ویتامین‌های تسکین دهنده التهاب کدامند؟

در اینجا لیستی از شش ویتامین حاوی خواص ضد التهابی و غذا‌هایی که منابع غنی از آن‌ها هستند وجود دارد.

۱. ویتامین A
مطالعات نشان داده است که ویتامین A می‌تواند سیستم ایمنی بدن را از پرکاری و ایجاد التهاب باز دارد. ویتامین A به دو شکل در دسترس است: بتاکاروتن که یک پروویتامین است و در بدن تبدیل به ویتامین A می‌شود و ویتامین A یک آنتی اکسیدان است که از بدن در برابر رادیکال‌های آزاد محافظت می‌کند. رژیم‌های غذایی غنی از بتاکاروتن و ویتامین A می‌توانند به کاهش التهاب کمک کنند.

منابع غذایی
غذا‌های غنی از ویتامین A شامل هویج، گل قاصدک، کلم پیچ، سبزیجات، اسفناج و انواع مختلف سبزیجات با برگ سبز است.

۲. ویتامین B
افرادی که دچار فقر ویتامین B۶ هستند، غالباً دارای مقادیر زیادی پروتئین واکنشی سی، ترکیب دیگر مسئول التهاب، به ویژه در بیماری‌های با مشکل خود ایمنی مانند آرتریت روماتوئید هستند

برای کاهش التهاب و افزایش ویتامین B۶، غذا‌های سرشار از ویتامین‌های گروه B، از جمله کلم پیچ، فلفل دلمه‌ای و قارچ، طالبی، ماهی و مرغ را به رژیم غذایی خود بیفزایید.

نتایج مطالعه‌ای نشان داد که حتی دوز‌های کم اسید فولیک (به عنوان فولات، ویتامین B نیز شناخته می‌شود) که روزانه و برای دوره‌های کوتاه مدت می‌توانند التهاب را کاهش دهند.

منابع غذایی
منابع غذایی فولات شامل لوبیا چشم بلبلی، سبزیجات با برگ تیره، مارچوبه و جگر است.

۳. ویتامین C
ویتامین C به دلیل کمک به حفظ سلامت سیستم ایمنی و عملکرد مناسب بسیار شناخته شده است. علاوه بر این، تحقیقات نشان می‌دهند ویتامین C می‌تواند در مقابله با رادیکال‌های آزاد مسئول التهاب موثر باشند.

ویتامین C، مانند ویتامین‌های گروه B، همچنین ممکن است به کاهش پروتئین واکنشی سی کمک کند. مکمل‌ها مفید هستند، اما بهتر است ویتامین C را از رژیم غذایی دریافت کنید.

منابع غذایی
برای دریافت ویتامین C بیشتر از رژیم غذایی، انواع میوه‌ها و سبزیجات را مصرف کنید که حاوی آنتی اکسیدان‌هایی هستند که می‌توانند سلامتی را بهبود بخشند و به طور بالقوه خطر بیماری‌های قلبی و سرطان را کاهش دهند.

۴. ویتامین D
طبق یک گزارش از تحقیقات غذا و تغذیه، اکثر افراد کمبود ویتامین D دارند. برای سال‌ها درباره ارتباط بین کمبود ویتامین D و انواع بیماری‌های التهابی تحقیقات گسترده‌ای انجام شده است. علاوه بر این، محققان می‌دانند که جبران ویتامین D می‌تواند به کاهش التهاب در بدن کمک کند.

گزارش دیگر در مجله ایمونولوژی نشان می‌دهد که وقایع خاص مولکولی و سیگنالی مسئول تامین ویتامین D در مهار التهاب هستند. علاوه بر این، افرادی که سطح پایین ویتامین D دارند قطعاً می‌توانند از مکمل ویتامین D بهره ببرند.

ویتامین D به طور طبیعی از طریق تابی نور خورشید به پوست تامین می‌شود، اما امامی افراد نمی‌توانند ویتامین D مورد نیاز خود را از تابش نور خورشید دریافت کنند. هر فردی که به کاهش میزان ویتامین D خود مشکوک است، باید آزمایش دهد و درباره مصرف مکمل با پزشک خود مشورت کند.

منابع غذایی
بهترین منابع غذایی ویتامین D عیارتند از ماهی، زرده تخم مرغ و گوشت.

۵. ویتامین E
ویتامین E یکی دیگر از ویتامین‌های آنتی اکسیدان است، به این معنی که می‌تواند التهاب را کاهش دهد. نتایج حاصل از متاآنالیز سال ۲۰۱۵ گزارش شده در مجله تغذیه بالینی اروپا تأیید می‌کند که ویتامین E دارای خواص ضد التهابی است و مکمل آن می‌تواند برای افرادی که با دچار التهاب هستند مفید باشد.

منابع غذایی
ویتامین E به طور طبیعی در مغز‌ها و دانه‌ها از جمله بادام و تخمه آفتابگردان وجود دارد. بسیاری از میوه‌ها و سبزیجات نیز سرشار از ویتامین E از جمله آووکادو و اسفناج هستند.

یک گزارش در مجله Metabolism نشان داد که ویتامین K می‌تواند مارکر‌های التهابی را کاهش دهد و به لخته شدن خون و محافظت از سلامت استخوان کمک کند. در حالی که ویتامین K برای سلامت استخوان لازم است، اکثر افراد مقدار کافی از رژیم غذایی خود دریافت نمی‌کنند.

مردان بزرگسال باید روزانه ۱۲۰ میکروگرم (میکروگرم) ویتامین K مصرف کنند، در حالی که زنان باید ۹۰ میکروگرم ویتامین K دریافت کنند. تعداد توصیه شده روزانه برای کودکان و نوزادان کمتر است.

منابع غذایی
ویتامین K دو نوع دارد: ویتامین K۱ و K۲. ویتامین K۱ در سبزیجات برگ دار، از جمله کلم پیچ، اسفناج، کلم بروکلی و کلم وجود دارد، در حالی که K۲ در مرغ، جگر و تخم مرغ یافت می‌شود.

کلام آخر
ویتامین‌های ضد التهاب را می‌توان از منابع غذایی مختلفی از جمله سبزیجات، میوه‌ها، گوشت و ماهی بدون چربی و غذا‌های غنی شده با ویتامین بدست آورد.

حتی به صورت مکمل، این ویتامین‌ها می‌توانند التهاب را بدون عوارض جانبی شدید کاهش دهند و گزینه مناسبی برای دارو‌های ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) و دارو‌های ضد التهابی تجویز شده هستند.

قبل از شروع مصرف هرگونه مکمل ویتامین، حتماً با پزشک خود مشورت کنید. همچنین توجه به این نکته مهم است که مکمل‌های ویتامین جایگزین هیچ داروی تجویزی نیستند.