اسیر فلسطینی:‌ پس از دریافت حکم آزادی، همه دردهایم از بین رفت

  به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صداوسیما، به نقل از تلويزيون الميادين، اسیر فلسطینی که پس از حدود شش ماه اعتصاب غذا توانست، آزادی خود را به دست آورد، تاکید کرد پس از عقب نشینی و رسوا کردن اشغالگران صهیونیست، همه دردهایش از بین رفت.

خلیل عواوده در مصاحبه با این شبکه گفت: حکم آزادی پس از این نبرد سخت و شدید که اشغالگران را رسوا و چهره واقعی آن را آشکار کرد و ظلم بازداشت اداری را برملا کرد، باعث شد تا درد‌های من از بین برود.

عواوده افزود: همه فلاکت و درد‌ها از بین رفت، هیچ دردی باقی نمانده است. گرسنگی تمام شد. عافیتم را بار دیگر به دست آوردم. زمانی که در سلول انفرادی وکیل به دیدار من می‌آمد و به من می‌گفت، چه رسانه‌هایی درباره پرونده تو سخن گفتند، همواره می‌گفتم از رسانه‌های آزاد تشکر می‌کنم؛ رسانه‌ای که به مظلومیت این ملت و آرمان می‌پردازد و برای یاری رساندن به آن و پایان دادن به ظلم در حق آن کمک می‌کند.

وی خاطر نشان کرد: تمدید چند باره بازداشت اداری، برای من بسیار دشوار و سخت بود. به ویژه که ابتدا حکم آزادی صادر کردند، اما بار دیگر بازداشت را تمدید کردند. هیچ ترسی برای جان خودم نداشتم. زیرا شعار من در این اعتصاب غذا، شعاری بود که از بزرگان در تاریخ بشریت به میراث برده ام. ما ملتی هستیم که در نبرد‌هايمان شکست نمی‌خوریم. یا پیروز می‌شویم و یا می‌میریم و جایی برای شکست وجود ندارد.

وی درباره پیام خودش برای اسیران فلسطینی گفت: به آنان می‌گویم اشغالگران در زندان‌ها قوانین ظالمانه اجرا می‌کنند. پس از موفقیت‌هایی که اسیران با خون، فداکاری، اعتصاب‌ها و تحمل درد‌ها به دست آوردند به اسیران می‌گویم حقوقی را که اشغالگران از آنان محروم کردند فقط با فداکاری می‌توانند پس بگیرند و این کار به رهبری بزرگ نیاز دارد. به اسیرانی که اعتصاب غذا کرده اند، می‌گویم اگر اشغالگران خواسته‌های شما را برآورده نکردند، به اعتصاب غذا ادامه دهید. در غیر اینصورت، شما چند بار آنچه را که از دست داده اید، از دست خواهید دید و تاوان سنگینی پرداخت خواهید کرد.

خلیل عواوده در پاسخ به این سوال که پس از آزادی در روز دوم ماه اکتبر آینده، گفت: مشتاق قدم زدن آزادانه در خیابان‌ها هستم. مشتاق آزادی هستم. آزادی همان چیزی است که برای رسیدن به آن مبارزه کردم. وزن من از ۸۶ کیلوگرم به ۳۵ کیلوگرم رسیده است. می‌خواهم در خیابان‌های وطنم آزادانه و بدون محدودیت تردد کنم.