بیماری پوستی پسوریازیس را بشناسیم

اگر مشکوک به ابتلا به یکی از انواع بیماری پسوریازیس هستید، فورا به پزشک مراجعه کنید. تشخیص بیماری پسوریازیس با بررسی دقیق پوست انجام می‌شود و در صورت تشخیص، بخشی از پوست تحت آزمایش میکروسکوپی قرار می‌گیرد.

 در درمان پسوریازیس هدف اصلی کاهش رشد سلولی است. این بیماری به طور صد در صد درمان نمی‌شود، ولی می‌توان علائم آن را به میزان زیادی کنترل کرد. درمان هم با مشورت و مراجعه پزشک صورت می‌گیرد و دارو‌ها هم به صورت موضعی و هم به صورت خوراکی در برنامه گنجانده می‌شود. انتخاب نوع درمان و البته اندازه نیاز به دارو با توجه به سن فرد و وضعیت بیماری تعیین می‌شود.

درمان‌های بیماری پسوریازیس به ۳ دسته کلی تقسیم می‌شوند:

· درمان‌های موضعی (Topical treatments): کِرم‌ها و پماد‌هایی که روی پوست بیمار استعمال می‌شوند

· نور درمانی (phototherapy): در این نوع درمان، پوست در معرض انواع خاصی از پرتو‌های ماورای بنفش قرار می‌گیرد

· درمان هدفمند (Systemic therapy): در این درمان انواع دارو‌های خوراکی و تزریقی برای بیمار تجویز می‌شود

 

یکی از ساده‌ترین راه‌های درمان بیماری پسوریازیس استفاده از کرم‌های مرطوب کننده است. البته که در موارد حاد این محصولات تأثیری ندارند، ولی در پسوریازیس خفیف می‌تواند از خشکی، فلسی شدن و ترک پوست جلوگیری کند. در موارد شدیدتر برای درمان‌های موضعی از کرم و پماد‌های حاوی ترکیبات نفتی از جمله دیررانول، تزارتون و ترکیبات ویتامین دی مانند کلسپتریول، کلسیتریول یا تاکالسیتول استفاده می‌شود. همچنین پماد حاوی ترکیب کورتیکواستروئید نیز در برنامه درمانی قرار می‌گیرد.

برای درمان پسوریازیس سر از لوسیون‌های مخصوص استفاده می‌شود که حاوی اسید سالیسیلیک، زغال، گوگرد و کورتیکواستروئید هستند. شامپو‌های ضد شوره و ضد ریزش مو و ویتامین دی نیز می‌توانند برای درمان پوست کف سر نقش مؤثری باشند. فتوتراپی یا استفاده از اشعه ماورای بنفش برای درمان پسوریازیس در مراکز تخصصی پوست انجام می‌شود. گفته شده نور طبیعی خورشید نیز برای درمان مفید است. در واقع این اشعه آنچه باعث رشد سریع سلولی می‌شود را از بین می‌برد. در موارد شدید و پیشرفته بیماری پسوریازیس از دارو‌های خود ایمنی استفاده می‌شود.

 

در کنار درمان‌های دارویی می‌توان با رعایت برخی نکات ساده درمان را تسریع بخشید. البته این موارد به تنهایی باعث درمان نمی‌شوند، ولی می‌توانند کمک کننده باشند. این نکات عبارتند از:

دوش گرفتن به آرامش پوست ملتهب کمک می‌کند و سلول‌های خشک شده روی سطح پوست را می‌شوید. از صابون‌های خشک و عطری که چربی پوست را از بین می‌برند، استفاده نکنید. توصیه می‌شود در استحمام از آب ولرم به جای آب داغ استفاده کنید. همچنین می‌توانید از خواص روغن‌های گیاهی طبعیی برای نرم کردن و رطوبت رسانی به پوست بهره‌مند شوید.

 

بعد از حمام از لوسیون‌های ضد حساسیت و انواع کرم‌های مرطوب کننده استفاده کنید. فراموش نکنید که در فصل‌های سرد و خشک باید بیشتر مراقب پوست خود باشید. بهتر است برای جلوگیری از حساسیت احتمالی از هرگونه محصولات عطری دوری کنید.

 

قرار گرفتن زیر نور آفتاب به میزان کم، می‌تواند باعث تسکین پوست شود، اما استفاده از کرم ضد آفتاب را فراموش نکنید.

 

رسیدن به وزن متناسب می‌تواند باعث بهبود در تاثیرگذاری روش‌های درمان شود.

 

دارو‌ها و ویتامین‌ها در روند بهبود تأثیرگذار هستند. روغن ماهی، امگا ۳، ویتامین دی، شیر سویا و آلوئه ورا نیز باعث بهبود بروز علائم می‌شوند.

 

از فست فود، گوشت قرمز، مواد غذایی فرآوری شده و چربی‌های اشباع شده دوری کنید و به دنبال تغذیه سالم باشید. پروتئین‌های خالصی مانند مواد غذایی حاوی اسید چرب امگا ۳ مانند ماهی سالمون، میگو، تخم کتان و سویا مفید هستند

 

همان‌طور که گفته شد، استرس و اضطراب از عوامل بروز بیماری پسوریازیس است و می‌تواند باعث وخیم شدن اوضاع شود. آرامش را به زندگی خود بازگردانید و به دنبال یوگا و مدیتیشن بروید.

 

این مورد نیز مانند مورد قبلی از عوامل تحریک بیماری به شمار می‌رود. اگر به بیماری پسوریازیس مبتلا هستید، به هیچ وجه به سراغ سیگار نروید.