پخش زنده
امروز: -
نگاهی به سال تحصیلی جدید دانشگاه‌ها و مشکلات آموزشی دانشجویان
در حال حاضر بیش از ۳ میلیون و۲۰۰ هزار دانشجو داریم که باید از طریق سخت افزار و نرم افزار، شرایط برای حضور فیزیکی و مجازی آن‌ها در کلاس‌های درس فراهم شود. در این میان یکی از مشکلات اساسی نبود نرم‌افزار‌های بومی است.
به گزارش سرویس پژوهش خبرگزاری صدا وسیما: اسفندماه سال ۹۸ بود که نظام آموزش عالی کشور، برای به حداقل رساندن آسیب‌های ناشی از تعطیلی آموزش حضوری، آموزش الکترونیک را در دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی، جایگزین کرد. با این تصمیم تمامی نهاد‌های آموزشی، تعطیل و کارکنان این حوزه به صورت شیفت‌بندی در محل کار خود حاضر شدند.
اما آنچه حائزاهمیت است، اینکه نمی‌توان دست از آموزش و پژوهش برداشت و منتظر ماند تا وضعیت به حالت عادی بازگردد. در این شرایط دانشگاه ها ناچار به استفاده از روش های آموزش مجازی و سامانه های آموزشی غیربومی شدند. با توجه به ناگهانی بودن این تغییر رویه و این حد از توجه به آموزش‌های غیرحضوری، دانشگاه‌ها با چالش‌هایی مواجه شدند که ابهامات و انتقاداتی را از سوی برخی استادان و دانشجویان به دنبال داشته است؛ اما با در نظر گرفتن ظرفیت ها و برخی مزیت های این شیوه آموزشی، دیر یا زود باید به سمت آموزش مجازی حرکت می کردیم. شاید پاندمی کرونا، این فصل جدید را پیشِ روی همگان باز کرد تا با شناخت نقاط ضعف و قوت، بهتر در این مسیر گام برداشت. این روش به تن‌هایی نمی‌تواند به عنوان یک استراتژی آموزشی بلند مدت، جایگزین نظام حضوری شود، اما می تواند نقش مکمل آن را داشته باشد.
به نظر می رسد آینده آموزش عالی دیگر بدون بهره‌گیری از آموزش مجازی امکان‌پذیر نیست. هم اکنون ادبیات تحقیق در این حوزه شکل‌گرفته و کرونا نقش تسریع‌کننده را برعهده داشته است؛ بنابراین لازم است مسئولان آموزش عالی و رؤسای دانشگاه ها با استفاده از تجربه فعلی، ضمن بررسی دقیق مزایای این روش، امکانات و بودجه‌های بیشتری برای تقویت زیرساخت‌های آموزش مجازی و نظارت های جدی و موثرتر بر این شیوه در نظر بگیرند، تا خدشه‌ای به کیفیت آموزش و عدالت آموزشی وارد نشود؛ چرا که هم اکنون کشورمان به واسطه تلاش دانشگاهیان، در منطقه رتبه اول رشد علمی را در اختیار دارد و باید این مسیر را برای فتح قله های علمی جهان با سرعت بیشتری طی کند.
نتایج مطالعات در مورد تاثیر کرونا بر آموزش دانشگاه‌ها
تحقیقات جهانی نشان می‌دهد در مناطقی که دسترسی به اینترنت و امکانات وجود دارد، آموزش مجازی در برخی رشته ها و دروس بسیار موثرتر از آموزش حضوری است و دانشجویان بین ۲۵ تا۶۰ درصد، منابع بیشتری جمع آوری می‌کنند. در صورتی که برای کلاس حضوری فقط ۸ تا ۱۰ درصد منابع را جمع می‌کنند. دانشجویان در آموزش مجازی،۴۰ تا۶۰ درصد وقت بیشتری نسبت به کلاس حضوری در اختیار دارند و می‌توانند با توجه به وقت خود مفاهیم درسی را انتخاب، چشم پوشی و یا مطالعه مجدد کنند. با وجود این، میزان تاثیر، بستگی به زیرساخت و محیط فراهم شده برای آموزش دارد. همچنین ۶۴ درصد دانشگاه ها اعلام کردند که همکاری‌های بین دانشگاهی تحت تاثیر کرونا قرار گرفته است. نصف این جمعیت، تضعیف همکاری‌ها را اعلام کرده و ۱۸ درصد آن را باعث تقویت همکاری‌ها دانسته اند. ۳۱ درصد نیز معتقدند که فرصت‌های جدیدی در این حوزه ایجاد شده است. براساس بررسی‌ها، بیشترین نگرش منفی در آسیا وجود دارد.
متن کامل این مطلب در اینجا قابل دریافت است
پژوهشگر: مریم بیگ پور
نظر شما