دلایل و نشانه‌های خشم و عصبانیت

به گزارش گروه وبگردی خبرگزاری صدا و سیما، خشم، قاتل بی سر و صدایی است که زیر پوست شما خوابیده و حتی خودتان هم نمی‌دانید چه ماری در آستین می‌پرورانید. طبق یک بررسی، نزدیک به ۸ درصد از نوجوانان، نشانگر مسئله خشم و واجد شرایط تشخیص اختلال انفجاری متناوب در دوره زندگی شان بوده اند. خشم یک بیماری نیست بلکه احساس و هیجان عادی انسانهاست مانند غم و شادی، اضطراب، ترس و لذت.

 

 

تحقیق و پژوهش‌های مختلف نشان داده اند افرادی که زیاد عصبانی می‌شوند و راه‌های سالمی را برای تخلیه یا بیان احساس خود ندارند و متقابلا بیشتر از دیگران بیمار شده و ممکن است حتی از این بیماری‌ها فوت کنند.

 

نه تنها خشم و عصبانیت بر سلامت جسمی انسان‌ها اثر می‌گذارد بلکه بر ارتباط‌های اجتماعی نیز بسیار تاثیر گذار است. مسئله خشم تنها محدود به نوجوانان نمی‌باشد و اگر فکر می‌کنید که خودتان یا اطرافیانتان از اختلال خشم رنج می‌برید، مهم است که نشانه‌ها، دلایل و تاثیرات خشم را بشناسید.

 

افرادی که در کنترل خشمشان مشکل دارند و یا کسانی که خشم را خارج از حد احساسی عادی تجربه می‌کنند ممکن است در مواجهه با انواع مختلف خشم قرار گیرند. کارشناسان متعددی، لیست‌های متناقضی از انواع خشم را منتشر کرده اند.

 

 

که شخص به خاطر هر موضوع ساده‌ای خشمگین شود. این گونه افراد همیشه و دائما خشمگین و عصبی هستند که این حالت می‌تواند بر سلامت جسمی و روحی آن‌ها هم اثرات مخربی بگذارد.

 

که به خود شخص برمیگردد و ممکن است ناشی از احساس گناه باشد.

 

که به دیگران برمیگردد و ممکن است همراه با احساس تنفر باشد.

 

که شامل کشمکش‌های گا‌ها خود به خودی است از خشم شدید یا تند می‌باشد.

 

کسانی که از پرخاشگری منفعل رنج می‌برند ممکن است حتی متوجه نشوند که عصبانی هستند. زمانی که پرخاشگری منفعل را تجربه می‌کنید احساساتتان ممکن است مانند سخنی طعنه آمیز، بی احساس یا فرومایه نشان داده شوند.

 

ممکن است رفتاری خود تخریبی مانند فرار از مدرسه یا محل کار، بیگانه شدن با دوست‌ها و خانواده تان و ناکارآمد بودن در کار‌ها یا موقعیت‌های اجتماعی را از خود نشان دهید. برای کسانی که شما را می‌بینند به نظر می‌رسد که شما عمدا دارید خودتان را خرابکار نشان می‌دهید در حالی که ممکن است خودتان متوجه نباشید یا نتوانید کارهایتان را توضیح دهید.

 

به دلیل این که شاید پرخاشگری منفعل سرکوب شده باشد ممکن است تشخیص آن سخت باشد. مشاوره می‌تواند احساسات پشت رفتارهایتان را مشخص کند و دلیل عصبانیتتان را روشن کند تا بتوانید با آن مقابله کنید.

 

 

افرادی که دچار خشم تهاجمی هستند معمولا از احساساتشان با خبرند با این حال همیشه نمی‌دانند که ریشه اصلی عصبانیتشان چیست. در بعضی موارد، افراد طغیان خشمشان را برسر دیگران خالی می‌کنند، زیرا کنار آمدن با مشکل اصلی بسیار دشوار است.

 

خشم تهاجمی گا‌ها به صورت خشم قصاصی یا بی ثبات ظاهر می‌شود و می‌تواند نتیجه آسیب‌های رساندن‌های جسمی به دیگران و اموالشان را داشته باشد. یاد گرفتن شناخت محرک‌ها و کنترل نشانه‌های خشم برای مقابله به طور مثبت با این نوع خشم ضروری خواهد بود.

 

دلیل اصلی خشم محیط اطراف فرد، استرس، مسائل مالی، سوء استفاده، موقعیت خانوادگی یا اجتماعی ضعیف و نیازمندی‌های طاقت فرسا در انرژی و زمان تان، میتوانند همگی در شکل دهی عصبانیت دخیل باشند. در اختلالاتی مثل اعتیاد به الکل، مسائل مربوط به خشم، می‌توانند در افرادی که درکنار پدر و مادری با اختلال مشابه بزرگ شدند رایج‌تر باشد.

