پخش زنده
امروز: -
اختلافات ریشه ای در روابط آمریکا و روسیه
دولت بایدن با هماهنگی با اروپا و دیگر کشور‌ها در تلاش است ائتلافی در برابر دو رقیب اصلی خود در نظام بین‌الملل یعنی روسیه و چین ایجاد کند.
به گزارش سرویس پژوهش خبرگزاری صدا وسیما: «جو بایدن» رئیس‌جمهور آمریکا و «ولادیمیر پوتین» رئیس‌جمهور روسیه، چهارشنبه ۱۶ ژوئن (۲۶ خرداد ۱۴۰۰) در ژنو دیدار و گفتگو کردند. این دیدار در حالی برگزار شد که آمریکا و روسیه روابط بسیار سرد و توام با بی‌اعتمادی فزاینده را تجربه می‌کنند.
در آستانه برگزاری این نشست، یک مقام نزدیک به پوتین گفت: این یک روز تاریخی نیست و بر بهبود روابط دو کشور تاثیر زیادی نخواهد داشت. او تاکید کرد، روابط روسیه و آمریکا پرتنش است؛ با وجود این پوتین میخواهد آشکار و سازنده پرسش‌هایی مطرح کند تا شاید راه‌حلی برای کاهش عمق اختلافات بین دو کشور پیدا شود. رؤسای جمهوری آمریکا و روسیه در پایان دیدار خود در بیانیه مشترکی اعلام کردند، دو کشور نشان داده‌اند حتی در دوره‌های تنش نیز می‌توانند برای پیشرفت در حوزه‌های راهبردی و کاهش «خطر درگیری‌های مسلحانه و تهدید جنگ هسته‌ای» همکاری کنند. به بهانه این دیدار در مصاحبه‌ای با آقای دکتر «مهدی امیری»، کارشناس حوزه اوراسیا، مهم‌ترین مسائل و چالش‌های روابط آمریکا و روسیه بررسی شده است.
پژوهش خبری: چه عواملی سبب شده است در چند دهه اخیر آمریکا و روسیه به دو رقیب بزرگ تبدیل شوند؟
رقابت‌های کنونی به هماوردی‌های واشنگتن و مسکو در دوران جنگ سرد باز می‌گردد. در آن زمان نمایندگی ایدئولوژیک دو کشور رقابتی بزرگ را شکل داد؛ همچنین تشکیل زنجیره‌ای از کشور‌های متحد بر اساس این دو ایدئولوژی، به صف‌آرایی و رویارویی تمام عیار تبدیل شد؛ توان ائتلاف‌سازی به‌ویژه از طریق گردآوردن کشور‌های متحد در قالب سازمان‌های فراملی و مشخصاً پیمان‌های ناتو و ورشو از دیگر عوامل تشدید رقابت‌ها بود. از سوی دیگر گسترش نفوذ منطقه‌ای دو کشور و حضورشان در حوزه‌های ژئوپلتیک راهبردی بین‌المللی، رقابت میان مسکو و واشنگتن را شدت بخشید. هرچند پس از فروپاشی شوروی و شکل‌گیری جمهوری فدراتیو روسیه توان مسکو کاهش یافت، با روی کار آمدن پوتین و خیزش مجدد روسیه، و اختلاف‌نظر دو کشور در خصوص مسائلی همچون امنیت بین‌الملل (مبتنی بر منابع قدرت دوران جنگ سرد) موجبات تشدید رقابت مجدد دو کشور را فراهم ساخت.
