بازدید رسانه‌ها از پایگاه سری سیا در کابل

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما به نقل از روزنامه گاردین در مقاله‌ای به قلم، اما گراهام هریسون از کابل نوشت،  خودروها، مینی بوس‌ها و خودرو‌های زرهی که سیا در جنگ در سایه اش در افغانستان از آن‌ها استفاده می‌کرد قبل از ترک آمریکایی ها، سوزانده شده بود. این روستا که آنها، نیرو‌های شبه نظامی مرتبط با برخی از بدترین ناقضان حقوق بشر را در این جنگ آموزش دادند، از بین رفته بود. تنها یک دیوار سیمانی بلند مشرف بر ستون‌هایی از گل و تیرچه‌های ساختمانی وجود داشت که زمانی برای تمرین حملات شبانه به خانه‌های غیرنظامیان استفاده می‌شد.

یک مخزن مهمات گسترده منفجر شده بود. بسیاری از این تجهیزات از اسلحه گرفته تا نارنجک، خمپاره تا توپخانه سنگین که در سه ردیف کانتینر‌های مرتفع قرار گرفته بود به فلز‌های درهم تنیده تبدیل شده بودند. انفجار این تجهیزات که کمی بعد از بمب گذاری خونین فرودگاه کابل رخ داد، کابل را لرزانده بود.
همه بخش‌های فعالیت سیا در طول این ۲۰ سال تاریک بود، قلب مخفی جنگ آمریکا علیه ترور، جایی که بدترین تخلفات در ماموریت افغانستان صورت گرفته است.
در این مجتمع به مساحت دو مایل مربع در شمال شرق فرودگاه کابل زندان سیا قرار داشت که نامش کوبالت بود. کسانی که در این زندان نگه داشته می‌شدند، آن را زندان سیاه می‌نامیدند، چون هیچ چراغی در سلول هایشان نبود؛ تنها نور موجود در این سلول‌ها از چراغ کلاه‌های نگهبانان زندان ساطع می‌شد.
اینجا جایی بود که گل رحمان در سال ۲۰۰۲ بدلیل یخ زدگی جان باخت، او نیمه برهنه به دیوار زنجیر شده بود و در دمای انجماد نیمه شب رها شده بود. مرگ او، اولین دستورالعمل سابق سیا را درباره بازجویی‌ها تحت نظام جدید شکنجه بدنبال داشت؛ در گزارشی در سال ۲۰۱۴ مشخص شد این اقدامات خشونت آمیز، به دریافت اطلاعات مفیدی منتهی نشده است.
این پایگاه برای دو دهه یک مکان مخفی کاملا محافظت شده بود و تنها در عکس‌های ماهواره‌ای قابل رویت بود. اکنون نیرو‌های ویژه طالبان به تازگی وارد این مکان شدند و آن را به روی خبرنگاران بازکرده اند.
ملا حسنین فرمانده یگان ۳۱۳ نخبگان طالبان که رهبری بازدید از این مجتمع را برعهده داشت، گفت:" ما می‌خواهیم نشان دهیم چطور آن‌ها هر چه را که می‌توانست برای ساخت کشورمان مورد استفاده قرار گیرد، از بین بردند. "

این صحنه، قرارگرفتن بی رحم‌ترین واحد‌های دو طرف این جنگ در کنار هم واقعا ناراحت کننده و یادآور درد و رنجی است که همه این جنگجویان به خاطر اهداف شان در طول این چند دهه به غیرنظامیان تحمیل کرده اند.

حسنین گفت آن‌ها قصد دارند از پایگاه سیا برای آموزش نظامی شان استفاده کنند. بنابراین، این نگاه اجمالی به این اردوگاه احتمالا اولین و آخرین بازدید رسانه‌ها از آن است. افرادی که از این پایگاه حفاظت می‌کنند، لباس چریکی اداره امنیت ملی افغانستان را به تن دارند.

واحد‌های شبه نظامی که در اینجا فعال بودند در آسایشگاه‌هایی نزدیک محل این زندان سابق فعالند؛ برخی از آن‌ها با اتهامات بدرفتاری از جمله کشتار غیرقانونی کودکان و غیرنظامیان دیگر مواجهند. این آسایشگاه‌ها به سرعت رها شده است و شواهد از جمله کمد‌های به سرعت خالی شده و غذا‌های نیمه کاره نشان می‌دهد، کسانی که در داخل آن‌ها بوده اند نیز سراسیمه اینجا را ترک کرده اند.

آن‌ها هر اسم یا نشانی را از بین برده اند، اما کتابی در اینجا بود که مملو از یادداشت‌های دست نوشته‌ای از هفته‌ها آموزش بود.
منطقه‌ای که این زندان را در آن قرار داشت ظاهرا چند ماه پیش با خاک یکسان شده بود. تحقیقات ماهواره‌ای نیویورک تایمز نشان داد از بهار، مجموعه‌ای از ساختمان‌ها در داخل مجتمع سیا مسطح شده است.
مقامات طالبان اعلام کردند آن‌ها جزئیاتی را درباره این زندان یا آنچه در آنجا رخ داده است نمی‌دانند.
خانواده رحمان هنوز بدنبال جسد او هستند که هرگز به آن‌ها تحویل داده نشد.

روش‌های دیگر شکنجه‌ای که در این زندان ثبت شده است شامل "تغذیه مقعدی، آویزان کردن زندانیان از سر و محروم کردن زندانیان از رفتن به دستشویی، لخت رها کردن آن‌ها یا پوشاندن پوشک" به آن‌ها بود.
تجهیزات عمرانی از جمله بلوک‌های سیمانی در این مکان رها شده است. ساختمانی دیگر که زمانی با در‌های مجهز و تجهیزات فوق العاده حفاظت می‌شد نیز منفجر شده است. از بین بردن تجهیزات حساس در این پایگاه، پیچیده خواهد بود و مدرکی از چندین گودال آتش سوزی وجود داشت که همه چیز از کیت‌های پزشکی گرفته تا کتاب‌های راهنما به همراه تجهیزات دیگر سوزانده شده است.

مقامات طالبان از نشان دادن این مناطق به خبرنگاران که رسما پاکسازی نشده است، نگران بودند.
حسنین گفت آن‌ها چندین تله انفجاری را در خرابه‌های این اردوگاه پیدا کردند و نگران بودند موارد بیشتری هم باشد.
چندین روز، بالگرد‌ها صد‌ها تن را از این پایگاه به داخل فرودگاه منتقل کردند چرا که می‌دانستند این افراد هدف بالقوه برای انتقام جویی هستند.
یکی از مناطق دست نخورده در این منطقه یک مجتمع ورزشی با تجهیزات بازی پینگ پنگ، دارت، اسنوکر و فوتبال دستی بود. جعبه‌ای از بازی‌های پازل نیز وجود داشت. 

سیا با عنوان قطعات امنیتی صفر یک و صفر دو و ... به انجام جنایات جنگی از جمله کشتار غیرنظامیان در این کشور متهم شده بودند.