 

ژنتیک و توانایی بدن برای مقابله با هورمون‌ها و مواد شیمیایی خاص نقش مهمی در چگونگی مقابله شما با خشم ایفا می‌کنند. اگر مغزتان واکنش عادی به سروتونین نداشته باشد، کنترل احساسات برایتان دشوارتر خواهد شد.

 

 

خشم نیز مانند غم و شادی، اضطراب، ترس و لذت احساس و هیجان عادی انسانهاست. خشم راهی برای تخلیه یا بیان احساسات است برخی از مردم متاسفانه هنگام خشم گین شدن، کنترل خود را از دست می‌دهند و به هر کاری دست می‌زنند تا آتش غضب خود را فرو نشانند در این صورت خشم می‌تواند شما را به فردی بزهکار تبدیل کند.

 

خشم گاه از سرخوردگی خفیفی ناشی می‌شود و گاهی خشم در مقابل رفتاری بروز می‌کند که واقعا ناعادلانه است؛ بنابراین خشم تبعات مثبتی نیز دارد و می‌تواند سازنده باشد. خشم هیجان با ارزشی است که به مردم کمک می‌کند با بی عدالتی مواجه شوند و با رواج آن مقابله کنند.

 

این هیجان ناعادلانه یا اشتباه بودن رفتار را به ما هشدار می‌دهد و انرژی مقابله با این موقعیت را در ما ایجاد می‌کند. گاه خشم سبب حفظ جان ما و دفاع از خودمان می‌شود، اما مهم است بدانیم چطور باید آن را کنترل کنیم.

 

پرخاشگری و خشم نباید با هم اشتباه گرفته شود. خشم یک حس است که به مخاصمه و تهاجم ختم نمی‌شود، اما پرخاشگری یک رفتار است که با مخاصمه همراه است. ضربه زدن، هل دادن، فحش و ناسزا نوعی پرخاشگری و خشونت است.

 

 

ابراز خشم بهتر از فروخوردن آن است، زیرا فروخوردن خشم، آسیب‌های روحی و روانی و حتی جسمی مانند ناراحتی قلبی و سوزش معده و... در پی دارد. اما برای ابراز خشم هیچ وقت با دیگران درگیر نشوید.

 

یکی از بهترین راه‌های کنترل خشم، مزاح و طنز است.

 

برنامه مشخص و ثابت برای آرام سازی و پیشگیری از خشم داشته باشید.

 

افسردگی و خشم دست به دست هم می‌دهند و می‌توانند یک چرخه گردنده را به وجود آورند که شکستش سخت است. حمله عصبی می‌تواند سبب ناهمبستگی و احساس گناه شود که منجر به افسردگی خواهد شد.

 

افسردگی بلند مدت می‌تواند کنترل احساسات را سخت کند و احتمال طغیان خشم را افزایش دهد. اغلب تنها راه شکست این چرخه نیازمند دریافت یک کمک تخصصی می‌باشد.

 

اعتیاد به الکل و مواد مخدر می‌تواند توانایی تان برای مقابله با خشم را کاهش دهد. این بسیار مهم است تا خواستار گزینه‌های درمانی که مسائل جسمی و عاطفی مربوط به اختلال تان را کنترل می‌کند باشید.

 

یک برنامه درمانی که خشم را بدون سر و کار داشتن با اعتیاد نشانی میگیرد در آینده شما را در برابر مسائل عاطفی آسیب پذیر خواهد کرد؛ بنابراین شرکت در یک گروه برای بحث راجع به اعتیاد بدون نام بردن کشمکش با خشم باعث می‌شود در آینده از مواد مخدر یا الکل برای مقابله با درد عاطفی استفاده کنید.

 

اگر هر از گاهی خونسردی خود را از دست می‌دهید بدین معنا نیست که مشکل مدیریت کنترل خشم دارید. کارشناسان سلامت روانی، گرایشات رفتاری شما، نشانه‌های عاطفی و نشانه‌های جسمی شما برای تشخیص اختلال خشم را مورد بررسی قرار می‌دهند.

 

ممکن است فکر کنید که علائم عاطفی مشکلات مربوط به خشم، تنها به خشم محدود می‌شوند، اما شماری از حالت‌های عاطفی می‌توانند نشان دهند که شما نمی‌توانید با روشی مثبت و سالم با خشم روبه رو شوید. تحریک پذیری مداوم، عصبانیت و اضطراب از علائم عاطفی احتمالی هستند.

 

اگر احساس ناراحتی دارید، نمی‌توانید افکارتان را کنترل یا ساماندهی کنید یا خیال آسیب رساندن به خود یا دیگران را دارید ممکن است دچار اختلال خشم یا مسئله دیگری شده باشید. صبر نکنید تا این عواطف کنترل زندگی تان را در دست بگیرند و زودتر به پزشک مراجعه کنید.