پژوهش خبری: ریشه اختلافات میان آمریکا و روسیه در سال‌های اخیر چیست؟
سلسله‌ای از اختلافات هنجاری، سیاسی، امنیتی، نظامی و ژئوپلتیک اختلاف میان آمریکا و روسیه را شکل داده‌است. در حوزه مسائل هنجاری، دو کشور در خصوص حقوق بشر و دموکراسی اختلاف دارند. در حوزه سیاسی، ماهیت متفاوت نظام‌های سیاسی آمریکا و روسیه مسئله ایجاد کرده است. در خصوص روند‌های امنیتی، اختلافاتی بر سر ساختار و ترتیبات امنیت بین‌المللی (از جمله انتقاد روسیه از یکجانبه‌گرایی آمریکا) وجود دارد و در حوزه نظامی رقابت‌های تسلیحاتی و اختلافاتی که دو کشور در زمینه قرارداد‌های نظامی دارند، حائز اهمیت است. در حوزه ژئوپلتیک هم رقابت‌های دو کشور در مناطق استراتژیک مختلف جهان از جمله غرب آسیا، آمریکای لاتین، آسیای مرکزی، جنوب آسیا، قفقاز و ... اختلاف‌برانگیز است.
پژوهش خبری: رویکرد دونالدترامپ در قبال روسیه چه تفاوت‌هایی با سیاست روسای جمهور پیشین آمریکا داشت؟
نخبگان سیاسی در آمریکا این ایراد را به ترامپ می‌گرفتند که به جای اینکه به دنبال کنترل، پایش و مهار روسیه به عنوان دشمن یا رقیب اصلی آمریکا در نظام بین‌الملل باشد، در پی اختلاف افکنی میان آمریکا و متحدانش از جمله کشور‌های اروپایی است. در واقع مواضعی که ترامپ علیه ناتو، اتحادیه اروپا و دیگر متحدان سنتی آمریکا اتخاذ کرد، موجب شد از روسیه غافل شود. از سوی دیگر ترامپ برخلاف روسای جمهور قبلی، به مسائل داخلی روسیه از جمله وضعیت حقوق بشر و دموکراسی توجهی نداشت. ترامپ، انتقادی را متوجه پوتین نمی‌دانست و برعکس در بسیاری موارد از وی به عنوان رهبری قوی تمجید می‌کرد؛ موضوعی که با ارزش‌های ادعایی آمریکا انطباق نداشت. این انتقاد به ترامپ وارد بود که در حوزه مسائل منطقه‌ای خصوصاً پیرامون روسیه و مشخصاً اوکراین، حمایت لازم را از دولت کی‌یف نکرد. با این حال در سایر حوزه‌های نفوذ از جمله سوریه، ساختار و مجموعه حاکمیتی آمریکا اجازه نداد ترامپ کاملاً بی‌تفاوت باشد. از نظر منتقدان، رویکرد ترامپ نسبت به روسیه رویکردی منفعلانه بود.
پژوهش خبری: انتظار می‌رود چه تغییراتی در سیاست خارجی آمریکا نسبت به دوره ترامپ روی دهد؟
آمریکا در دوره بایدن بر مسائل مرتبط با حقوق بشر و دموکراسی در روسیه تاکید بیشتری خواهد شد و آمریکا این موضوعات را به اهرم فشاری علیه پوتین و دولت روسیه تبدیل خواهد کرد. این بحث که پوتین در حال حرکت به سمت اقتدارگرایی و تمامیت خواهی است، به عنوان بحثی حقوق بشری مورد توجه دولت بایدن (برخلاف ترامپ) قرار خواهد گرفت. در قضیه اسکریپال که در دوران زمامداری ترامپ اتفاق افتاد، روسیه متهم به قتل این جاسوس روس شد که با واکنش شدید اتحادیه اروپا مواجه شد، اما ترامپ واکنش خاصی نشان نداد.
پژوهش خبری: چه عواملی سبب شده است در چند دهه اخیر آمریکا و روسیه به دو رقیب بزرگ تبدیل شوند؟
رقابت‌های کنونی به هماوردی‌های واشنگتن و مسکو در دوران جنگ سرد باز می‌گردد. در آن زمان نمایندگی ایدئولوژیک دو کشور رقابتی بزرگ را شکل داد؛ همچنین تشکیل زنجیره‌ای از کشور‌های متحد بر اساس این دو ایدئولوژی، به صف‌آرایی و رویارویی تمام عیار تبدیل شد؛ توان ائتلاف‌سازی به‌ویژه از طریق گردآوردن کشور‌های متحد در قالب سازمان‌های فراملی و مشخصاً پیمان‌های ناتو و ورشو از دیگر عوامل تشدید رقابت‌ها بود. از سوی دیگر گسترش نفوذ منطقه‌ای دو کشور و حضورشان در حوزه‌های ژئوپلتیک راهبردی بین‌المللی، رقابت میان مسکو و واشنگتن را شدت بخشید. هرچند پس از فروپاشی شوروی و شکل‌گیری جمهوری فدراتیو روسیه توان مسکو کاهش یافت، با روی کار آمدن پوتین و خیزش مجدد روسیه، و اختلاف‌نظر دو کشور در خصوص مسائلی همچون امنیت بین‌الملل (مبتنی بر منابع قدرت دوران جنگ سرد) موجبات تشدید رقابت مجدد دو کشور را فراهم ساخت.
