پخش زنده
امروز: -
پرورش وفرآوری میگو پر سودتر از صادرات نفت
رفع مشکل پرورش دهندگان میگو، میتواند با کمک به تولید و فرآوری آن، اقتصاد منطقه را دگرگون کرد.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز آبادان؛ یکی از بزرگترین مشکلات اقتصادی کشورمان اتکا صرف به صادرات نفت است و این میتواند خطری بزرگ برای آینده اقتصادی کشور باشد، لذا از مدتها پیش مسئولان در صدد تقویت صادرات غیر نفتی برآمدند.
یکی از این محصولات که میتواند ارز آوری قابل توجهی را نصیب کشورمان کند پرورش، فرآوری و سرانجام صادرات میگوی است.
قریب به سه دهه قدمت
بنا به گفته گارشناسان تحقیقات مقدماتی در زمینه پرورش میگو در ایران از سال ۱۳۶۳ آغاز شد. زیرا خوشبختانه سواحل جنوبی ایران برای پروش میگو بسیار مستعد هستند و استفاده بهینه از این اراضی برای پرورش میگو میتواند اقتصاد جنوب و کشو روبه تبع آن اقتصاد ملی را دگرگون کند.
یکی از مراکز مهم پرورش میگو و یا بهتر است بگوییم نخستین سایت پرورش میگو کشور شهر چوئبده از توابع شهرستان آبادان است.
این سایت در ۵۶ کیلومتری جنوب شرقی شهرآبادان، در جوار رودخانه بهمن شیر قرار دارد.
فتح الله ابوعلی مدیر کل شیلات استان خوزستان در این زمینه گفت: سایت پرورش میگو چوئبده در سال ۱۳۷۲ عملاً شروع به فعالیت کرد. این سایت در قالب ۱۱۴ مزرعه ۲۰ هکتاری به متقاضیان واگذار شد. ظرفیت اسمی هر مزرعه میگو ۴۰ تا ۴۵ تن است و میزان اشتغالزایی مستقیم در هر مزرعه بین ۸ تا ۱۰ نفر میباشد. میزان اشتغال زایی غیر مستقیم هم برای هر مزرعه ۲۴ تا ۳۰ نفر است. در شرایط فعلی از ۱۱۴ مزرعه سایت چوئبده برخی فعال برخی نیمه فعال و برخی غیر فعال میباشند و سالانه فقط حدود ۳۰ الی ۳۲ مزرعه به زیر کشت میگو میرود.
مشکلات و راهکارها
رییس اتحادیه شرکتهای تعاونی آبزیان خوزستان سایت پرورش میگو چوئبده را نخستین و بزرگترین مجتمع پرورش میگوی کشور اعلام کرد. افزود: بروز حوادث غیرمترقبه خشکسالی در سالهای ۷۸ و ۷۹، سرمازدگی در سال ۱۳۸۰ و بروز بیماری لکه سفید میگو در سالهای ۸۱، آسیبهای زیادی به پرورش دهندگان زد بطوریکه امکان ادامه تولید برای قریب ۸۰% از تولید کنندگان مقدور نگردید. محمد معلم با بیان اینکه توجه به کارهای علمی انجام شده و تجارب بدست آمده و استفاده از تجارب کشورهای دیگر
میتواند این مجتمع را به شکوفایی برساند گفت: سایت پرورش میگو چوئبده میتواند موجب ایجاد حدود ۱۰ هزار فرصت شغلی و ارزآوری فراوان و جلوگیری از مهاجرت روستاییان به شهر، حفظ منابع دریایی و استفاده بهینه از اراضی شوره زار و لم یزرع و دهها مزیت اقتصادی کلان و مهم برای این منطقه محروم مرزی و کشور شود.
