انتشار تصویر کودکان در فضای مجازی مصداق خشونت سایبری

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، سید علیرضا آل داوود با حضور در برنامه «هشتگ گفتگو» به موضوع خشونت سایبری با محوریت کودکان و نوجوانان پرداخت و عنوان کرد: خشونت سایبری شبیه به زورگیری در فضای حقیقی است که با ایجاد ترس، تهدید و اضطراب برای کودکان همراه است.
وی با تاکید بر این که خشونت سایبری از کودک آزاری به خصوص نوع آزار جنسی جدا نیست، اظهار کرد: اهمیت این موضوع به حدی است که در اتحادیه اروپا قانون حمایت از کودکان تصویب شده است و در ایالات متحده قانون COPPa وجود دارد که بر اساس آن سن انتشار اطلاعات کودکان و نوجوانان در فضای مجازی بین ۱۳ تا ۱۶ است.
دبیر نهضت سواد رسانه‌ای انقلاب اسلامی تاکید کرد: کشور‌های غربی فضای مجازی و پلت فرم‌ها را ایجاد کرده‌اند و از نظر سواد رسانه‌ای در جایگاه قابل قبولی قرار دارند، اما نقش زیرساخت‌ها به حدی اهمیت دارد که کشوری مانند امریکا را وادار به ساخت شبکه ملی اطلاعات در سال ۱۹۹۱ کرده است.
آل داوود افزود: در اروپا هم پس از افشا شدن جاسوسی‌های امریکا از راه اینترنت، ساخت شبکه اینترنت اروپایی کلید می‌خورد.
وی از خلاء قانونی در حوزه خشونت سایبری علیه کودکان انتقاد کرد و گفت: تصویب یک قانون مشخص برای مقابله با کودک آزاری جنسی در فضای مجازی زمانی در کارگروه تعیین مصادیق مجرمانه قوه قضاییه تصویب شد که رفتار تاسف بار یک پسر ۱۴ ساله در فضای اینستاگرام منتشر شد.
این کارشناس فضای مجازی با ابراز تاسف نسبت به مسئولیت ناپذیری سازندگان پلت فرم‌های داخلی گفت: خشونت سایبری که از طریق پلت فرم‌های خارجی مانند اینستاگرام و تلگرام انتقال پیدا می‌کند قابلیت پیگیری ندارد، اما مشکلاتی که پلت فرم‌های داخلی مانند شاد ایجاد می‌کنند، پذیرفته نیست.
آل داوود به نقش خانواده‌ها در کاهش خشونت‌های سایبری کودکان اشاره کرد و گفت: متاسفانه در فضای مجازی یک خشونت خاموش بر علیه کوکان و نوجوانان در حال شکل گیری است. این فرهنگ تاسف بار که از کودکان خود عکس و فیلم منتشر می‌کنند، عمدتا در خانواده‌های فاقد سواد رسانه‌ای شدت گرفته است.
وی، خشونت سایبری را یکی از اثار اعتیاد به اینترنت دانست و اظهار کرد: بسیاری از پدر و مادران به فضای اینترنت که اختلاف طبقاتی، اجتماعی، هویتی و شکاف نسلی را سرعت می‌بخشد، اعتیاد دارند و به همین دلیل در بیشتر مواقع ناکامی‌های خود در زمینه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را به صورت خشم در خانه تخلیه می‌کنند و همسر و فرزند خود را آزار می‌دهند.