پژوهش خبری: ریشه اختلافات میان آمریکا و روسیه در سال‌های اخیر چیست؟
سلسله‌ای از اختلافات هنجاری، سیاسی، امنیتی، نظامی و ژئوپلتیک اختلاف میان آمریکا و روسیه را شکل داده‌است. در حوزه مسائل هنجاری، دو کشور در خصوص حقوق بشر و دموکراسی اختلاف دارند. در حوزه سیاسی، ماهیت متفاوت نظام‌های سیاسی آمریکا و روسیه مسئله ایجاد کرده است. در خصوص روند‌های امنیتی، اختلافاتی بر سر ساختار و ترتیبات امنیت بین‌المللی (از جمله انتقاد روسیه از یکجانبه‌گرایی آمریکا) وجود دارد و در حوزه نظامی رقابت‌های تسلیحاتی و اختلافاتی که دو کشور در زمینه قرارداد‌های نظامی دارند، حائز اهمیت است. در حوزه ژئوپلتیک هم رقابت‌های دو کشور در مناطق استراتژیک مختلف جهان از جمله غرب آسیا، آمریکای لاتین، آسیای مرکزی، جنوب آسیا، قفقاز و ... اختلاف‌برانگیز است.
پژوهش خبری: رویکرد دونالدترامپ در قبال روسیه چه تفاوت‌هایی با سیاست روسای جمهور پیشین آمریکا داشت؟
نخبگان سیاسی در آمریکا این ایراد را به ترامپ می‌گرفتند که به جای اینکه به دنبال کنترل، پایش و مهار روسیه به عنوان دشمن یا رقیب اصلی آمریکا در نظام بین‌الملل باشد، در پی اختلاف افکنی میان آمریکا و متحدانش از جمله کشور‌های اروپایی است. در واقع مواضعی که ترامپ علیه ناتو، اتحادیه اروپا و دیگر متحدان سنتی آمریکا اتخاذ کرد، موجب شد از روسیه غافل شود. از سوی دیگر ترامپ برخلاف روسای جمهور قبلی، به مسائل داخلی روسیه از جمله وضعیت حقوق بشر و دموکراسی توجهی نداشت. ترامپ، انتقادی را متوجه پوتین نمی‌دانست و برعکس در بسیاری موارد از وی به عنوان رهبری قوی تمجید می‌کرد؛ موضوعی که با ارزش‌های ادعایی آمریکا انطباق نداشت. این انتقاد به ترامپ وارد بود که در حوزه مسائل منطقه‌ای خصوصاً پیرامون روسیه و مشخصاً اوکراین، حمایت لازم را از دولت کی‌یف نکرد. با این حال در سایر حوزه‌های نفوذ از جمله سوریه، ساختار و مجموعه حاکمیتی آمریکا اجازه نداد ترامپ کاملاً بی‌تفاوت باشد. از نظر منتقدان، رویکرد ترامپ نسبت به روسیه رویکردی منفعلانه بود.
