پخش زنده
امروز: -
دکتر "حسین اشتیاق حسینی" رییس دانشگاه فردوسی مشهد در سالهای ۱۳۶۴تا ۱۳۶۹ عصر دیروز چشم از جهان فروبست.
به گزارش خبرگزاری صداوسیمای مرکز خراسان رضوی،آیت الله علم الهدی پیش از ظهر امروز با حضور بر پیکر مرحوم دکتر اشتیاق، بر پیکر وی نماز میت اقامه کرد.
نماینده، ولی فقیه در خراسان رضوی پس از اقامه نماز بر پیکر رئیس اسبق دانشگاه فردوسی مشهد، رحلت او را خلأیی برای جامعه علمی استان برشمرد و گفت: امیدواریم خلأ دکتر اشتیاق حسینی به همت شما آقایان و با وجود شما تلاشگران علمی، پر بشود.
آیت الله علم الهدی با اشاره به سابقه آشنایی با مرحوم اشتیاق افزود: ما از دوران موشک باران تهران در دهه ۶۰ در ارتباط بودیم که ایشان آن زمان رئیس دانشگاه فردوسی بودند؛ در سمینار رؤسای دانشگاهها در دانشگاه خاوران خدمت ایشان بودیم که او را فردی متعبد و پابرجا شناختم که به ایشان ارادت پیدا کردم.
روسای دانشگاه های فردوسی و علوم پزشکی مشهد هم پیام های تسلیتی منتشر کردند که در آن آمده... دانشگاه های فردوسی و علوم پزشکی مشهد در برههای از تاریخ پرافتخار خود مرهون کوشش ها، دلسوزی ها و تدابیر بزرگ مردی هستند که به عنوان سکاندار هدایت این دو مهد علم و خرد، خدمات ارزنده و افتخارات بسیاری به یادگار گذاشت.
در ادامه پیام دکتر محمد کافی و دکتر محمدحسین بحرینی نوشته شده است: مرحوم دکتر حسین اشتیاق حسینی اندیشمندی فرهیخته و انسانی والامقام بود که اندیشه، اخلاق و مهرورزی او میراثی گرانبها برای دانشجویان و اساتید این دو دانشگاه و جامعه علمی کشور خواهد بود و بی شک فقدان آن عالم گرانقدر مصیبتی دردناک برای خانواده دانشگاههای فردوسی و علوم پزشکی مشهد، جامعه علمی کشور، دانشجویان و به ویژه همکارانی است که شاگردی آن مرحوم را در کارنامه علمی خویش به یادگار دارند.
مرحوم دکتر حسین اشتیاق حسینی در سال ۱۳۲۶ در شهر تبریز چشم به جهان گشود.
او دانشگاه فردوسی مشهد را جهت کار و تدریس انتخاب کرد و از سال ۱۳۵۸ در این دانشگاه استخدام شد.
مرحوم اشتیاق حسینی مدت کوتاهی پس از تدریس و انقلاب فرهنگی بعد از بازگشایی دانشگاه ها یک سال مسئولیت دانشکده علوم دانشگاه فردوسی مشهد را بر عهده داشت.
وی سپس چهار سال معاونت آموزشی دانشگاه را مدیریت کرد و عضو هیئت رئیسه دانشگاه فردوسی مشهد بود.
آن مرحوم از سال ۱۳۶۴ تا ۱۳۶۹ نیز به مدت پنج سال ریاست دانشگاه فردوسی مشهد را بر عهده داشت.
دانشگاه ۷۰ ساله فردوسی مشهد که سال ۱۳۲۸ تأسیس شد، سومین دانشگاه باسابقه ایران پس از دانشگاههای تهران و تبریز، هماینک در قالب دانشکدههای "ادبیات و علوم انسانی، الهیات و معارف اسلامی، علوم، مهندسی، کشاورزی، علوم ریاضی، علوم اداری و اقتصادی، دامپزشکی، علوم تربیتی و روانشناسی، منابع طبیعی، علوم ورزشی، معماری و شهرسازی، حقوق و علوم سیاسی" ۲۵ هزار دانشجو دارد که دو هزار و ۵۰۰ نفر آنها در مقطع دکترا،و شش هزار نفرشان در مقطع کارشناسی ارشد و بقیه در مقطع کارشناسی مشغول تحصیل هستند.
۸۲۰ نفر عضو هیات علمی در دانشگاه فردوسی فعالیت دارند که ۶۵۰ نفرشان دارای مدرک پی.اچ.دی یا رتبه استادی و پروفسوری هستند.
این دانشگاه به عنوان بزرگترین مرکز آموزش عالی در شرق کشور هفت پژوهشکده تخصصی نیز دارد.
همچنین هزار و ۷۵۰ دانشجوی خارجی از دیگر کشورهای جهان در دانشگاه فردوسی تحصیل میکنند. این دانشگاه از نظر تعداد دانشجویان خارجی رتبه نخست را در میان دانشگاه های ایران دارد.