آن سوی هیاهوی رسانه ای درباره افزایش بودجه نظامی یک و نیم میلیارد دلاری رژیم صهیونیستی

اعلام این خبر خود شاخص دیگری از ماهیت جنگ طلبانه و ضد صلح  رژیم  صهیونیستی,  که از زمان تحمیل حضور و وجود خود بر فلسطین و منطقه جایی برای آرامش و ثبات باقی نگذاشته است و اکنون نیز به دروغ خود را مدعی ثبات و صلح جا می دهد. 
بر این اساس می توان از این خبر به عنوان مصداق و شاخصی برای طرح شکوائیه در سازمان ملل و معطوف کردن مسئولیت اقدامات احتمالی بعدی علیه این رژیم استفاده کرد. با این حال نباید از این واقعیت غافل شد که عموما طرح های نظامی برای اینکه از اصل غافلگیری بهره بگیرند وضریب موفقیت خود را افزایش دهند تا مدتی و حداقل قبل از اجرا اعلام و افشا نمی شوند بنابر این وقتی یک طرح نظامی آن هم با یک چنین صراحتی اعلام و افشاء می شود اولین احتمالی که تقویت می شود این است که هدف بیشترجنگ روانی است که می تواند هم افکار عمومی و هم تصمیم گیرندگان طرف مقابل را مورد هدف و خطاب قرار دهد.
حال سوالی که پیش می آید این است که چرا در این مقطع زمانی یک چنین خبری اعلام و منتشر می شود و متعاقب آن تبلیغات گسترده ای در رسانه های بیگانه بخصوص فارسی زبان صورت می گیرد؟  پاسخ این سوال را با مراجعه به تحولات جاری می توان دریافت کرد. این خبر بلافاصله بعد از آن منتشر شد که در پی سفر فرستاده اتحادیه اروپا به ایران اعلام شد که دور جدید مذاکرات میان ایران و طرف های غربی و هسته ای در وین و بروکسل ازسرگرفته خواهدشد. پیش از آن نیز نشستی سه جانبه بین وزرای امورخارجه امریکا، رژیم صهیونیستی و امارات در واشنگتن برگزار شد که بلافاصله وزیرامورخارجه عربستان هم به آنها پیوست و در جریان این دیدارها و نشست ها هم مقامات دولت بایدن از گزینه های دیگر سخن گفتند و هم اینکه مقامات عربستان در اظهارات خود بار دیگر از لحن آشتی جویانه فاصله گرفتند. 
در یک چنین فضایی اعلام خبر افزایش بودجه نظامی رژیم صهیونیستی برای حمله به تاسیسات هسته ای ایران با این هدف از سوی برنامه ریزان و طراحان طرف های مقابل طراحی شده است که نقش چماق را در دور جدید مذاکرات هسته ای بازی کند. 
در کنار این دو نکته دیگر هم قابل توجه است نخست همان باج گیری ویا شیردوشی است که رژیم صهیونیستی از قبل از امریکا انجام می داد و اکنون به نظر می رسد به کشورهای عربی حوزه خلیج فارس هم تعمیم داده است و از این دید اگر به فرض بودجه یک و نیم میلیارد دلاری تصویب شود بخش عمده آن از جیب این کشورها تامین خواهد شد دوم اینکه از گذشته هم رقابت داخلی بین طیف های مختلف قدرت در داخل فلسطین اشغالی جریان داشته و تاکنون نظامیان بارها به بهانه های مختلف از جمله مقابله با آنچه که تهدید ایران ذکر می شود تلاش کرده اند بودجه نظامی را افزایش دهند.
 گذشته از اینها دولت بنت همواره از سوی رقبای داخلی بخصوص نتانیاهو به این متهم بوده و است که در قبال ایران کم کاری کرده و لذا افزایش بودجه می تواند واکنشی به این انتقادهای داخلی هم باشد.  
----------------------------------------
احمد کاظم زاده