افول رعایت نکات بهداشتی در برابر بیماری هزار چهره...!

 

واکنش جامعه به اضطراب درونی از جمله علل جدی نگرفتن کروناست.
 کرونا پدیده‌ای است که جنبه‌های مختلف زندگی مردم را تحت الشعاع قرار داده است. در اوایل شروع کرونا و از زمانی که آگاهی رسانی درباره آشنایی و نحوه شیوع و انتقال این ویروس آغاز شد، شاهد بودیم که مردم تا حدود زیادی نکات بهداشتی لازم را رعایت می‌کردند؛ اما به تدریج و با برداشتن محدودیت‌ها، رعایت نکردن مسائل بهداشتی لازم، تردد بدون ماسک و حضور در اجتماعات و مراسم، متأسفانه منجر به بالا رفتن آمار بالاتر مبتلایان به کرونا شده است.

 

 اینکه چه عواملی در رعایت نکردن مردم و بی توجهی آن‌ها نسبت به رعایت پروتکل‌های بهداشتی نقش داشته است را می‌توان هم به عوامل فردی و هم عوامل اجتماعی نسبت داد.

تأثیر عوامل انگیزشی در شکل دهی رفتار‌های انسانی
برخی روان شناسان با اشاره به اینکه عوامل انگیزشی در شکل دهی رفتار‌های انسان‌ها بسیار مؤثر هستند، میگویند: می‌توان بخشی از دلایل این کم توجهی نسبت به ویروس کرونا را با این موضوع در ارتباط دانست.

وقتی افراد در شرایطی قرار می‌گیرند که احساس می‌کنند رفتار آن‌ها به نتیجه مطلوب منتهی نمی‌شود در نتیجه ناامیدی را تجربه می‌کنند. احساس عدم کنترل بر آن شرایطی که از بیرون بر افراد تحمیل می‌شود منجر به درماندگی آموخته شده می‌شود. در این حالت افراد به این نتیجه می‌رسند که تلاش‌های آن‌ها برای رسیدن به هدف مؤثر نیست و درنتیجه انفعال رخ می‌دهد. آنچه در قضیه کرونا رخ داد ناامیدی از تغییر شرایط و رسیدن به وضعیت مطلوب به نوعی انفعال و دست کشیدن از تلاش برای رعایت پروتکل‌های بهداشتی را در برخی افراد منجر شده است.

 موضوع کاهش توجه و حساسیت مردم نسبت به رعایت نکات پیشگیرانه لازم را در قالب مکانیزم‌های دفاعی و تحریفات شناختی آن‌ها نیز تبیین کرد.

مکانیسم‌های دفاعی فرآیند‌های خودکار ذهن برای فرونشاندن اضطراب هستند
 این فرایند‌های خودکار، درواقع مکانیسم‌های ناهوشیاری هستند که در زمان بالا آمدن سطوح اضطراب که منجر به آسیب روانی شود فعال می‌شوند.  یکی از مکانیزم‌های دفاعی افراد در مورد کرونا انکار و کم اهمیت جلوه دادن موضوع بوده است. افراد در این شرایط امتیاز ویژه‌ای برای خود قائل شده و درواقع اعتقاد به استثنا بودن پیدا می‌کنند یعنی باور به اینکه شخص فراسوی قوانین عادی و بیولوژیکی آسیب ناپذیر باقی می‌ماند.

در مکانیسم دفاعی واکنش متقابل یا واکنش وارونه، افراد به جای اینکه با رعایت موارد ضروری و لازم برای در امان ماندن از خطر از خویش محافظت کنند، با انجام رفتار‌های پرخطر واکنش متضاد نشان می‌دهند.

استفاده از مکانیسم دفاعی شوخی در برابر پدیده‌های ناگوار اجتماعی
مکانیسم دفاعی شوخی هم معمولاً در مورد پدیده‌های ناگوار اجتماعی به کرات استفاده می‌شود. انواع پیام‌های طنزی که در شبکه‌های اجتماعی در زمان بحران‌ها و اتفاقات ناگوار ردو بدل می‌شود و در مورد کرونا نیز این اتفاق را شاهد بوده و هستیم؛ نوعی مکانیزم دفاعی برای تحمل اضطراب است و اگر چه مکانیزم مناسبی برای افزایش سازگاری با شرایط است، اما اگر به حد افراط استفاده شود ناکارآمد خواهد بود و پیامد‌هایی از جمله کاهش حساسیت و توجه لازم را به همراه خواهد داشت.

 تحریفات شناختی نیز از جمله کوچک شماری و استدلال هیجانی و احساسی نیز از جمله مواردی است که منجر به کم اهمیت جلوه کردن خطر ناشی از کرونا شده است.

بررسی تأثیر قوانین و رفتار‌های اجتماعی بر روی عملکرد افراد ضروری است
 بررسی تأثیر قوانین و رفتار‌های اجتماعی بر روی عملکرد افراد ضروری است چراکه رفتار انسان‌ها تحت تأثیر انگیزه‌های درونی و بیرونی شکل می‌گیرد. در انگیزه‌های درونی شکل دهنده رفتار، خود ماهیت و اهمیت آن اعمال و رفتار نقش دارد و به عوامل خارجی گره نمی‌خورد. اما در انگیزه‌های بیرونی نیروی محرکه خارجی که می‌تواند دستیابی به پاداش یا فرار از تنبیه باشد در شکل دهی رفتار انسان‌ها نقش دارد.

از آنجا که نمی‌توان انتظار داشت که اکثریت افراد یک جامعه برای انتخاب رفتار صحیح در چنین موقعیتی از انگیزه درونی کافی برخوردار باشند بنابراین نقش انگیزه‌های بیرونی مهم می‌شود؛ قطعاً زمانی که پدیده‌ای مثل کرونا می‌تواند جنبه‌های مختلف زندگی افراد جامعه را متأثر سازد، وجود قوانین اصولی و کارشناسی شده در نحوه عملکرد افراد جامعه بسیار مؤثر است.

تناقض عمل و کلام مسئولان و جدی نگرفتن کرونا توسط جامعه
در هفته‌های اخیر شاهد مواردی از قبیل برداشتن محدودیت‌ها به گونه‌ای که به تجمع غیر ضروری افراد منجر شد و عدم رعایت اصول بهداشتی اولیه مانند ماسک نزدن از طرف مسئولین و وجود تناقض بین کلام و عمل در آنها، عدم رعایت پروتکل‌های بهداشتی و فاصله گذاری مناسب اجتماعی در برنامه‌های پرمخاطب و ... که این موارد را می‌توان از عوامل مهم اجتماعی نام برد که در جدی نگرفتن خطر ناشی از کرونا از طرف مردم نقش داشته است.

 قطعاً شناخت صحیح عوامل شکل دهنده رفتار انسان‌ها و برنامه ریزی صحیح و وضع قوانین اصولی، اطلاع رسانی دقیق از طریق ساخت برنامه‌های مرتبط با کرونا و نیز الگوسازی صحیح می‌تواند حساسیت مردم نسبت به خطر کرونا را افزایش داده و احتمال رعایت اصول بهداشتی را افزایش دهد.