شناخت راه های پیشگیری از ابتلا به آبله میمونی

به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز خوزستان ، آبله میمون که این روز‌ها زیاد در مورد آن می‌شنوید، اولین بار در سال ۱۹۵۸ کشف شد، درست زمانی که بیماری شبه آبله در میمون‌هایی مشاهده شد که برای تحقیق و مطالعه نگه داری می‌شدند و به همین خاطر آن را آبله میمون نام گذاری کردند.

این ویروس از خانواده اورتوپاکس (Orthopox virus) می‌باشد که شامل ویروس آبله و آبله گاوی نیز می‌شود. ابتلا به این ویروس عمدتا خارج از آفریقا و در افرادی که سفر‌های بین المللی یا واردات حیوانات انجام می‌داند، اتفاق افتاده است و بیشترین میزان ابتلا در کشور‌هایی مانند ایالات متحده، سنگاپور، و بریتانیا بوده است.

طی سال‌های گذشته موارد ابتلای بسیار کمی به آبله میمون در دنیا تشخیص داده شده است، اما هم اکنون کشور‌هایی مانند بلژیک، آلمان، فرانسه، ایتالیا، اسپانیا، سوئد، پرتغال، انگلیس، کانادا و آمریکا از موارد ابتلا به این بیماری گزارش داده اند و بعد از شناسایی بیش از صد مورد ابتلا به آبله میمون در اروپا، جلسه‌ای در سازمان بهداشت جهانی برگزار شد.

منبع اصلی بروز آبله میمون هم چنان ناشناخته باقی مانده است و به نظر می‌رسد جوندگان آفریقایی و میمون‌ها می‌توانند در انتقال ویروس و آلوده کردن انسان‌ها نقش داشته باشند.

علائم و نشانه‌های آبله میمون

علائم و نشانه‌های آبله میمون در انسان مشابه آبله است، اما می‌تواند خفیف‌تر باشد. این بیماری عمدتا با تب، سردرد، گرفتگی و درد‌های عضلانی و خستگی همراه است و تنها تفاوت آن با علائم آبله این است که آبله میمون، با تورم و درگیری غدد لنفاوی همراه است. مدت زمانی که طول می‌کشد علائم از زمان آلودگی خود را نشان دهند در حدود ۷ تا ۱۴روز است که در برخی موارد می‌تواند ۱۵ تا ۲۱ روز نیز طول بکشد.

معمولا یک تا سه روز (و یا بیشتر) بعد از تب، راش‌های پوستی را شاهد خواهیم بود که در ابتدا روی صورت مشاهده می‌شوند و به دیگر قسمت‌های بدن نیز منتقل خواهند شد. روند پیشرفت ضایعات به این گونه خواهد بود: لک، جوش، تاول، جوش چرکی، برجستگی پوست و پوسته پوسته شدن و تقریبا دو تا چهار هفته فرد درگیر بیماری خواهد شد.

راه‌های انتقال آبله میمون

آبله میمون زمانی منتقل می‌شود که شما از طریق انسان ها، حیوانات یا وسایل آلوده، با ویروس تماس داشته باشید که در چنین شرایطی، ویروس می‌تواند از راه منافذ باز موجود روی پوست، دستگاه تنفسی یا غشای مخاطی چشم ها، بینی و دهان وارد بدن شود.

انتقال آبله میمون از حیوان به انسان نیز می‌تواند از طریق گزش یا خراشیدگی، به طور مستقیم و تماس با مایع ضایعات و یا غیر مستقیم و تماس با وسایلی مانند رختخواب و لحاف صورت بگیرد. توجه داشته باشید که آبله میمون می‌تواند موش و خرگوش را نیز آلوده و درگیر کند.

بیشتر بخوانید:تکذیب شایعه بستری بیمار مبتلا به آبله میمونی

راه‌های پیشگیری از ابتلا به آبله میمون

با رعایت یک سری نکات و اقدامات، می‌توانید از ابتلا به ویروس آبله میمون پیشگیری به عمل آورید.

این اقدامات شامل عدم تماس با حیواناتی که ممکن است ناقل ویروس باشند، از جمله حیواناتی که بیمار هستند یا مشخص شده که در نواحی آلوده به این ویروس مرده اند ، عدم تماس با هرگونه وسایلی مانند رختخواب و ملحفه که در تماس با حیوان بیمار بوده اند ، قرنطینه کردن افرادی که ممکن است ناقل ویروس باشند ، رعایت بهداشت فردی و شستشوی دست‌ها بعد از تماس با افراد و حیوانات آلوده واستفاده از تجهیزات خاص هنگام مراقبت از افراد بیمار و آلوده به ویروس هستند.