کورتون چقدر در بهبود بیماران کرونایی تاثیر دارد؟

به گزارش خبرنگار حوزه بهداشت و سلامت گروه علمی فرهنگی هنری خبرگزاری صدا و سیما؛ خانم دکتر شروین شکوهی با بیان اینکه در مواردی لازم است که داروی کورتون برای درمان بیماری کرونا استفاده شود، افزود: در کارآزمایی‌های بالینی مهمی که در جهان انجام شده این نتیجه محقق شده است که در شرایط خاصی اگر کورتن با دوز‌های خاصی استفاده شود می‌تواند منجر به این شود که بیمار کمتر ضرر ببیند و بیماری در وی شدید نشود.

وی تأکید کرد: متأسفانه برخی از پزشکان بعد از تشخیص کووید در یک بیمار از همان ابتدا به بیمار کورتن تجویز می‌کنند؛ در حالی که این کاری اشتباه است، زیرا اگر زمانی که ایمنی بدن هنوز از چارچوب درست خود خارج نشده است، ایمنی بدن را کم کنیم عملاً توانایی بدن را برای مقابله با ویروس از بین می‌بریم و این مسئله باعث تکثیر بیشتر ویروس و بیشتر شدن عوارض آن می‌شود.

خانم شکوهی با تأکید بر اینکه بیمار فقط زمانی باید کورتون دریافت کند که دچار افت اکسیژن در خون شده باشد، توضیح داد: از هر ۱۰۰ نفری که کرونا می‌گیرند ۳۰ نفر بی علامت هستند و به صورت اتفاقی متوجه بیماری خود می‌شوند، ۵۵ نفر نیز دچار برخی از علائم بیماری هستند، اما اکسیژن خون آن‌ها دچار افت نشده است و تنها ۱۵ نفر از افراد مبتلا دچار افت اکسیژن می‌شوند.

وی با بیان اینکه از هر ۱۰۰ مبتلا به کرونا ۱۵ نفر وجود دارند که از مصرف کورتون سود می‌برند، تاکید کرد: برای درمان بیمارانی کرونایی انجام سی تی اسکن ریه لازم نیست مگر زمانی که بیمار دچار افت اکسیژن شده باشد.

خانم شکوهی با بیان اینکه پزشکان باید تنها در صورت لزوم از ریه بیماران سی تی اسکن بگیرند، به مردم توصیه کرد از اصرار بی مورد به پزشکان برای انجام سی تی اسکن بپرهیزند و به این نکته توجه کنند که دانستن اینکه چند درصد از ریه درگیر شده است هیچ ضرورتی ندارد.

وی با تأکید بر لزوم مصرف کوتاه مدت کورتون برای بیمارانی که نیاز به این دارو دارند، گفت: کورتون باید در صورت امکان هرچه سریعتر یعنی حداکثر بین هفت تا ۱۰ روزقطع شود، مگر در شرایط خاصی که مصرف بیشتر این دارو به لحاظ علم پزشکی برای بیمار ضروری است.

این متخصص عفونی با بیان اینکه کورتون یک شمشیر دو لبه است، گفت: کورتون با تضعیف سیستم ایمنی بدن هم می‌تواند آثار بیماری کووید ۱۹ را کم کند و هم اینکه ممکن است به علت تضعیف سیستم ایمنی بدن نتواند با ویروس مقابله کند.

خانم شکوهی تصریح کرد: کورتون اگر بیشتر از مقدار مورد نیاز تجویز شود ممکن است عوارضی بسیار شدید و گاهی اوقات غیر قابل جبران ایجاد کند.

وی با بیان اینکه بیمارانی در بیمارستان بستری می‌شوند و کورتون دریافت می‌کنند که دچار افت اکسیژن هستند، گفت: یکی از مشکلاتی که در بیماران کرونایی بستری در بیمارستان‌ها وجود دارد، بالا رفتن قند خون است، به ویژه کسانی که قبلاً دیابت داشته اند و یا اینکه در مرحله پیش دیابت هستند و با مصرف کورتون قندشان بالا می‌رود.

این متخصص درباره دیگر عوارض مصرف کورتون توضیح داد: باکتریها، ویروس‌ها و یا قارچ‌هایی در بدن و یا پیرامون ما وجود دارند که توانایی این را ندارند که در افراد سالم موجب بیماری شوند، اما کورتون با کم کردن ایمنی بدن باعث می‌شود که این ویروسها، باکتری‌ها و قارچ‌ها بتوانند باعث بیماری زایی شوند.

وی کبد چرب را یکی از عوارض مصرف کورتن در طولانی مدت عنوان کرد و گفت: کورتون بر روی متابولیسم چربی‌ها تاثیر ایجاد می‌کند و یکی از عوارض آن کبد چرب است.

خانم شکوهی افزود: اگر کسی هپاتیت B داشته باشد و درمان‌های لازم را نگرفته باشد، اگر کورتن مصرف کند ممکن است منجر به آسیب بیشتر به کبدش شود.

