تاکید ظریف برکمک ایران به مذاکرات صلح افغانستان

بسم الله الرحمن الرحیم
دوستان گرانقدر.
این تراژدی عظیمی است که بیست سال بعد از کنفرانس بن ما هنوز در حال صحبت در مورد جنگ در افغانستان هستیم. برای بیش از ۴۰ سال، مردم افغانستان متحمل خونریزی‌هایی بوده‌اند که عمدتا از خارج نشأت گرفته است.
رویکرد نظامی برای ایجاد صلح شکست خورده است و حضور نیرو‌های خارجی به معضلی دیرپا بدل شده است. خروج مسئولانه نیرو‌های خارجی از افغانستان -همراه با انتقال روان و مؤثر وظایف آن‌ها به نیرو‌های امنیتی افغانستان – گامی در جهت صلح پایدار خواهد بود.
ایران همواره از گفتگو‌های بین‌الاافغانی که تحت اختیار و رهبری خود افغان‌ها انجام شود، حمایت کرده است. این گفتگو‌ها باید طالبان را نیز شامل شده و ضمنا دستاورد‌های پس از ۲۰۰۱ را حفظ کند: قانون اساسی دموکراتیک، حق مردم برای تعیین سرنوشت خود، حقوق اقلیت‌های قومی و مذهبی، حقوق زنان و مبارزه با تروریسم. سازمان ملل متحد باید در تسهیل گفتگو‌های بین‌الافغانی نقشی محوری داشته باشد و ایران برای همکاری آمادگی دارد.
دوستان گرانقدر.
همه ما می‌دانیم که فقر و بیکاری زمینی حاصلخیز برای افراط‌گرایی، تروریسم و قاچاق مواد مخدر مهیا کرده است. مادامی که افغان‌ها برای ادامه حیات خود با دشواری روبرو باشند، صلح پایدار نخواهد ماند.
ما به نوبه خود، با وجود جنگ اقتصادی سبوعانه ایالات متحده علیه مردم‌مان، از بیش از سه میلیون افغان میزبانی کرده‌ایم و آن‌ها از اقلام غذایی، حمل و نقل و خدمات درمانی یارانه‌ای برخوردار هستند،
۴۷۰۰۰۰ دانش‌آموز افغان در مدارس ما درس می‌خوانند، ۲۲۰۰۰ هزار دانشجوی افغان در دانشگاه‌های ما مشغول تحصیل هستند، ما از طریق چابهار افغانستان را به جهان خارج متصل می‌کنیم. خط آهن خواف-هرات در روز‌های آتی افتتاح می‌شود، نیروگاه‌های ما برای مردم افغانستان برق تأمین می‌کنند و ما قادریم در زمینه انرژی اقدامات بسیار بیشتری انجام دهیم. اما ایالات متحده، به جای تسهیل این امر، با تروریسم اقتصادی‌ای که هم ایرانی‌ها و هم افغان‌ها را هدف قرار داده است، برای چنین همکاری‌هایی مانع‌تراشی می‌کند.
اهداکنندگان کمک‌های بین‌المللی هم رویکردی واقعا معیوب دارند – که بازخورد ساده آن در ترتیب سخنرانان این جلسه نمایان است، که همسایگان را در نوبت آخر قرار داده است.
جهان باید مردم افغانستان را بالاتر از ملاحظات دیگر قرار دهد.