به دنبال احیای رشته نساجی سنتی به عنوان یکی از صنایع دستی کهن

 

قاسم کاظمی اظهار کرد: در طول سال های اخیر تلاش بسیاری در جهت احیای رشته های صنایع دستی استان که دچار افول شده بودند، صورت گرفت و خوشبختانه در این مسیر برخی از رشته ها مجددا راه اندازی شدند.

 

وی با بیان اینکه رشته هایی چون گره چینی در حوزه آثار چوبی، مسگری و گلیم گل برجسته که در استان مرکزی از بین رفته بود در طول سال های اخیر احیا شد، افزود: سال گذشته موفق به احیای رشته نقاشی روی شیشه شدیم که سبقه آن به دوران پیش از اسلام باز می گردد ولی متاسفانه در طول سال های گذشته به صورت کامل از بین رفته بود.

 

کاظمی بیان کرد: رشته نقاشی روی شیشه به دلیل وجود کارگاه های شیشه گری در منطقه ساوه رونق بسیاری داشت که خوشبختانه یکی از کارگاه ها به صورت کامل احیا شده است.

 

وی با اشاره به احیای رشته قدک بافی در دلیجان افزود: در سال جاری به دنبال احیای رشته نساجی سنتی در استان مرکزی هستیم. کرباسی بافی نیز که یکی از شاخه های رشته نساجی سنتی است در منطقه فراهان به شدت مرسوم بوده، کارگاه های فعال داشته است که در طول سال های گذشته به دلایلی از بین رفت، اما در پی احیای آن در استان هستیم.

 

کاظمی در خصوص رشته قالی بافی در استان مرکزی نیز تصریح کرد: قالی استان مرکزی یکی از پر سابقه ترین رشته های صنایع دستی در منطقه مرکزی ایران بوده که نقشه های بسیار منحصر به فرد و خاصی داشته است.

 

وی مناطق خاص در استان مرکزی که در حوزه قالی بسیار نام آور بوده و هستند را شامل ساروق، جیریا، مالمیر، مشک آباد، بازرجان، لیلیان دانست و افزود: در حالت مرسوم، فرش دارای نقشه ای شطرنجی است، اما در خمین یک نوع قالی بافته می شد به نام بند ریحان که نقشه آن شطرنجی نیست، به صورت کاملا ذهنی بافته می شود و تمام نقوش و نوع بافت آن نسل به نسل منتقل شده است که متاسفانه به دلایلی این طرح و نقشه رو به نابودی است.

 

کاظمی تصریح کرد: قالی ایران هویت ایران است و تا دیر نشده است باید دست به کار شد و جهت احیای نقشه های بومی و منطقه ای آن اقدام کرد.