پیشگیری از گرمای جهانی با درک عدم تعادل انرژی در زمین

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، عدم تعادل انرژی در زمین، مهم‌ترین معیار برای سنجش اندازه و اثر تغییرات آب و هوایی است. اخیرا کوین ترنبرث پژوهشگر سازمان ملی پژوهش‌های جوی آمریکا (NCAR) به همراه لیجینگ چنگ، محقق حوزه آب و هوا، فهرست کامل و جدیدی را در مورد منابع مختلف گرمای روی زمین تهیه کردند.

ترنبرث در این بررسی، تغییرات انرژی را از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۹ مورد بررسی قرار داد و نتایج را با تشعشعات بالای جو زمین مقایسه کرد تا عدم تعادل را پیدا کند.

وی می گوید: عدم تعادل انرژی خالص، با بررسی میزان جذب گرما از خورشید و میزان بازتاب آن به فضا محاسبه می‌شود. اندازه‌گیری مستقیم عدم تعادل هنوز امکان‌پذیر نیست. تنها راه حل عملی برای اندازه‌گیری آن، تهیه فهرستی از تغییرات انرژی است.

انرژی اضافی بر سیستم‌های آب و هوایی تأثیر می‌گذارد و تعداد یا شدت رویداد‌های شدید آب و هوایی مانند باران‌های شدید، سیل‌ها، طوفان‌ها، خشکسالی‌ها، امواج گرما و آتش‌سوزی‌های جنگلی را به طور مستقیم افزایش می‌دهد. رویداد‌های آب و هوایی، انرژی را به اطراف انتقال می‌دهند و به سیستم آب و هوایی کمک می‌کنند تا با تابش انرژی به فضا، از شر آن خلاص شود. این امر، بر افزایش دما در سطح جهانی نیز تأثیر می‌گذارد.

همچنین، این پژوهش نشان داد که ۹۳ درصد از گرمای اضافی ناشی از عدم تعادل، به اقیانوس‌های زمین ختم می‌شود و دمای کلی را افزایش می‌دهد.

چنگ معتقد است: مدل‌سازی عدم تعادل انرژی زمین، چالش‌برانگیز است و مشاهدات مربوطه و تولید مدل‌سازی‌ها نیاز به بهبود دارند. درک این‌که همه شکل‌های انرژی در سراسر جهان چگونه توزیع می‌شوند و به فضا انتقال می‌یابند، به ما کمک می‌کند تا درک بهتری از آینده خود داشته باشیم.