شکوه بندگی در دارالعباده‌ی یزد

به گزارش خبرگزاری صداوسیمامرکز یزد ،ماه مهمانی خداست. همان ماهی که می‌گویند برتر از هزار ماه است. ماهی که عبادت در آن ارزش زیادی دارد و ثواب آن چندین برابر ماه‌های دیگر است. عبودیت و معنویت در این ماه در استان یزد، دیاری که از قدیم به واسطه ایمان و اعتقاد مردمانش دارالعباده نام گرفته است به اوج خود می‌رسد. از کودکانی که تازه به سن تکلیف رسیده اند تا سالمندانی که سالهاست می‌خواهند توشه‌ای از این راه برچینند.

قرار عاشقی
این روز و شب‌ها و در هنگام نماز، صدای دلنشین اذان از گلدسته‌های مساجد و اماکن مذهبی شنیده می‌شود. در شلوغی و ازدحام نفس گیر دل ها، صدای گلدسته‌های مسجد بیاق خان یزد مرا از کوچه پس کوچه‌های شهر، به سمت ساحل آرام خود می‌کشاند. قدم هایم را تندتر برمی دارم، مبادا دیر برسم و از ثواب جماعتش جا بمانم.
ورودی امامزاده جوانانی را می‌بینم که به دور از دنیای امروزی، برای رضای پروردگار عالمیان، خدمتگذار مردم شده اند. کفش جفت می‌کنند، جارو می‌کشند، گرد و غبار می‌زدایند و مردم را به جایگاه هدایت می‌کنند. چه حس خوب و باصفایی است. وارد صحن امامزاده سیدجعفر محمد (ع) یزد می‌شوم، جمعیت مرا به سوی خود می‌کشاند، اینجا سن و سال مطرح نیست، از نوزاد شیرخواره تا پیرمرد ۹۰ ساله. چقدر زیبا در کنار هم دست به آسمان برده اند تا تحفه‌ای بگیرند و روزی سالشان را توشه کنند. ردیف‌های جلو همه پُر شده است و من در ردیف پنجم در کنار خانم جوانی می‌نشینم که با دو فرزند خردسالش به این محفل نورانی آمده است.
لحظاتی تا شروع نماز اول وقت مانده است و همین فرصتی را فراهم می‌کند تا گفت و شنودی با بغل دستی ام داشته باشم. سارا خانم ۲۵ ساله که پرستار است و مادر دو فرزند دو و شش ساله، از معنویت نماز جماعت می‌گوید و می‌افزاید: از زمانی که خودم را شناختم، هر سال با مادرم برای اقامه نماز اول وقت در مسجد حضور داشته ام و اکنون که خود مادرم، با فرزندانم به این آئین معنوی می‌آیم تا کودکان هم یاد بگیرند.
گفتگویم با سارا تمام می‌شود و در صف جلو، زنی سالخورده را می‌بینم که گرچه به سختی و با عصا خود را به مسجد رسانده است شاداب‌تر از جوانان محفل، برای اقامه نماز مهیاست. حاج زهرا می‌گوید: برکت زندگی ام را از اقامه نماز اول وقت دارم و همیشه به فرزندان توصیه کردم که اقامه نماز را بر هر کاری ارحج بدانند.
کم کم همه به سکوت دعوت می‌شوند. آرامشی بینظیر بر مسجد حکمفرماست، همه آماده اقامه نماز هستند...

آوایی که هر روز بازار یزد را تعطیل می کند

«نماز کلید بهشت است» جمله‌ای که هر روز وقتی از مقابل دکان‌های بازار قدیمی یزد، می‌گذریم بصورت پارچه نویس بر ورودی مغازه‌ها نصب شده است.
با شنیدن صدای روحبخش اذان، بازاریان یزدی دست از کار می‌کشند و راهی مساجد می‌شوند تا نماز اول وقت را اقامه کنند.
از بزار و زرگر تا خیاط و حلاج همه و همه آستین‌ها را بالا زده اند تا با گرفتن وضو، برای اقامه نماز جماعت آماده شوند.
با علی آقا که از زرگران یزدی است همصحبت می‌شوم، او می‌گوید: هر روز نمازمان را به اتفاق کسبه در مسجد بازار اقامه می‌کنیم.
او از برکات نماز اول وقت می‌گوید و می‌افزاید: من هرچه دارم از نماز اول وقت دارم.
آقا مرتضی هم که از جوانان یزدی و جویای نام است می‌گوید: پنج سالی است که در دکان خیاطی مشغول به کارم. او یکی از ویژگی‌های خوب بازار یزد را اقامه نماز اول وقت در مسجد می‌داند و بیان می‌کند: نماز باعث زدوده شدن گناهان و مغفرت و آمرزش الهی می‌شود.
آقا مرتضی معتقد است برپا داشتن نماز باعث می‌شود که انسان خدا را در همه حال فراموش نکند و باعث پرورش فضایل اخلاقی و تکامل معنوی او می‌شود.

نماز، کلیدی برای تقرب به معبود
کمال آدمی در تخلّق به اخلاق الهی است، پس هر چه انسان ملکوتی‌تر شود و از عالم ماده و تعلّقات و آلایش‌های آن وارسته شود و به یک سخن، هر چه بشر به مقام ربوبی نزدیک‌تر شود، به همان اندازه به کمال مطلوب انسانی متقرّب‌تر است
در این باره با یکی از روحانیان دیارمان همصحبت می‌شوم. حجت الاسلام سلطانی می‌گوید: انسان پرهیزکار که از دیدگاه اسلام نمونه انسان کامل است با نماز به خدا تقرّب می‌جوید و بدین وسیله به منبع و سرچشمه کمال نزدیکتر می‌شود.
او به آیات و روایات فراوان در مورد نماز و اقامه نماز اول وقت اشاره می‌کند و می‌گوید: در این باره مولا علی - علیه السلام - در نهج البلاغه فرمودند: «الصَّلوةُ قُرْبانُ کُلِّ تَقِیٍّ.»؛ «نماز وسیله تقرّب هر انسان با پرواست».
حجت الاسلام سلطانی می‌گوید: درباره این که نماز چگونه قربی بین خالق و مخلوق ایجاد می‌کند، باید گفت قرب و نزدیکی هر کسی نسبت به خداوند متعال به قدر کمالات نفسانی اوست؛ چون ذات کبریایی، کامل مطلق است و کسی به او نزدیک‌تر است که نسبت به دیگران از حیث کمالات نفسانی و روحانی کاملتر شده است.

نماز راز هویت مردم دارالعباده

جای جای ایران که سفر کنی خوبی و ایمان یزدی‌ها را زبانزد عام و خاص می‌بینی. این حسن شهرت یزد که نام تاریخی دارالعباده هم مهری بر این ادعاست مدیون عبادت و بندگی یزدی هاست. عبادتی که اوج شکوه آن در نماز نشان داده می‌شود. مردم یزد با نماز نه تنها هویت یافته اند که زندگی می‌کنند و بش از هزار مسجد که در خیابان ها، کوچه‌ها و پس کوچه‌های این استان به دستان مردم خیر و نیکوکار یزد بنا نهاده شده اکنون برنامه زندگی مردمان این دیار را تشکیل می‌دهد.

نویسنده سیده سکینه میرطاهری