وی مشکلات این سایت را چنین بیان کرد:
۱--بلاتکلیف ماندن سند اراضی مجتمع پرورش میگو
۲-انباشت بدهی بانکی برخی مزارع و نبود اعتبارات جاری کم بهره و سهل الوصول
۳-عدم صدور پروانههای لازم برای تولید ماهی و سایرآبزیان درکنار میگو
۴-نبود حمایت از طرحهای تولید گلخانهای دریایی برای تولید لارو
۵-نبود امنیت برای حفظ اموال بخش دولتی و خصوصی
۶- انباشتگی گل و لای فراوان در مسیر کانالهای آبرسان اصلی
۷- ضرورت شناسایی گونههای جایگزین مناسب برای تولید و نیز رونق مجدد مجتمع
کارشناسان همچنین راهکارهایی را برای حل مشکلات ایت سایت ارائه داده اند.
۱ -پرداخت تسهیلات کم بهره جهت راه اندازی مجدد مزارع پرورش میگو و غیرفعال و مکانیزاسیون مزارع میگو.
۲- لزوم تعیین تکلیف مزارع غیر فعالی که علیرغم بخشودگی سود و جرایم بانکی اقدام به شروع مجدد فعالیت نمیکنند.
۳-تکمیل و تقویت صندوق حمایت از توسعه کشاورزی شهرستان آبادان که عمده آنان پرورش دهندگان
میگو هستند.
۴- برگزاری دورههای آموزشی داخلی و خارجی برای مدیران و کارشناسان شهرستان و استان جهت آشنایی با روشهای نوین آبزی پروری.
۵- نظارت کیفی مستمر بر غذاهای تولیدی توسط کارخانجات تولید کننده غذای آبزیان 
پرورش گلخانهای راهکاری موثرو کارآمد
یکی از راهکارهایی که برای حل معضل بیماری میگوهای پرورشی و نیز رشد تولید ارایه شده است، پرورش میگو به شیوه گلخانهای است. در این شیوه میگوهای پرورشی در حوضهای مخصوص در سالنهای سر پوشیده پرورش مییابند تا شرایط زیست آنها کنترل شود.
مدیرکل شیلات استان خوزستان با اعلام اینکه پرورش میگوی گلخانهای با استفاده از تکنولوژی روز دنیا و با کمک و مساعدت بهره برداران و مزرعه داران در چوئبده آبادان در حال اجراست گفت: پرورش میگوی گلخانهای یکی از راههای موفقیت آمیز برای مدیریت بیماری لکه سفید است که در آن ابتدا لارو یا بچه میگو در محیط بسته گلخانهای و در خارج از فصل پرورش و پس از رسیدن به وزن بالای یک گرم، وارد مزرعه خاکی پرورش میگو میشوند.
فتحاله بوعلی افزود:تاکنون ۱۳ میلیون پست لارو تاکنون ذخیره سازی و نیز ۲ میلیون بچه میگو (لارو) تولید و ذخیره خواهند شد و با تداوم این طرح حداقل ۲۵ میلیون لارو به مزارع پرورش میگو تحویل خواهند شد که نسبت به پارسال بیش از ۱۰ برابر تولید خواهد بود.
وی همچنین گفت: درصورت فعال شدن تمامی مزارع و واحدهای تولیدی ساخته شده موجود در این مجتمع، شاهد تولید بیش از ۱۰
هزار تن میگو پرورشی و اشتغال زایی بیش از ۵ هزار نفر در سال خواهیم بود که این امر میتواند تحولی عظیم در ایجاد رونق اقتصادی، صادرات و ارز آوری ایجاد نماید.
کوبرد یکی از پرورش دهندگان میگو نیز در این زمینه میگوید: با توجه به پیشرفتهایی که در زمینه پرورش میگو بدست آمده است خوشبختانه تولید در این زمینه روز بروز در حال افزایش است؛ و پرورش دهندگان با استفاده از شیوههای نوین در حال دستیابی به موفقیتهای خوبی هستند.
فراوری میگو
تقریبا همه چیز میگو قابل استفاده است. پوست و سر میگو هم که جزء ضایعات میگو محسوب میشودنیز مصرف وصرفه فراوان اقتصادی دارد.
