قرنطینه، بهترین فرصت برای آموزش و رشد شخصیتی کودکان

این در حالیست که برای ارتقا دانش بچه‌ها، باید دوباره فرهنگ قصه گویی والدین برای فرزندان ترویج یابد؛ به خصوص در شرایط کنونی جامعه که بچه‌ها در قرنطینه‌های طولانی مدت هستند و از همسالان و اقوام دور مانده‌اند، این نیاز بیش از گذشته احساس می‌شود.

قصه و داستان، هویت کودک را شکل می‌دهد، آن‌ها با قهرمانان قصه همزاد پنداری می‌کنند و خود را در جریان اتفاقات قرار می‌دهند این تجربه شنیداری آن هم از زبان پدر و مادر که قابل اعتمادترین افراد بچه‌ها به حساب می‌آیند، باعث می‌شود تا هوش اجتماعی و عزت نفس کودکان افزایش یابد.

 بسیاری از کارتون‌ها و انیمیشن‌ها با هدف سرگرمی تهیه و تولید می‌شوند در حالی که همیشه محتوای قصه‌ها و به خصوص داستان‌های کهن جنبه تربیتی و پند آموزی دارد و این موضوعی است که والدین باید به آن توجه داشته باشند. باید توجه داشت که کودکان در زمان قرنطینه و خود محبوسی به شدت تحت فشار روحی و نیازمند آموزش و خود مراقبتی هستند و یاد دادن این نکات در قالب قصه و از زبان پدر و مادر بسیار اثر بخش است.

بسیاری از کارتون‌ها و انیمیشن‌ها با هدف سرگرمی تهیه و تولید می‌شوند در حالی که همیشه محتوای قصه‌ها و به خصوص داستان‌های کهن، جنبه تربیتی و پند آموزی دارد و این موضوعی است که والدین باید به آن توجه داشته باشند.

 روانشناسان کودک میگویند: یکی از راههای شکوفا کردن استعدادهای کودکان، تقویت تخیل پردازی آنان است. به نظر این دسته از روانشناسان در ایران، قصه گویی، امکان تخیل پردازی و حس داستان پردازی کودک را تحریک ، دایره کلمات و واژگان او را بیشتر ، و نسل جدید را با ریشه‌های فرهنگی و بومی آشنا می‌کند.

 گوش دادن کودک به داستان، سطح تمرکز او را بالا می‌برد، علاوه بر توجه و تمرکز، گوش دادن به داستان موجب بهبود مهارت‌های ارتباطی کودک در سطوح مختلف خواهد شد. این پارامتر‌های با اهمیت را نمی‌توان با فیلم و کارتون جایگزین کرد.