تقویم تاریخ؛ از آغاز ماه رمضان تا روز بزرگداشت عطار نیشابوری

 

نزول صحف بر حضرت ابراهیم (ع)
اول رمضان مصادف با روز نزول کتاب مقدس صحف بر حضرت ابراهیم (ع) است.

نام ابراهیم ۶۹ بار در قرآن به احترام و بزرگی یاد شده و در اثنای آن‌ها فراز‌های مختلفی از زندگی او برای عبرت مومنین بیان شده است. خداوند او را فردی یکتا پرست و دین او را حنیف خوانده است (آل عمران، ۶۷) و امر می‌فرماید که دین ابراهیم را پیروی کن (نساء، ۱۲۵). او پیامبری راستین و فردی صدیق بود (مریم، ۴۱) و خداوند به او و خاندانش نعمت حکمت و سروری اعطا نمود (نساء، ۵۴). در تعالیم اسلامی ابراهیم از پیامبران اولی العزم و دارای شریعت می‌باشد، و قرآن در چند مورد اشاره دارد که ابراهیم علیه السلام دارای کتاب آسمانی به نام «صحف» بوده است. سرای آخرت بسی بهتر و پاینده است، همانا این حقیقت در صحف (رسولان) پیشین (یعنی) صحف ابراهیم علیه السلام و موسی علیه السلام ذکر شده است. (اعلی ۱۹ تا ۱۷) خداوند متعال کتاب‌های آسمانی را برای هدایت انسان‌ها به دست انبیاء فرستاد تا بشر را به سرمنزل مقصود برسانند. کتاب‌های آسمانی متعددی، چون «صحف» را بر ابراهیم (ع) و نوح (ع)، «تورات» را بر موسی (ع) و «انجیل» را بر عیسی (ع) فرستاده که جامع‌تر از همه آن‌ها «قرآن مجید» است. اگر این کتاب‌ها نازل نمی‌شد، انسان در مسیر خداشناسی و عبادت پروردگار گرفتار خطا می‌شد و از اصول تقوا و اخلاق و تربیت و نیز قوانین اجتماعی مورد نیازش دور می‌ماند. قرآن، کتابی است که خدای تعالی آن را بر پیامبر گرامیش محمد (ص) نازل کرد و به این جهت آن را قرآن نامید که قبلاً از جنس خواندنی‌ها نبود و برای اینکه در خور فهم بشر شود، آن را به دفعات نازل کرد تا در قالب فهم بشر مادی درآید. شیوه نزول کتب آسمانی گذشته، متفاوت از قرآن کریم بوده است. محققان اسلامی با اتفاق نظر می‌گویند کتاب‌های آسمانی پیغمبران گذشته به طور دفعی و یک باره بر آن‌ها نازل شده است.