برخی از کارشناسان در مقالهای به مصارف پر سود فراوری میگو اشاره کرده اند.. در مقالهای علمی تحت عنوان " مروری بر محصولات ارزش افزوده میگو " این مهم مورد بررسی قرار گرفته است. در این مقاله آمده است:
«مهمترین روش فراوری میگو، تولید فراوردههای منجمد میگو میباشد، بطوریکه میگوی منجمد ۶۵ درصد کل صادرات را شامل میشود. کنسرو میگو، فراوردههای سنتی میگو مانند میگو شور و میگو خشکشده فراوردههای تخمیری میگو از قبیل ترشی و سس میگو، فراوردههای ارزشافزوده مانند گوشت چرخشده میگو، برگر میگو و میگو سوخاری شده از جمله محصولات ارزش افزوده تولید شده از میگو میباشند که امروزه رشد بسزایی را در بازارهای مصرف جهانی طی میکنند.»
در این مقاله همچنین به استفاده مفید از ضایعات میگو اشاره شده است.
«ضایعات میگو که شامل سرها و پوسته است را میتوان برای تولید آرد میگو که شامل ۴۵-۴۰% پروتئین خام و ۵% رطوبت است بعد از پخت، خشک کردن و درجهبندی استفاده نمود. از ضایعات میگو کیتین و مشتقات کیتوزان نیز در مقیاس تجاری استخراج میشود.»
(مروری بر محصولات ارزش افزوده میگو، نویسندگان:گونای گوگ، انیسه جمشیدی وشیما زمانی نژاد، سایت مرجع دانش،
۲۵۱۱۸۸https://civilica.com/doc/)
به عنوان نمونه کتین و کیتوزان که در پوست میگو وجود دارند در صنایع کشاورزی، آرایشی و بهداشتی، صنایه دارویی و صنایع غذایی مصر ف دارند. درواقع باید پوسته و ضایعات میگو را ضایعات پول ساز و سود آور نامید
(سایت انجمن شیلات و آبز پروری ایران، http://shilatiha.ir)
صادراتی پر سود
صنعت ماهی و پرورش میگو منبع درآمد و تجارت بسیار سودمندی است. بیشترین میزان صادراتی میگو به عراق، امارات، چین، روسیه، آلمان، بلژیک و انگلیس است و ۶۵ درصد میگوهای تولیدی به امارات، روسیه، چین، لبنان و کانادا است و علت افزایش تولید میگو استفاده از شبکههای هوادهی و غذادهی خودکار است که باعث افزایش صادرات میگو شده است.
گرچه قیمت صادراتی میگو متغیر است، اما قیمت صادراتی میگو در بازارهای جهانی تا پنج و نیم دلار برای هر کیلو ارزیابی شده است و فراوری این محصول مهم و سود آور و تبدیل آن به چیس میگو، میگوسوخاری، میگو برگر و... ارزش افزوده آن را حداقل تا پنج برابر افزایش میدهد. حال با چنین توصیفی صادرات ۱۰ تا ۱۲ کیلو میگو فراوری شده میتواند به اندازه صادرات یک بشکه نفت برای کشورمان ارز آوری داشته باشد. این درشرایطی است که سرمایه گذاری روی پرورش و فراوری میگو بسیار کم هزینهتر از سرمایه گذاری روی صنعت نفت است و میزان اشتغالزایی آن هم بسیار بیشتر.
نتیجه...
بدون شک وقتی اقتصاد دانان و کارشناسان در صد طرحهایی برای ایجاد اشتغال و نیز تولید در منطقهای هستند، نخستین چیزی که ذهن آنان را متوجه خود میکنید شرایط جغرافیایی آن است. به عنوان نمونه نمیتوان در شهرهای کویری به فکر پرورش گل بود، اما میتوان در این شهرها روی پرورش شتر سرمایه گذاری کرد.
حال سرمایه گذاری و توجه به پرورش و فراوری میگو در جنوب خوزستان و حتی در جنوب کشور و نیز رفع موانع ومشکلات آن میتواند شکوفایی اقتصادی نه تنها جنوب خوزستان بلکه جنوب کشور را در پی داشته باشد. زیرا همه شرایط جغرافیایی برای پرورش این آبزی پر سود در جنوب کشورمان مهیاست لذا توجه به این راهکار مهم اقتصادی علاوه بر تامین نیاز داخلی، میتواند ارزآوری هنگفتی برای کشورمان داشته باشد..
شاپور زبردست
نظر شما