تاثیر کارتی سل تراپی در درمان کودکان مبتلا به لوسمی حاد لنفوئیدی

به گزارش خبرگزاری صدا وسیما؛ به گفته محققان مطالعه، اکثر مطالعات قبلی در معیار‌های بیماران واجد شرایط تزریق CAR T، بیماران مبتلا به لوسمی با درگیری CNS را کنار گذاشته اند و "داده‌های مربوط به این موارد کم است".

این مطالعه گذشته نگر شامل ۵۵ کودک و نوجوان مبتلا به BCP-ALL با درگیری CNS بود که درمان با سلول T CAR را دریافت کردند. داده‌های بیمار به کمیته بیماری‌های مقاوم گروه بین المللی پیوند مغز استخوان ارسال شد. همه بیماران تخلیه لنفاوی با فلودارابین و سیکلوفسفامید دریافت کردند.

دوازده بیمار سلول‌های T مبتنی بر CD۲۸ CAR را دریافت کردند و نه نفر متعاقباً تحت پیوند سلول‌های بنیادی خونساز آلوژنیک (alloHCT) قرار گرفتند. چهل و سه بیمار سلول‌های T مبتنی بر CAR ۴-۱BB را دریافت کردند.

اکثریت (۹۴%) بیمارانی که از نظر پاسخ قابل ارزیابی بودند، پس از درمان به پاسخ کامل رسیدند. عود در ۲۲ بیمار رخ داد. ۱۹ بیمار پس از CAR‌های مبتنی بر ۴-۱BB، از جمله ۱۲ عود CNS، و سه نفر از ۱۲ بیمار پس از CAR-T‌های مبتنی بر CD۲۸ و alloHCT بعدی، بدون عود CNS، عود بیماری را تجربه کردند.

محققان نوشتند: «درمان با سلول‌های T CAR به عنوان درمان مستقل نمیتواند به طور کامل از عود‌های بعدی CNS جلوگیری کند، که شاید به دلیل گسترش و تداوم ناکافی باشد که منجر به اکثر رویداد‌های عود دارای CD۱۹ مثبت میشود».

در مجموع، ۶۵ ٪ از بیماران سندرم رهایش سیتوکین (CRS) را تجربه کردند و ۳۸ ٪ سمیت عصبی را از خود نشان دادند. CRS بیشتر پس از CAR-T‌های مبتنی بر CD۲۸ رخ داد. سندرم سمیت عصبی مرتبط با سلول افکتور ایمنی (ICANS) در ۷۵ درصد از بیمارانی که CAR-Ts مبتنی بر CD۲۸ و در ۲۸ درصد از بیمارانی که CAR‌های مبتنی بر ۳-۱BB دریافت کردند، تشخیص داده شد (۰۰۵/۰=P). یک مرگ مرتبط با ICANS در یک بیمار تحت درمان با درمان مبتنی بر CD۲۸ رخ داد.

محققان نوشتند: "این داده‌ها نشان میدهند که درمان سلول‌های T CAR برای ALL عودکننده با درگیری CNS بهطور متوسط بهاندازه عود مدولاری به تنهایی مؤثر است. سمیت مرتبط با طراحی‌های CAR‌های اختصاصی مستند شده در مطالعه ما، و همچنین پتانسیل جلوگیری از عود CNS، باید در طراحی مطالعات بالینی آینده در نظر گرفته شود. "