پخش زنده
امروز: -
تعزیه در هند سازهای است شبیه ضریح و بارگاه امام حسین علیه السلام که ارتفاع برخی از آنها به چند ده متر میرسد.
به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما؛ تعزیه در هند سازهای است شبیه ضریح و بارگاه امام حسین علیه السلام که ارتفاع برخی از آنها به چند ده متر میرسد.
تعزیهها را به ابعادها و شکلهای گوناگون از درخت بامبو، نی، پارچه، شیشه، آینه، طلا، نقره و دیگر فلزات میسازند.
تعزیه را در دهه محرم یا دو ماهه محرم و صفر در حسینیهها میگذارند یا در دستههای عزاداری میگردانند تا مردم را به یاد شهید کربلا بیاندادند و بگریانند.
مردم روستاها و شهرها گاه دهها تعزیه بر دوش میکشند و جلوی دستههای عزاداری حرکت میکند.
تعزیه نشانه هنر، ثروت و مهارت سازندگان و بانیان آن است، برای بعضی از آنها سالها وقت و میلیونها روپیه صرف میشود.
هر شهری برای خود تعزیههای ویژهای دارد. تعزیه اگر کاملا شبیه روضه امام حسین علیه السلام باشد آنرا ضریح مینامند که بزرگ است و پرخرج.
تعزیه در هند گاه ثابت و گاه متحرک است، تعزیه ثابت را در حسینیهها روی تخت ویژه بنا میکنند و از بیست و هشتم یا بیست و نهم ذیحجه پرده آن را بر میدارند تا مردم آنهارا زیارت کمند. ـ تعزیههای متحرک را روز عاشورا در دستههای عزاداری میگردانند.
آنها را از بامبو میسازند تا سبک از کار درآید و حمل آن آسان باشد.
دلایل زیادی برای شکل گرفتن تعزیه و مراسم پیرامون آن مطرح شده است، اما به نظر میرسد که قابل قبولترین دلیل برای تعزیه فاصله زیاد بین هند و کربلا و سختیهای مربوط به سفر به این شهر در دوران گذشته باشد.
زیارت از حرم اصلی امام حسین از هند برای شیعیان ممکن نبود بنابراین ایده شکل گرفتن تعزیه ممکن است به همین دلیل باشد