پژوهش خبری: انتظار می‌رود چه تغییراتی در سیاست خارجی آمریکا نسبت به دوره ترامپ روی دهد؟
آمریکا در دوره بایدن بر مسائل مرتبط با حقوق بشر و دموکراسی در روسیه تاکید بیشتری خواهد شد و آمریکا این موضوعات را به اهرم فشاری علیه پوتین و دولت روسیه تبدیل خواهد کرد. این بحث که پوتین در حال حرکت به سمت اقتدارگرایی و تمامیت خواهی است، به عنوان بحثی حقوق بشری مورد توجه دولت بایدن (برخلاف ترامپ) قرار خواهد گرفت. در قضیه اسکریپال که در دوران زمامداری ترامپ اتفاق افتاد، روسیه متهم به قتل این جاسوس روس شد که با واکنش شدید اتحادیه اروپا مواجه شد، اما ترامپ واکنش خاصی نشان نداد.
در قضیه ناوالنی، جو بایدن جلوتر از اروپایی‌ها انتقاد از روسیه را آغاز کرد و اعمال فشار بر روسیه افزایش یافت. قضیه ناوالنی بهانه خوبی فراهم کرد تا تحریم‌های آمریکا علیه دولت روسیه تشدید شود. همچنین اقدامات پوتین برای تثبیت قدرت خود از جمله اصلاح قانون اساسی روسیه که این امکان را ایجاد کرده است تا سال ۲۰۳۶ به عنوان رئیس جمهور روسیه باقی بماند، با انتقادات بایدن و دولت او مواجه خواهد شد. این مسائل زمینه‌ای را فراهم خواهد کرد که آمریکای بایدن از مخالفان پوتین در روسیه حمایت کند (مشخصاً از ناوالنی و هوادارانش). چه بسا آمریکا به دنبال ترتیب دادن انقلاب رنگی در روسیه باشد. آمریکا همچنین از متحدان خود علیه روسیه استفاده خواهد کرد و سعی می‌کند با اتحاد و همکاری بیشتر با اروپا، روسیه را بیشتر تحت فشار قرار دهد و با نفوذ بیشتر به حیات خلوت روسیه، از اوکراین و کشور‌هایی که گرایشات روس گریزانه دارند حمایت نماید.
پژوهش خبری: ارزیابی شما از دیدار اخیر پوتین و بایدن چیست؟
دیدار بایدن و پوتین در زمانی برگزار شده که اختلافات دو کشور به شدت عمیق است. بدیهی است با یک دیدار، تحول ماهوی در روابط دو کشور روی نخواهد داد. بایدن از همان ابتدای ریاست جمهوری مواضع سختی علیه شخص پوتین اتخاذ کرد و او را قاتل خواند. در چنین فضایی که بسیار خصمانه است و دو کشور شاهد تشدید اختلافات در خصوص مسائل امنیتی و نظامی و معاهدات بین‌المللی هستند، گفتگو‌های ژنو تاثیر خاصی بر کاهش اختلافات راهبردی میان دو کشور در حوزه‌های مختلف نخواهد داشت.
پژوهش خبری: رویکرد دولت بایدن به تنش‌های اخیر در اوکراین چه خواهد بود و چرا آمریکا در دریای سیاه حضور نظامی یافته است؟
بایدن، به عنوان معاون رئیس جمهور آمریکا از آغاز بحران اوکراین (۲۰۱۴) به شدت منتقد روسیه بود. وی در برابر الحاق کریمه به روسیه واکنش نشان داد و حمایت روسیه از جدایی‌طلبان اوکراین در دو منطقه این کشور را محکوم کرد. بایدن از ابتدا به دنبال همکاری با اروپا برای فشار بر روسیه بود و الان نیز همین سیاست را در پیش گرفته است؛ سیاستی که در دوران ترامپ تضعیف شده بود. حضور ناوگان آمریکا در دریای سیاه هم نمایش قدرت و اتحاد اعضای ناتو است. بایدن به دنبال ارسال این پیام به پوتین است که سیاست آمریکا در دوره بایدن در قبال اوکراین و دریای سیاه به طور خاص متفاوت از ترامپ است و حمایت از اوکراین در دستور کار دولت بایدن قرار دارد. آمریکا عملا به دنبال نفوذ در حیات خلوت روسیه است.