 

 

عواطف شدید اغلب تغییرات جسمی در بدن به وجود می‌آورند و خشم جدای از این بحث نیست. اگر مسئله خشم کنترل نشود می‌تواند سلامت کل بدنتان را به خطر بیاندازد.

 

برخی از علائم جسمی مشکلات مربوط به خشونت شامل موارد زیر می‌باشند:

 

 

مسئله خشم بی دلیل منجر به اضطراب می‌شود که می‌تواند تاثیرات بلند مدت بر زندگی تان بگذارد. تاثیرات فوری اضطراب ممکن است شامل سرگیجه، نفس نفس زدن، حالت تهوع، درد ماهیچه‌ای، تنش ماهیچه‌ای، سردرد و مشکلات حافظه و تمرکز شود. این علائم می‌توانند انجام کار‌های روزانه را دشوار کنند و ممکن است بر خشم کلی در زندگی بیافزایند.

 

اضظراب بلند مدت می‌تواند خطرات جدی بر جسم و عواطف تان بگذارد. افرادی که از کشمکش‌های اضطرابی طولانی رنج می‌برند در خطر بالاتری برای سکته مغزی هستند. همچنین ممکن است از دست دادن حافظه، اختلالات مزمن مربوط به خواب یا مسائل خویشاوندی هم رخ بدهد. تا قبل از این که خشم و اضطراب زندگیتان را نابود کند ببینید چه کاری برای متوقف کردن این چرخه می‌توانید انجام دهید.

 

تست‌ها و خودارزیابی‌های آنلاین زیادی وجود دارند که به شما برای شناخت هر نوع خشم یا مسائل اضطرابی که ممکن است دچارش باشید کمک می‌کنند. اگر یک تست آنلاین می‌دهید خوب است توجه داشته باشید که تست توسط فردی که شناخته شده به عنوان متخصص در زمینه سلامت روانی می‌باشد نوشته و منتشر شده باشد.

 

حتی اگر خودارزیابی توسط یک مجموعه معتبر نوشته شده باشد نباید اجازه دهید که خودتشخیصی یا یک تست آنلاین راه درمانتان را هدایت کند. اگر فردی فکر می‌کند که از مسائل خشم رنج می‌برد باید با مشاوران متخصص، پزشک خانواده یا افراد داوطلب در خانه‌های بهداشت صحبت کند.

 

 

 

متخصصان سلامت روانی، مشاوره، جلسات درمانی گروهی و کلاس‌های مدیریت خشم را به عنوان گزینه‌های درمانی برای اختلالات خشم پیشنهاد می‌دهند. در برخی موارد استفاده از دارو ممکن است در کنترل احساسات و واکنش‌های شیمیایی در بدن که منجر به خشم غیرقابل کنترل می‌شوند، کمک کند.

 

نوع داروی تجویزی بستگی به شرایط فردی دارد و سایر تشخیص‌ها را نیز درنظر می‌گیرد.

 

طبق گزارشات، بیش از ۵۰ درصد از بیمارانی که از نوعی داروی ضدخشم استفاده کرده اند مشکلات مربوط به کلیه‌ها دیده شده است. این تاثیرات معمولا با مراقبت‌های پزشکی یا قطع دارو معکوس می‌شوند. از دارو‌های ضد خشم تنها زیر نظر پزشک استفاده کنید.

 

دیگر عوارض دارو‌های ضد خشم مختلف عبارتند از:

 

مهم است بدانید که داروی ضد خشمتان اعتیاد آور هستند یا نه. اعتیاد به دارو به شخصیتتان، ترکیب شیمیایی بدن و خود دارو بستگی دارد. درباره خطرات مرتبط با وابستگی و ترک، با پزشکتان صحبت کنید و با دقت دستورالعمل‌های مربوط به دوز دارو را دنبال کنید. اگر عوارض جانبی دارو به سراغتان آمد، یا حس کردید داروی بیشتری میخواهید و قادر به متوقف کردن مصرف دارو نیستید سریعا با پزشکتان مشورت کنید.

 

برای کاهش احتمالی مصرف بیش ازحد دارو همیشه دوز مورد نیاز را مصرف کنید و اگر حین استفاده از دارو مشکلات مربوط به سلامتی برایتان پیش آمد فورا به پزشکتان مراجعه کنید، زیرا علائم فیزیکی می‌تواند نشان دهنده استفاده از دوز خیلی بالا باشد.

 

اولین قدم برای کنترل کردن زندگی تان کمک گرفتن برای مشکلات مربوط به خشم است. دانستن درباره نشانه‌ها، علل و تاثیرات به شما در نشانه گرفتن اختلال در راه مثبت و سالم کمک می‌کند.