پخش زنده
امروز: -
رفتار اجتماعی گوریل‌ها در جلوگیری از شیوع بیماری
حفظ فاصله اجتماعی گوریل‌ها از شیوع بیماری در میانشان جلوگیری می‌کند.
به گزارش گروه وب گردی خبرگزاری صدا و سیما، با گسترش سریع کووید‌ـ ۱۹ در سراسر جهان، حفظ فاصله اجتماعی به سرعت بخشی از عادت روزانه مردم شد، اما پژوهشی جدید نشان می‌دهد که تنها انسان نیست که می‌تواند برای اجتناب از ابتلا به سرماخوردگی از دیگران فاصله بگیرد.
پژوهشگرانی که روی گوریل‌های وحشی ارتفاعات رواندا مطالعه می‌کنند، دریافتند به دلیل آن‌که گروه‌های همسایه گوریل‌ها به ندرت با یکدیگر تماس برقرار می‌کنند، بیماری‌هایی که بین اعضای خود گروه به آسانی منتشر می‌شود، به دیگر گروه‌ها سرایت نمی‌کند.
عفونت دستگاه تنفسی یکی از بزرگ‌ترین خطرات در حفاظت از پستانداران (نزدیک به انسان) است. آن‌ها به بسیاری از بیماری‌های انسان‌ها مبتلا شده و سرماخوردگی عادی و آنفلوآنزا می‌تواند به مرگشان بیانجامد.
تماس نزدیک و روابط اجتماعی میان گوریل‌ها به معنای سرایت سریع بیماری تنفسی بین اعضای گروه بوده است
دانشمندان نهاد موسوم به «صندوق گوریل‌های دایان فاسی» روی پانزده مورد شیوع بیماری تنفسی بین سال‌های ۲۰۰۴ تا ۲۰۲۰ تحقیق کرده‌اند تا نحوه شیوع آن را بین جمعیت گوریل‌های کوهی در پارک ملی «وُلکانوُز» رواندا درک کنند.
آن‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که تماس نزدیک و روابط اجتماعی میان گوریل‌ها به معنای سرایت سریع بیماری تنفسی بین اعضای گروه بوده است.
سردی گوریل‌ها نسبت به گروه‌های همسایه میزان سرایت را محدود کرده و کل جمعیت آن‌ها را از ابتلا به بیماری‌های واگیردار محافظت می‌کند
در یک مورد از شیوع بیماری، تنها سه روز طول کشید که ۴۵ گوریل از ۴۶ گوریل گروه به سرفه بیفتد.
اما بنا به این پژوهش، امکان سرایت بیماری میان گروه‌های همسایه کمتر بوده است.
ایوون موشیمیامانا، یکی از مولفان این گزارش، می‌گوید: «به نظر می‌رسد موارد شیوع بیماری مورد مطالعه ما همه در محدوده یک گروه (از گوریل‌ها) مانده و به دیگر گروه‌ها سرایت نکرده است.
او افزود: «گروه‌های گوریل‌ها کمتر با یکدیگر تماس می‌گیرند و اگر گرفتند، فاصله خود را با آن‌ها حفظ کرده و به ندرت از آن فاصله مهم یک تا دو متری (با دیگری) تجاوز می‌کنند.»
سردی گوریل‌ها نسبت به گروه‌های همسایه میزان سرایت را محدود کرده و کل جمعیت آن‌ها را از ابتلا به بیماری‌های واگیردار محافظت می‌کند.
اما پرسش اینجاست که اگر گروه‌های گوریل‌ها یکدیگر را مبتلا نمی‌کنند، موارد شیوع بیماری از کجا سرچشمه می‌گیرد؟ دکتر رابین موریسون، مولف ارشد این گزارش می‌گوید: «گمان اصلی ما این است که منشاء این بیماری‌ها انسان است.»
او می‌افزاید: «این موید اهمیت اقدامات جاری برای محدود کردن موارد قرار گرفتن گوریل‌ها در معرض بیماری‌های انسان از طریق کار‌های تحقیقاتی، گردشگری و عملیات حفاظت از آن‌هاست. واکسیناسیون، پوشیدن ماسک و حفظ فاصله کافی در گرماگرم همه‌گیری جهانی بیش از پیش مهم است.»
دکتر تارا استوُینسکی، مدیر و مقام ارشد علمی «صندوق فاسی» می‌گوید: «نتیجه این تحقیقات حاکی از آن است که از آنجایی که بیماری‌های تنفسی به سرعت میان گروه‌های گوریل‌ها منتشر شده، اما سرایت آن به دیگر گروه‌ها غیرمعمول‌تر است، ممکن است راهبرد‌های جلوگیری از سرایت آن در میان یک گروه موثرتر باشد.
دکتر استوُینسکی افزود: «این در ارتباط با کووید‌ـ ۱۹ و دیگر بیماری‌های تنفسی انسان به معنای جلوگیری اولیه از سرایت بیماری از انسان به گوریل است.»
این گزارش در نشریه علمی «سایِنتیفیک ریپورتز» چاپ شده است.
نظر شما