چگونه کرم‌های پیله‌ساز بحران تغییرات آب و هوایی را بدتر می‌کنند؟

به گزارش گروه وب گردی خبرگزاری صدا و سيما، پژوهشگران دانشگاه کمبریج که روی انبوه کرم‌های پیله‌ساز در درختان مطالعه کردند، متوجه شدند که آن‌ها اثرات مضری بر محیط زیست دارند.
این موجودات کوچک پیله‌ساز که به «گرسنه بودن» مشهورند، در طول یک مرحله از چرخه زندگی خود که معمولاً چندین هفته طول می‌کشد، می‌توانند مقدار زیادی غذا بخورند. تحقیقات نشان داده که برخی آن‌ها در طول زندگی خود گاه تا ۲۷ هزار برابر وزن بدنشان غذا می‌خورند.

مشکل این است که این کرم‌ها با این اشتهای بی‌پایانشان باعث می‌شوند از حجم گیاهانی که برای جذب CO۲ موجود در جو مورد نیاز است، به میزان قابل توجهی کم شود و این همه ماجرا نیست.
این کرم‌ها همزمان با برگ خوری، اقدام به تولید مدفوع نیز می‌کنند و با این کار باکتری‌های آزادکننده دی اکسید کربن را در هوا ساطع می‌کنند که ضربه‌ای مضاعف به طبیعت محسوب می‌شود.
بسیاری از این کرم‌ها در کنار دریاچه‌ها زندگی می‌کنند و هنگامی که مدفوع آن‌ها وارد آب می‌شود، باعث پرورش باکتری‌هایی می‌شود که اقدام به آزاد کردن دی اکسید کربن در هوا می‌کنند.
پروفسور اندرو تاننتزپ از گروه علوم گیاهی دانشگاه کمبریج می‌گوید: «این حشرات اساساً ماشین‌های کوچکی هستند که برگ‌های غنی از کربن را به مدفوع غنی از نیتروژن تبدیل می‌کنند. درنهایت به جای برگ‌ها این مدفوع است که به دریاچه‌ها می‌ریزد و این به طور قابل توجهی ترکیب شیمیایی آب را تغییر می‌دهد.»
گزارش این تحقیق که در نشریه بریتانیایی نیچر (Nature) منتشر شد، نشان داد که در سال‌هایی که شمار این حشرات بالا بوده، سطح برگ جنگل‌ها به طور متوسط ۲۲ درصد کاهش یافته است و در همان زمان، دریاچه‌های مجاور ۱۱۲ درصد نیتروژن محلول بیشتری داشته‌اند.
محققان برای رسیدن به این نتایج، داده‌های دولتی در ۳۲ سال اخیر در موضوع رشد شمار حشرات و شیمی آب دریاچه‌ها در ۱۲ حوضچه و دریاچه در سراسر شهر انتاریو در کانادا را بررسی کردند. اعتقاد بر این است که این گسترده‌ترین مطالعه‌ای است که تا کنون درباره چگونگی تأثیر شیوع حشرات بر دینامیک کربن و نیتروژن آب شیرین انجام شده است.
سام وودمن، پژوهشگر دپارتمان علوم گیاهی دانشگاه کمبریج می‌گوید: «این شگفت‌انگیز است که این حشرات می‌توانند چنین تأثیر واضحی بر کیفیت آب داشته باشند. از منظر تغییرات آب و هوایی، آن‌ها موجودات بسیار بدی هستند که تا کنون در مدل‌های آب و هوایی کاملاً نادیده گرفته شده بودند.»