برکناری زلمای خلیلزاد از سمت نماینده ویژه آمریکا در افغانستان

براساس اعلام وزارت خارجه آمریکا؛  پس از کناره گیری زلمای خلیلزاد از سمت نماینده ویژه آمریکا در امور افغانستان، توماس وست به این سمت منصوب شد.
وزارت خارجه ایالات متحده روز دوشنبه ۲۵ مهر گزارش‌ها درباره استعفای زلمی خلیلزاد، نماینده ویژه این کشور در امور افغانستان، را تایید کرد.
آنتونی بلینکن، وزیر خارجه ایالات متحده، اظهار داشت، خلیلزاد که مسئولیت مذاکرات واشنگتن با طالبان را در دوحه و پیش از تسلط این گروه بر افغانستان بر عهده داشت، از سمت خود کناره‌گیری کرد و این مسئولیت را به توماس وست، معاون خلیلزاد، سپرده است .
خلیلزاد در نامه استعفای خود از سابقه‌اش دفاع کرد، اما در عین حال اذعان داشت که در آخرین مسئولیت خود نتوانسته است، آن‌چه را که می‌خواسته به دست بیاورد.
او در نامه خود به آنتونی بلینکن نوشت: «مناسبات سیاسی بین دولت افغانستان و طالبان آن‌طور که پیش‌بینی شده بود، جلو نرفت.»
وی افزود: «دلایل این امر بسیار پیچیده است و من نظرات خودم را طی روز‌ها و هفته‌های آتی با شما در میان خواهم گذاشت.»
استعفای آقای خلیلزاد در فاصله کمتر از دو ماه پس از خروج نیرو‌های آمریکایی از افغانستان صورت می‌گیرد.
شبکه تلویزیونی سی‌ان‌ان نخستین بار از استعفای قریب الوقوع زلمی خلیلزاد خبر داد و پس از آن خبرگزاری رویترز نیز به نقل از منابع مطلع آن را تایید کرد.

زلمی خلیلزاد برای مدت سه سال مسئولیت مذاکره با طالبان را بر عهده داشت به نماد بزرگترین شکست دیپلماتیک ایالات متحده در سال‌های اخیر تبدیل شده است.

زلمی خلیلزاد برای سه سال به عنوان نماینده ویژه ایالات متحده در امور افغانستان مسئولیت مذاکرات واشینگتن با طالبان را بر عهده داشته است و در گفتگو‌های صلح با این گروه شبه‌نظامی نقشی کلیدی ایفا کرد.
اما کمتر از دو ماه قبل با پیشروی سریع نیرو‌های طالبان در سراسر افغانستان و تصرف کابل، دولت مورد حمایت ایالات متحده سقوط کرد.
زلمی خلیلزاد برای مدت سه سال مسئولیت مذاکره با طالبان را بر عهده داشت به نماد بزرگترین شکست دیپلماتیک ایالات متحده در سال‌های اخیر تبدیل شده است.

