دعای روز دوشنبه با نوای حاج مهدی سماواتی

 

 

به نام خدا که رحمت او بسیار و مهربانی او همیشگی است

 

 

ستایش خدای را که هنگام آفرینش آسمان‌ها و زمین احدی را گواه نساخت و به گاه ایجاد جانداران یاوری نگرفت. در پرستش، انبازی ندارد و در یکتایی او پشتیبانی نخواهد. زبان‌ها از بیان حقیقت وصف او درمانده و خرد‌ها از ژرفای معرفت او وامانده و گردنکشان در برابر عظمت او فروتن و چهره‌ها از بیم او متواضع شده‌اند. هر بزرگی در برابر بزرگی او تسلیم شده است.

 

 

ستایش پیاپی و پیوسته و دنباله‌دار و پایدار تنها تو را است. رحمت همیشگی و درود جاودان و بی‌پایان او بر رسول او باد. بار خدایا، ابتدای امروزم را خیر و صلاح و میانه امروزم را رستگاری و پایان آن را کامیابی قرار ده.

 

 

و به تو پناه می‌آورم از روزی که آغاز آن شیون و میان آن بی‌تابی و پایان آن دردمندی است. خدایا از تو آمرزش می‌طلبم برای هر نذری که کردم و هر وعده‌ای که دادم و هر پیمانی که بستم، سپس به آن وفا نکردم و ادای حقوق بندگان تو را که بر عهده دارم از تو درخواست می‌کنم.

 

 

پس هر بنده‌ای از بندگان تو که او را نزد من حقی پایمال شده باشد که در آن به جان یا آبرو یا مال یا خانواده یا فرزند او ستم روا داشته‌ام یا غیبتی از او کرده‌ام یا بر اثر میل خود یا خواهش دل یا تکبّر یا غضب یا خودنمایی یا تعصّب بر او باری نهاده‌ام، این بنده غایب باشد یا حاضر، زنده باشد یا مرده و دست من کوتاه شده است و به پرداخت آن حق یا طلب حلالیت از او وسع من نمی‌رسد، از تو می‌خواهم‌ ای کسی که رفع نیاز‌ها در اختیار او است و آن حاجات در مقابل مشیت او اجابت‌پذیر و به جانب اراده او شتابانند که بر محمّد (ص) و خاندان محمّد (ص) درود فرستی و آن بنده که بر او ستمی کردم، هرگونه که خواهی از من راضی کنی و از جانب خود مرا رحمت عطا کنی؛ چه، آمرزیدن از تو نکاهد و بخشیدن به تو زیان نرساند،‌ ای مهربان‌ترین مهربانان. 

 

 

خدایا در هر دوشنبه از سوی خویش، دو نعمت بر من عطا کن؛ خوشبختی بندگی تو در آغاز آن و نعمت آمرزش تو در پایان آن، ای آن‌که تنها او شایسته پرستش است و جز او کسی گناهان را نیامرزد.