آیه‌ای که با قرائت آن پیامبر (ص) می‌گریست+ صوت

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

وَمَا تَکُونُ فِی شَأْنٍ وَمَا تَتْلُو مِنْهُ مِنْ قُرْآنٍ وَلَا تَعْمَلُونَ مِنْ عَمَلٍ إِلَّا کُنَّا عَلَیْکُمْ شُهُودًا إِذْ تُفِیضُونَ فِیهِ ۚ وَمَا یَعْزُبُ عَنْ رَبِّکَ مِنْ مِثْقَالِ ذَرَّةٍ فِی الْأَرْضِ وَلَا فِی السَّمَاءِ وَلَا أَصْغَرَ مِنْ ذَٰلِکَ وَلَا أَکْبَرَ إِلَّا فِی کِتَابٍ مُبِینٍ

و تو در هیچ حالی نباشی و هیچ آیه‌ای از قرآن تلاوت نکنی و به هیچ عملی تو و امت وارد نشوید جز آنکه ما همان لحظه شما را مشاهده می‌کنیم و هیچ چیز به وزن ذره‌ای در همه زمین و آسمان از خدای تو پنهان نیست و کوچکتر از ذره و بزرگتر از آن هر چه هست همه در کتاب مبین حق (و لوح علم الهی) مسطور است.

امام صادق (ع) فرمودند:هرگاه پیامبر این آیه را می‌خواند، به شدّت می‌گریست.

تفسیر مختصر آیه ۶۱ سوره یونس و پیام های آن: 

«کِتابٍ مُبِینٍ»، لوح محفوظ یا علم وسیع خداوند به همه‌ی موجودات هستی است که هم اعمال انسان را شامل می‌شود و هم اشیای کوچک و بزرگ را در زمین و آسمان.

۱-همه‌کار‌های پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله مهّم است، چون الگو و اسوه است. (تعبیر به شأن، نشانه‌ی مهم بودن کار است) «ما تَکُونُ فِی شَأْنٍ»

۲-حتّی رسول خدا (ص) هم زیر نظر است. «وَ ما تَکُونُ ... إِلاّ کُنّا عَلَیْکُمْ شُهُوداً»

۳-خداوند، هم شاهد بر افکار بشر، «شَأْنٍ» هم بر گفتار «تَتْلُوا» وهم بر کردار اوست. «لا تَعْمَلُونَ مِنْ عَمَلٍ إِلاّ کُنّا عَلَیْکُمْ شُهُوداً»

۴-تلاوت قرآن، در ردیف مقام رسالت وهمه‌ی اعمالِ مردم قرار دارد. (در این آیه، گواه وشاهد بودن خدا بر سه چیز مطرح شده:همه‌ امور پیامبر، همه‌ کار‌های مردم وتلاوت قرآن و این تعبیر نشانه‌ اهمیّت تلاوت قرآن است)

۵-جهان محضر خدا و او شاهد بر اعمالِ ماست، پس مهلتی که به ما می‌دهد، نشان غفلت یا عدم احاطه‌ی او نیست. «کُنّا عَلَیْکُمْ شُهُوداً»

۶-هم خدا و هم فرشتگان شاهد بر اعمال بشرند. «کُنّا عَلَیْکُمْ شُهُوداً»

۷-توجّه به حضور خداوند، موجب شرم و حیا از او می‌شود. «شُهُوداً»

۸-علم خداوند به دور و نزدیک، کوچک و بزرگ، ظاهر و باطن، یکسان است. «مثقال ذرّه، فی الارض، فی السماء، اصغر، اکبر»