زندگی نامه و کارنامه سیاسی زلمی خلیل زاد؛
زلمی خلیل‌زاد در روز ۵ آوریل سال ۲۰۰۵ به عنوان سفیر آمریکا در عراق معرفی شد.
او از نوامبر سال ۲۰۰۳ تا ژوئن ۲۰۰۵ سفیر آمریکا در افغانستان بود و همزمان با سفارت، به عنوان نماینده ویژه رییس‌جمهور آمریکا در این کشور هم فعالیت می‌کرد. بعد از آنکه پل وولفوویتز  در پی شکست جمهوری‌خواهان در انتخابات کنگره مجبور به کناره‌گیری شد، نام خلیل‌زاد به عنوان جانشین وولفوویتز در سازمان ملل مطرح شد.
خلیل‌زاد در سال ۱۹۵۱ از پدری پشتون و مادری تاجیک در شهر مزار شریف افغانستان به دنیا آمد. پدر وی مشاور دربار ظاهرشاه پادشاه سابق افغانستان بود و به همین دلیل تحصیلات خود را تا دوره دبیرستان در مدرسه مخصوص فرزندان نخبگان کشور در کابل (محل سکونت خانواده‌اش) ادامه داد، این امر سبب شد تا در کنار زبان پدری خود به زبان‌های دری، اردو و فارسی مسلط شود.  
در آغاز دهه ۷۰ خلیل‌زاد هنگامی که وارد دانشگاه بیروت شد به داشتن گرایش‌های چپ و دفاع از فلسطین معروف بود، اما در میانه این دهه، پس از مهاجرت به آمریکا و ورود به دانشگاه شیکاگو تحولی شگرف پیدا کرد که گفته می‌شود این تحول ناشی از همکلاسی بودن با "پل وولفوویتز" که اکنون یکی از شاخص‌ترین چهره‌های نومحافظه‌کاران است، تحت تاثیر قرار گرفتن افکار راست‌گرایانه و تندرو پرفسور"آلبرت وهلیتیر"، استاد آن‌ها در دوره دکتری که دوستان صمیمی یکدیگر نیز بودند، تدریس در دانشگاه کلمبیای شهر نیویورک در آغاز دهه ۸۰ و آشنایی با "زبیگنیو برژینسکی" است.
خلیل‌زاد در سال ۱۹۸۵ ملیت آمریکایی را کسب کرد و بعد از آن برای مدت کوتاهی به عنوان مشاور ویژه بخش "برنامه‌ریزی سیاسی وزارت خارجه آمریکا" در کنار پل وولفوویتز که رهبری این بخش را به عهده داشت مشغول به فعالیت شد.
وی در اوج بحران حمله شوروی به افغانستان به واسطه آشنایی کامل با خصوصیات، زبان، فرهنگ و بافت قبیله‌ای افغانی‌ها در مدت کوتاهی توجه همه را به خود جلب کرد و این امر سبب شد تا پایان دوره ریاست جمهوری ریگان در منصب خود در وزارت خارجه بماند و در طول آن دوره و به ویژه پس از آشنایی با شخصیت مهمی همچون "ریچارد پرل" از چهره‌های سرشناس نومحافظه‌کاران، رابطه‌ای قوی با این طیف فکری پیدا کرد.
بعد از سقوط طالبان، پس از آنکه ظاهر شاه پادشاه پیر افغانستان در کنفرانس گروه‌های افغانی در "بن" به دلیل کهولت سن از پذیرش قدرت امتناع کرد، آمریکا به خلیل‌زاد اختیار تام داد که به عنوان نمایند ویژه بوش، شخصی را برای ریاست دولت انتقالی پیشنهاد دهد که این امر در نهایت به انتصاب حامد کرزای همکار سابق زلمای در شرکت نفتی یونوکال، به عنوان رئیس جمهور مردم افغانستان منجر شد.
گفته می‌شود خلیل‌زاد، نقش مهمی در سیاست خارجی بوش، رییس‌جمهوری آمریکا در کمک به ساختار تشکیل دولت افغانستان ایفا کرده است و به همین دلیل بود که پس از کسب این موفقیت سنای آمریکا در ۲۸ خرداد ۸۴ به انتخاب زلمی خلیل‌زاد به عنوان سفیر واشنگتن در عراق رای اعتماد داد.
از ۱۲ فروردین ۸۵ منابع خبری از تغییر "زلمی خلیل‌زاد" سفیر آمریکا در بغداد خبر داده و اعلام کرده بودند که کمیته روابط خارجی کنگره آمریکا در پی درخواست برخی از گروه‌های عراقی نسبت به تغییر سفیر آمریکا در عراق درصدد است بعد از تشکیل دولت جدید بغداد سفیر خود را در این کشور تغییر دهد.  

دلیل تغییر خلیل‌زاد در عراق متهم شدن وی به بحرانی‌تر کردن اوضاع عراق از طریق مذاکره با گروه‌های مسلح عنوان شده است.
در ۱۲ فوریه ۲۰۰۷، کاخ سفید وی را به‌عنوان سفیر آمریکا در سازمان ملل متحد تعیین کرد.