پژوهش خبری: خروج ترامپ از برخی معاهدات چه تاثیراتی در تقابل روسیه با ناتو دارد و رویکرد بایدن در این خصوص چیست؟
اساساً این معاهدات برای جلوگیری از رقابت‌های تسلیحاتی میان آمریکا و روسیه بود و به عبارتی خاصیت بازدارندگی دارد. فقدان این پیمان‌ها به رقابت تسلیحاتی دو کشور خواهد افزود. در این میان پیمان ناتو نیز از ظرفیت خود برای اعمال فشار بر روسیه در حوزه تسلیحات نظامی استفاده خواهد کرد. هر چند بایدن از ابتدا منتقد خروج آمریکا از پیمان‌های بین‌المللی بود و بلافاصله پس از ریاست جمهوری دستور داد آمریکا به پیمان آب و هوایی پاریس بازگردد و مذاکرات برای بازگشت به برجام را نیز آغاز کرد، ولی به نظر میرسد در زمینه معاهدات تسلیحاتی که طرف حساب آن روسیه است، رفتار ترامپ را ادامه می‌دهد. خروج از این پیمان‌ها می‌تواند ابزاری برای فشار بیشتر به روسیه تلقی شود و بایدن در قبال تضعیف این پیمان‌ها از سوی آمریکا سیاست متفاوتی در پیش نگرفته است. در شرایط فعلی روابط روسیه و آمریکا شباهت زیادی به دوران جنگ سرد دارد و چنانچه روند خروج از معاهدات بین المللی امنیتی و تسلیحاتی ادامه پیدا کند، در آینده حتماً شاهد تشدید سابقه تسلیحاتی میان آمریکا و روسیه خواهیم بود.
پژوهش خبری: رویکرد بایدن به موضوع صادرات انرژی روسیه به اروپا از جمله خطوط انتقال گاز نورد استریم چه خواهد بود؟
باوجود اینکه برخی نهاد‌ها در آمریکا به دنبال تحریم پروژه‌هایی مانند «نورد استریم ۲» هستند، بایدن اعتقاد دارد، چون ۹۰ درصد این پروژه به انجام رسیده و اروپا و به ویژه آلمان به این خط لوله نیاز دارند، بهتر است مخالفتی صورت نگیرد؛ چون این مسئله ممکن است به روابط آمریکا با آلمان و اتحادیه اروپا آسیب بزند. آلمان خود را متعهد به این پروژه بزرگ اقتصادی می‌داند و انتقادات زیادی هم به تحریم‌های دولت ترامپ در خصوص این پروژه اقتصادی داشته است.
پژوهش خبری: دولت بایدن در خصوص حضور نظامی روسیه در سوریه و لیبی چه سیاستی دارد؟
پژوهش خبری: ارزیابی شما از دیدار اخیر پوتین و بایدن چیست؟
دیدار بایدن و پوتین در زمانی برگزار شده که اختلافات دو کشور به شدت عمیق است. بدیهی است با یک دیدار، تحول ماهوی در روابط دو کشور روی نخواهد داد. بایدن از همان ابتدای ریاست جمهوری مواضع سختی علیه شخص پوتین اتخاذ کرد و او را قاتل خواند. در چنین فضایی که بسیار خصمانه است و دو کشور شاهد تشدید اختلافات در خصوص مسائل امنیتی و نظامی و معاهدات بین‌المللی هستند، گفتگو‌های ژنو تاثیر خاصی بر کاهش اختلافات راهبردی میان دو کشور در حوزه‌های مختلف نخواهد داشت.
پژوهش خبری: رویکرد دولت بایدن به تنش‌های اخیر در اوکراین چه خواهد بود و چرا آمریکا در دریای سیاه حضور نظامی یافته است؟
بایدن، به عنوان معاون رئیس جمهور آمریکا از آغاز بحران اوکراین (۲۰۱۴) به شدت منتقد روسیه بود. وی در برابر الحاق کریمه به روسیه واکنش نشان داد و حمایت روسیه از جدایی‌طلبان اوکراین در دو منطقه این کشور را محکوم کرد. بایدن از ابتدا به دنبال همکاری با اروپا برای فشار بر روسیه بود و الان نیز همین سیاست را در پیش گرفته است؛ سیاستی که در دوران ترامپ تضعیف شده بود. حضور ناوگان آمریکا در دریای سیاه هم نمایش قدرت و اتحاد اعضای ناتو است. بایدن به دنبال ارسال این پیام به پوتین است که سیاست آمریکا در دوره بایدن در قبال اوکراین و دریای سیاه به طور خاص متفاوت از ترامپ است و حمایت از اوکراین در دستور کار دولت بایدن قرار دارد. آمریکا عملا به دنبال نفوذ در حیات خلوت روسیه است.
