بازتولید راهبرد ازنیل تا فرات در توافقنامه های موسوم به توافق ابراهیمی
استفاده از عنوان توافق ابراهیمی بر آشکار سازی روابط رژیم صهیونیستی با برخی کشورهای عربی به معنای توسعه طلبی این رژیم از نیل تا فرات یا همان مناطقی است که زمانی تحت تعالیم حضرت ابراهیم(ع) قرار داشت.
دولت ترامپ که در سراسردوران چهار ساله خود در خدمت دولت راستگرای نتانیاهو بود در هفته ها و ماه های پایانی و درست بعد از آنکه مشخص شد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری برنده نخواهد شد با عجله به آشکارسازی روابط میان این رژیم و برخی از کشورهای عربی همچون امارات، بحرین، سودان و مغرب دست زد و نام پیمان های ابراهیمی بر آن ها گذاشت؟
حال سوال این است که چرا از یک چنین نام وعبارتی استفاده شده و استفاده از این مفاهیم به چه معناست ؟ در پاسخ می توان گفت که از زمان تحمیل رژیم صهیونیستی بر سرزمین های اشغالی فلسطین تلاش ها و طرح های گسترده ای برای جا انداختن این رژیم در منطقه و هویت بخشی به آن صورت گرفته است که این تلاش ها به نتیجه نرسیده است و لذا در دور جدید سازش تلاش شده است از یک مفهوم دینی برای هویت بخشی به این رژیم استفاده شود. افزون بر این در پوشش این عبارت و نام برای اشغالگری و توسعه طلبی جدید هم استفاده می شود و اگر زمانی این اهداف در پوشش از نیل تا فرات پیگیری می شد اکنون این هدف در پوشش توافقنامه های موسوم به ابراهیمی دنبال می شود و در واقع فرض بر این است که همان مناطقی که زمانی تحت تعالیم حضرت ابراهیم بود اکنون به تحت سلطه رژیم صهیونیستی در می آید.
کشور ابراهیم در تعبیر آنان منطقه ای است که (حضرت) ابراهیم از "اور" تا شمال سوریه, فلسطین, لبنان, مصر و جزیره عربی پیموده است. این تعریف کشور جدید آنان است و این همان چیزی است که رژیم صهیونیستی و علمای دینی صهیونیست ها درباره آینده اعلام کرده اند.
به عبارت روشنتر دست رژیم صهیونیستی در راهبرد از نیل تا فرات افشاء شده و لذا به یک پوشش جدید برای توسعه طلبی روی آورده است و در این میان برخی از کشورها مانند امارات، بحرین، سودان و مغرب به اسب های تروا تبدیل شده اند که همگی یا هم پیمان یا دست نشانده سعودی هستند و دست عربستان در این خیانت بزرگ آشکار است هرچند که ترکی فیصل در کنفرانس امنیتی منامه با انتقاد ظاهری از این توافقنامه ها کوشید بر نقش ریاض سرپوش بگذارد حال آنکه اگر عربستان چراغ سبز نشان نمی داد بعید بود که این کشورها به این راحتی و با این سرعت به سمت خیانت و خنجر زدن بر پشت مردم فلسطین گام بر می داشتند.
آنچه در این میان خطرناک است اینکه جامعه جهانی متوجه خطرات نهفته در توافقنامه های موسوم به "ابراهیمی" نشده و حتی در این باره فکر نشده که چطور دولت ترامپ که چهار سال در خدمت دولت راستگرای نتانیاهو بوده به یکباره به فکر صلح افتاد و اگر اقدامات ترامپ در این باره صلح را به منطقه به ارمغان آورده پس چرا بقیه اقدامات و توافقنامه ها ترامپ صلح آور نبوده و به سرعت از سوی رئیس جمهور بایدن ملغی شد؟
براین اساس هیچ تردید نیست که اغماض در این زمینه فجایع جدیدی برای منطقه و جهان رقم خواهد زد که علاوه بر طرف های جدید سازش جامعه جهانی و در راس آن سازمان ملل متحد ، اتحادیه اروپا و دولت جدید بایدن نیز در قبال آن مقصر خواهد بود. اگرجور اشغالگری ها و توسعه طلبی های گذشته را فلسطینی ها یا مردمان همجوار آن کشیدند جور توسعه طلبی های جدید را مردمان سراسر خاورمیانه خواهند کشید.
----------------------------------------------
احمد کاظم زاده