذاری و کمک‌های مالی از سوی متحدانش نیاز دارد.