پژوهش خبری: خروج ترامپ از برخی معاهدات چه تاثیراتی در تقابل روسیه با ناتو دارد و رویکرد بایدن در این خصوص چیست؟
اساساً این معاهدات برای جلوگیری از رقابت‌های تسلیحاتی میان آمریکا و روسیه بود و به عبارتی خاصیت بازدارندگی دارد. فقدان این پیمان‌ها به رقابت تسلیحاتی دو کشور خواهد افزود. در این میان پیمان ناتو نیز از ظرفیت خود برای اعمال فشار بر روسیه در حوزه تسلیحات نظامی استفاده خواهد کرد. هر چند بایدن از ابتدا منتقد خروج آمریکا از پیمان‌های بین‌المللی بود و بلافاصله پس از ریاست جمهوری دستور داد آمریکا به پیمان آب و هوایی پاریس بازگردد و مذاکرات برای بازگشت به برجام را نیز آغاز کرد، ولی به نظر میرسد در زمینه معاهدات تسلیحاتی که طرف حساب آن روسیه است، رفتار ترامپ را ادامه می‌دهد. خروج از این پیمان‌ها می‌تواند ابزاری برای فشار بیشتر به روسیه تلقی شود و بایدن در قبال تضعیف این پیمان‌ها از سوی آمریکا سیاست متفاوتی در پیش نگرفته است. در شرایط فعلی روابط روسیه و آمریکا شباهت زیادی به دوران جنگ سرد دارد و چنانچه روند خروج از معاهدات بین المللی امنیتی و تسلیحاتی ادامه پیدا کند، در آینده حتماً شاهد تشدید سابقه تسلیحاتی میان آمریکا و روسیه خواهیم بود.
پژوهش خبری: رویکرد بایدن به موضوع صادرات انرژی روسیه به اروپا از جمله خطوط انتقال گاز نورد استریم چه خواهد بود؟
باوجود اینکه برخی نهاد‌ها در آمریکا به دنبال تحریم پروژه‌هایی مانند «نورد استریم ۲» هستند، بایدن اعتقاد دارد، چون ۹۰ درصد این پروژه به انجام رسیده و اروپا و به ویژه آلمان به این خط لوله نیاز دارند، بهتر است مخالفتی صورت نگیرد؛ چون این مسئله ممکن است به روابط آمریکا با آلمان و اتحادیه اروپا آسیب بزند. آلمان خود را متعهد به این پروژه بزرگ اقتصادی می‌داند و انتقادات زیادی هم به تحریم‌های دولت ترامپ در خصوص این پروژه اقتصادی داشته است.
پژوهش خبری: دولت بایدن در خصوص حضور نظامی روسیه در سوریه و لیبی چه سیاستی دارد؟
دولت بایدن حضور نظامی روسیه در مناطق استراتژیکی، چون غرب آسیا و شمال افریقا و نقش‌آفرینی در بحران‌های سوریه و لیبی را در راستای تلاش مسکو برای گسترش نفوذ بین‌المللی و نیز تقویت اهرم فشار روس‌ها در رقابت‌های ژئوپولتیکی با آمریکا قلمداد می‌کند. از نظر دولت بایدن، حضور روسیه در این دو کشور با راهبرد کلان مسکو برای تقویت نفوذ در حوزه مدیترانه ارتباط دارد. در این راستا مقامات کرملین تلاش می‌کنند با حضور اثرگذار موازنه قدرت در حوزه مدیترانه را به نفع خود تغییر دهند. روسیه، همچنین از طریق حضور فعال در این دو کشور در برابر کشور‌های اروپایی به عنوان متحدان نزدیک واشنگتن، مزیت ژئوپلتیکی قوی پیدا می‌کند. هم سوریه و هم لیبی در حوزه محیط فوری همسایگی اروپا قرار دارند. به همین دلیل تحولات این دو کشور پیامد‌های مستقیم و فوری برای کشور‌های اروپایی به همراه دارد. روسیه با درک این واقعیت تلاش دارد اهرم‌ها و امتیازات بیشتری را در روابط و رقابت با آمریکا و اروپا بدست آورد.
