تغییر قبله مسلمانان از بیت المقدس به کعبه

به گزارش خبرگزاری صداوسیما؛ مرکز سیستان و بلوچستان ،پیامبر اکرم(ص) پس از هجرت به مدینه منوره، از ربیع الاول سال اول تا نیمه رجب سال دوم هجری، به مدت هفده ماه، به سوی بیت المقدس نماز می گزاردند و سایر مسلمانان نیز به پیروی از آن حضرت، به آن سمت عبادت می كردند.
قبله، نماد توحید و جهت و نشانه اسلام و ادیان توحیدی است که ادیان الهی را از دیگر آیینها جدا می کند و به عبادتهای آدمی رنگ خدایی می دهد. خداوند برای هر امتی از امتهای پیشین، قبله مخصوصی تعیین کرده است تا به هنگام نیاز و نیایش، به سوی او متوجه شوند و از توجهات انحرافی در امان بمانند.

پس از دستور واجب شدن نماز بر مسلمانان، پیروان این آیین الهى به طرف بیت المقدس، محلى که مورد احترام ادیان دیگر از قبیل یهودیت و مسیحیت بود، نماز مى خواندند.

ولى پس از هجرت پیامبر اسلام به مدینه، یهودیان این شهر، پیامبر اسلام (ص) را مورد طعنه قرار دادند و از این که مسلمانان از قبله یهودیان براى نماز استفاده مى کنند، آنان را استهزاء مى کردند.

سرانجام در حالى که ۱۷ ماه از ورود پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله به مدینه مى گذشت، به دستور خدا، کعبه، قبله مسلمانان شد.

این دستور در حالى که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نماز ظهر را در مسجد بنى سَلَمه اقامه مى کرد از جانب خداوند صادر و آیات تغییر قبله به ایشان وحی شد.

 این دستور در روز پانزده رجب سال دوم هجری در حالی به پیامبر ابلاغ گردید که حضرت، دو رکعت از نماز ظهر را در مسجد بنی سالم به سوی بیت المقدس خوانده بود. در این حال جبرئیل امین نازل شد و بازوان پیامبر را گرفت و حضرت را به سوی خانه کعبه برگرداند. زنان و مردانی هم که در مسجد به پیامبر اقتدا کرده بودند، از حضرت پیروی کردند و به طرف کعبه برگشتند و دو رکعت آخر را به سوی کعبه خواندند. 

در قسمتی از آیه ۱۴۴ سوره بقره، خداوند با اشاره به نگرانی پیامبر (صلى الله علیه وآله و سلم) از سرزنش‌های یهود می‌فرماید: «اکنون تو را به سوی قبله‌ای که از آن خشنود باشی، بازمی گردانیم. روی خود را به جانب مسجدالحرام کن و هرجا باشید روی خود را به جانب آن بگردانید." از آن زمان تاکنون همه مسلمانان جهان تنها به سوی مرکز توحید و یکتاپرستی یعنی کعبه نماز می‌گزارند.