از صف مرغ و شکر تا جان آدمیزاد/ دو راهی نان و جان+فیلم

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما مرکز خوزستان، این روز‌ها خوزستان در شرایط بحرانی کرونایی به سر می‌برد، وضعیت قرمز و ظرفیت بیمارستان ها تکمیل است، صفوف مرغ و شکر هم بدون رعایت فاصله اجتماعی و شیوه نامه‌های بهداشتی طولانی تشکیل شده است.

رعایت شیوه نامه‌های بهداشتی، فاصله گذاری اجتماعی، استفاده از ماسک، خودداری از حضور در اماکن شلوغ، اجتناب از برگزاری دورهمی‌های خانوادگی و مراسم عروسی و عزا و... از جمله هشدار‌هایی هستند که از ابتدای شیوع کرونا ویروس تاکنون به شهروندان و عموم مردم ارائه می‌شود.

اما این روز‌ها نبود مرغ و کمبود شکر قوز بالای قوز ماجرای کرونا شده است، بسیاری از شهروندان از رعایت اصول بهداشتی امتناع می‌کردند و گوششان به هشدار‌ها بدهکار نبود، حالا بهانه‌ای دارند برای حضور در اماکن شلوغ

وجود تعداد زیادی مرد و زن و پیر و جوان در برخی خیابان‌های اهواز اندکی عجیب به نظر می‌رسید، همه گرداگرد یک دستگاه وانت جمع شده بودند و تلاش می‌کردند کالایی را به دست آورند، نزدیک‌تر رفتم و متوجه شدم شهروندان برای خرید شکر به نرخ تعاونی سر و دست می‌شکنند، همهمه‌ای ایجاد شده بود.

بیشتر بخوانید: افزایش قیمت نهاده های دامی ، علت گرانی کالا

برخی ماسک داشتند و برخی هم همچنان با این وسیله مهم و ضروری آشتی نکرده بودند، از کمبود شکر در بازار شکایت داشتند، کمی آنطرف‌تر هم صف طولانی مرغ که سر و ته آن معلوم نبود، به چشم می‌خورد، لا به لای جمعیت هم به راحتی می‌شد کرونا را نظاره کرد، این در حالی است که سازمان صنعت، معدن و تجارت خوزستان قول داده بود که در ماه مبارک رمضان شهروندان برای تامین کالا‌های اساسی مشکلی نداشته باشند، اما نکته قابل تامین این است که طرح راه اندازی مراکز فروش و عرضه شکر دولتی از شاهکار سازمان صمت بود و می‌گوید برای دسترسی راحت‌تر به شکر این طرح را اجرایی کرده است.

این روز‌ها شهروندان در صف مرغ و شکر می‌ایستند، اما کرونا را به خانه می‌برند، مهمان نوازی از این محسوس‌تر دیده نمی‌شود، البته تقصیری ندارند، باید مایحتاج خود را تامین کنند، اما دولت که دم از لزوم رعایت شیوه نامه‌های بهداشتی و خودداری از حضور در تجمع و اماکن پرتردد می‌زند، چرا زمینه را برای ایجاد شلوغی فراهم می‌کند؟ چرا اقلام موردنیاز به موقع و به میزان کافی در بازار عرضه نمی‌شود؟ چرا روز به روز میدان برای دلالان بازتر شده و اختلاس‌ها بیشتر می‌شوند؟

آیا مردم باید برای به دست آوردن اقلام موردنیاز خود جان خود را به خطر بیندازند و در دام کرونا گرفتار شوند یا سفرهایشان خالی بماند؟