مرکز ملی فرش باید به سازمان تبدیل شود

فرحناز رافع در مصاحبه اختصاصی با خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما با اشاره به اینکه در حال حاضر برای جابجایی ساختاری فرش دستباف از وزارت صمت به وزارت میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی در کمیسیون فرهنگی نهاد ریاست جمهوری کار کارشناسی انجام می‌شود تا شرایط انتقال این مرکز فراهم شود افزود: به نظر من این مرکز اگر در وزارت صمت یا هر وزارتخانه دیگر باشد باید مورد توجه قرار گیرد.

 

وی اضافه کرد: فرش دستباف مهم نیست در وزارت صمت، کار یا میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی باشد مهم این است که حاکمیت و دولت‌ها اهتمام داشته باشند، مشکلات قانونی، حقوقی، اعتباری و زنجیره تامین آن را برطرف کنند.

 

رئیس مرکز ملی فرش ایران گفت: بخشی از زنجیره تامین فرش در وزارت جهاد کشاورزی است و بخش دیگر آن به وزارتخانه‌های اقتصاد، کار، ارشاد و وزارت خارجه مربوط می‌شود بنابراین با یک وزارتخانه مشکلات این صنعت حل نمی‌شود تا زمانی که حاکمیت و دولت‌ها اهتمامی برای فرش نداشته باشند این هنر صنعت، جان تازه نمی‌گیرد. 

 

خانم رافع افزود: با نگاه فعلی به فرش دستباف این هنر صنعت از بین می‌رود و این اتفاق هم اکنون هم در حال رخ دادن است و خودمان مسبب آن هستیم.

 

وی گفت: وقتی رئیس جمهور ترکیه درباره صادرات فرش دستباف صحبت می‌کند و حتی واردات آن را به ترکیه ممنوع اعلام کرده ضمن اینکه تسهیلاتی مانند تعرفه‌های گمرکی، حقوقی، اعتباری و همچنین حمایت از زنجیره تامین مواد اولیه برای فرش در نظر گرفته است در حالیکه این کشور در این زمینه فعال نبوده است.

 

رئیس مرکز ملی فرش ایران افزود: وضع فرش دستباف در کشور‌هایی مانند هندوستان و پاکستان و حتی افغانستان بهتر از ایران است.

 

خانم رافع گفت: در آذربایجان وزارت فرش وجود دارد در حالی که تعداد بافندگان آن بسیار اندک است و حتی قدمت فرش دستباف ایران را ندارد.

 

وی افزود: فرش دستباف باید مورد توجه قرار گیرد در غیر این صورت در هر وزارتخانه‌ای که باشد رشد نمی‌کند در نتیجه جنبه اقتصادی و بازرگانی فرش دستباف بسیار مهم است.

 

خانم رافع به سند بالادستی فرش دستباف در برنامه ششم توسعه اشاره کرد و گفت: بند د ماده ۴۶ برنامه ششم توسعه به آموزش و پژوهش، ایجاد خانه‌های فرش، بازاریابی و موارد متعددی در این زمینه اشاره کرده، اما تامین مالی آن صورت نگرفته است.

 

وی افزود: از برنامه چهارم تا برنامه ششم توسعه فقط ۷ میلیارد تومان اعتبار به آن اختصاص یافته و حتی بیش از شش سال هیچ تسهیلاتی به این حوزه داده نشده است.