پژوهش خبری: کاهش شکاف دو سوی آتلانتیک تا چه اندازه بر روسیه و محیط پیرامونی آن تاثیر خواهد داشت؟
کاهش شکاف فرا آتلانتیکی در دوره بایدن منجر به اتحاد آمریکا و اروپا برای فشار بیشتر بر روسیه خواهد شد. تشدید تحریم‌ها و حضور غرب در مناطق پیرامونی روسیه از جمله اوکراین و حوزه دریای سیاه، چالش‌ها، محدودیت‌ها و فشار‌ها را بر روسیه بیشتر خواهد کرد و می‌تواند نقاطی از محیط پیرامونی روسیه را دچار تلاطم و بی‌ثباتی کند. با این حال اقدامات آمریکا و اروپا، تاثیر چندانی بر راهبرد روسیه برای تقویت نفوذ در نقاط استراتژیک جهان نخواهد داشت و روسیه تلاش خواهد کرد با قوت سیاست‌های خود را پیگیری کند.
نتیجه گیری
جو بایدن سیاست خارجی متفاوتی را در قبال روسیه در پیش گرفته است. او برخلاف دونالد ترامپ تلاش می‌کند اتحاد دو سوی آتلانتیک را بازگرداند و از یک‌جانبه گرایی پرهیز کند. دولت بایدن با هماهنگی با اروپا و دیگر کشور‌ها در تلاش است ائتلافی در برابر دو رقیب اصلی خود در نظام بین‌الملل یعنی روسیه و چین ایجاد کند. تنش میان واشنگتن و مسکو افزایش بی سابقه‌ای یافته است و نشانه‌های آشکاری از تشدید رقابت‌های تسلیحاتی میان دو کشور مشاهده می‌شود. آمریکا همچنین به همراه دیگر متحدانش در گروه هفت تاکید کرده اند هرگز الحاق شبه جزیره کریمه به روسیه را به رسمیت نخواهند شناخت. کارشناسان بر این باورند آمریکا و روسیه نخواهند توانست بر اختلافات بنیادین خود فائق آیند و رقابت میان دو کشور می‌تواند ابعاد پیچیده‌تری پیدا کند.
پژوهشگر: علی ظریف
انتشار یافته: ۲
اختلاف امربکا و روسیه اولین هدف آمریکا به نوعی محاصره کردن روسیه برای جدا کردن روسیه از چین در مواقع نظامی یا جنگ در واقع امربکا اولین هدفش بلعیدن پولهای چین است که در امریکا موجود است چین با فوق ساده لوحی کشورش را زیر یوق امریکا کرد چه کسی تا به حال از آمریکا پول هنگفت طلب کار بوده و دولت آمریکا که همیشه بدهکار است توانسته پولش را بدهد چین با پولت خدا حافظی کن بخاطر حماقت که نه شناخت از اقتصاد دولت امریکا داری و از طرفی کشوری بدهی تو را نمیتواند پرداخت کند انوقت یک تریلیون دلار سهام آن را میخری اگر پول داشت که سهامش را به تو نمیفرخت و چین که میخواهد سر تایوان مجادله با امریکا ان هم شدید پیدا کند کسی فرروش اجناس خود را که خیلی ارزان میدهند باید نسیه بدهد که بدهی به یک تریلیون فقط برای اجناس باشد در واقع اختلافات روسیه با امریکا قدری به حماقتهای چین میرسد اختلافات امریکا و روسیه برای بلعیدن دو تریلیون بدهی امریکا به چین است در واقع امریکا میخواهد دور روسیه را محاصره موشکی کند تا نتواند به چین کمک کند نظر شما