این متخصص عفونی با اشاره به شیوع قارچ سیاه در هند همزمان با شیوع کرونا توضیح داد: با کم شدن ایمنی بدن توسط کورتن بیماری‌هایی همچون قارچ سیاه نیز شایع می‌شوند.

وی تحت تأثیر قرار گرفتن متابولیسم چربی و ترشح برخی هورمن ها، اثر منفی بر استخوان‌ها و پوکی استخوان و تداخل با برخی دارو‌های دیگر را از عوارض مصرف کورتن عنوان کرد.

خانم شکوهی درباره راهکار‌هایی برای کاهش عوارض کورتون توضیح داد: این دارو هرچقدر با دوز کمتر و کوتاه مدت‌تر استفاده شود، عوارض آن کاهش می‌یابد؛ بیمارانی هم که به صورت طولانی مدت مجبور به استفاده از این دارو هستند ممکن است دچار کاهش تراکم استخوان و یا پوکی استخوان شوند و به همین خاطر باید دارو‌های دیگری را نیز مصرف کنند که میزان این آسیب را کمتر کند.

این متخصص عفونی ادامه داد: همچنین افرادی که به صورت طولانی مدت این دارو را مصرف می‌کنند، باید برای جلوگیری از بیدار شدن عفونت‌هایی که در بدن وجود دارد، دارو‌های دیگری را مصرف کنند.

خانم شکوهی درباره ضرورت قطع تدریجی داروی کورتون اظهار کرد: اگر کورتون را با دوز بالاتر از دوز فیزیولوژیک یعنی مقدار کورتونی که معادل آن در بدن یک انسان ترشح می‌شود، بیشتر از ۲۰ روز تجویز کنیم، منجر به این می‌شود که ترشح کورتون به صورت طبیعی در بدن دچار اختلال شود.

وی ادامه داد: بنابر این زمانی که بیمار کورتون را بیشتر از دوز فیزیولوژیک در مدت زمان بیشتر از سه هفته مصرف کند و به صورت یکباره آن را قطع کند، کورتون دیگر در بدن بیمار ترشح نمی‌شود و این مسئله می‌تواند عوارض زیادی را به دنبال داشته باشد.

شکوهی افزود: برای جلوگیری از این مشکل، کورتن در کسانی که بالاتر از دوز فیزیولوژیک بدن و بیشتر از سه هفته مصرف شده باشد، باید به صورت تدریجی قطع شود؛ البته قبل از سه هفته قطع تدریجی لازم نیست و می‌توان آن را قطع کرد.

وی تأکید کرد: در صورت ابتلا به کرونا مصرف کورتون تنها در شرایط خاصی لازم است و آن زمانی است که اکسیژن خون کاهش یافته باشد و کسی که تنگی نفس ندارد و اکسیژن خونش پایین نیست اصلاً احتیاج به کورتون ندارد و مصرف این دارو به ضررش تمام می‌شود.

خانم شکوهی اضافه کرد: بیماران کرونایی که به دلیل بیماری دیگری کورتون مزمن مصرف می‌کنند، باید حتماً به پزشک خود مراجعه کنند، زیرا در شرایطی که تب بالا داشته باشند باید مقداری دوز مصرفی کورتون بیمار توسط پزشک معالج افزایش یابد.

وی افزود: برخی از بیماران پیوندی کورتون را به صورت مزمن و در کنار آن دارو‌های دیگری نیز مصرف می‌کنند، زمانی که چنین بیمارانی به کرونا مبتلا می‌شود، باید توسط پزشک دوز داروهایشان تغییر یابد، بنابر این این بیماران در صورت ابتلا به کرونا حتماً باید با پزشک معالج خود در ارتباط باشند تا کمترین مشکل برایشان ایجاد شود.

خانم دکتر شکوهی، درباره مصرف داروی کورتون برای درمان بیماران کرونایی توضیحاتی ارایه داد و گفت: بیماری کووید با مکانیسم‌های مختلفی برای بیمار مشکل ایجاد می‌کند و یکی از این مکانیسم‌ها که مشکلات مهمی برای بیمار ایجاد می‌کند دستکاری ایمنی بدن است.

رئیس بخش عفونی بیمارستان لقمان حکیم ادامه داد: ویروس با توجه به تغییراتی که در ایمنی بدن ایجاد می‌کند منجر می‌شود سیستم ایمنی بدن که فعال شده برای برخورد با ویروس، از کنترل خارج شود و این مسئله منجر به ایجاد عارضه در بدن فردی می‌شود که سیستم ایمنی بدنش فعال شده است.

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی افزود: یعنی سیستم ایمنی بدن به جای اینکه ویروس را از بین ببرد با تولید یک سری مواد داخل خون منجر به عوارضی همچون درگیری ریه می‌شود و در پی آن تبادل اکسیژن بین ریه با خون صورت نمی‌گیرد و باعث افت اکسیژن شده و در نهایت منجر به مرگ می‌شود.