تفاهم ایران و هند برای حفظ ۳۳ میلیون سند فارسی

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صداوسیما؛ از دهلی نو، این تفاهم نامه با حضور سفیر جمهوری اسلامی ایران در هند و قائم مقام سروزیر ایالت تلنگانا به امضای روسای مرکز بین المللی میکروفیلم نور ایران و اداره آرشیو اسناد و مرکز تحقیقات ایالت تلنگانا هند رسید.

این اسناد شامل فرامین حکومت‌های اسلامی و ایرانی مستقر در فلات دکن (از ۱۴۰۱ تا ۱۸۸۵ میلادی که زبان رسمی منطقه، فارسی بود)، مکاتبات اداری، اقتصادی، دولتی، کتب کمیاب و منحصر بفرد، نسخ خطی و نقشه‌ها است. این اسناد هم اکنون در اداره آرشیو و مرکز تحقیقات ایالت تلنگانا قرار دارند.
فلات دکن در گذشته به جنوب هندوستان گفته می‌شد و اکنون این فلات مجموعه ایالت‌های تلنگانا، کارناتاکا و بخشی از ایالت مهاراشترا‌ی هند است.
مرکز تحقیقات و اسناد آرشیو ایالت تلنگانا به جهات مختلف سیاسی، فرهنگی، تاریخی، علمی و اقتصادی از مراکز و منابع تاریخی مهم بشمار می‌آید.
سابقه بیش از پانصد ساله حضور ایرانیان در منطقه حیدر آباد و جنوب هند و وجود حکومت‌های شیعی همراه با حضور علما و دانشمندان مسلمان ایرانی، عامل مهمی در ایجاد تحولات سیاسی، اقتصادی و فرهنگی در جنوب هند بوده است؛ به طوری که امروزه هیچ مورخ و باستان‌شناسی نمی‌تواند بدون در نظر گرفتن نقش ایرانیان و پادشاهان مسلمان و شیعه مذهب ایرانی در این منطقه تصویر کامل و درستی از وضعیت گذشته و حال ارائه کند.
همزمان با حکومت پادشاهان صفوی در ایران، در هندوستان سلسله‌های گورکانیان در شمال و نظام شاهیان، قطب شاهیان، عادل شاهیان در جنوب حکومت می‌کردند که در این بین گورکانیان و قطب شاهیان از مشهورترین دستگاه‌های حکومتی از نظر نشر فرهنگ و هنر ایرانی _ اسلامی در هند بودند.
در دوران سلطه انگلیس بر هند بیشتر اسناد و مدارک حکومت تیموریان بر اثر عناد انگلیس‌ها نابود شد و پس از استقلال هند تعداد اندکی از مدارک امپراطوری بزرگ تیموریان هند باقی‌ماند.
با وجود این شرایط نامساعد قسمتی از اسناد و مدارک سلطنتی و استانی تیموریان از مناطق مختلف که تاکنون وجود‌ دارد صرفا بخاطر این از بین نرفته‌اند که استعمارگران برای مقاصد خود از آنان استفاده‌ می کردند، لذا آرشیو‌های حکومتی و استانی دوران حکومت تیموریان دست خوش حوادث روزگار شد، به استثنای سوابقی که در دکن (جنوب هند) مربوط‌ به دوره‌های شاه جهان و اورنگ زیب و حکومت‌های شیعی محلی در جنوب هند بود تا زمانی که پس از استقلال به دفاتر دیوانی و مالی آرشیو ایالت‌های آندراپرادش در حیدرآباد انتقال‌ داده شد.
آرشیو مرکزی ایالت تلنگانا با در دست داشتن حدود چهل و چهار میلیون سند فارسی، عربی و اردو از زمان حکومت‌های اسلامی همچون گورکانیان و قطب شاهیان داشتند در هند به عنوان آرشیو مادر شناخته می‌شود و بسیاری از مراکز اسناد آرشیوی وام دار این مرکز بشمار می‌روند.