ماندگاری یک خط تاریخی در روستای کوشک قاضی فسا

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، مرکز فارس، خط"سیاق" نوعی از خط و روش نگارش است که با آن اهل دفتر و دیوان، اعداد، مقادیر و اوزان را می‌نوشتند. این خط در حسابداری قدیمی و ثبت و ضبط ارقام و اعداد محاسبات دیوانی و شخصی تا پایان دورهٔ قاجار رواج داشت و تمامی امور محاسبات دولتی و شخصی با آن نوشته می‌شد.

نام این خط از واژه عربی "سیاق" به معنی ترتیب، گرفته شده و شکل بسیاری از علایم مورد استفاده در این خط نیز مبتنی بر شکل نوشتن اعداد به زبان عربی است.

این شکل‌ها احتمالاً در دوران خلافت هشام بن عبدالملک اموی حدود ۱۰۵ تا ۱۲۵ هجری قمری برای جایگزین کردن سیستمی که مبتنی بر سیستم حسابداری ساسانیان بوده ابداع شده است. عده‌ای نیز بر این عقیده‌اند که این خط در زمان سلجوقیان وارد جهان اسلام شده و رواج پیدا کرده است.

خط سیاق بی‌شک قبل از دوره صفویه در کشور ایران رواج داشته و به نگارش عدد و رقم معاملات تجاری و همچنین نوشتن مبلغی که مد نظر تجار بوده مربوط می‌شود.

میزان اشتباه در این خط هنگام حسابرسی بسیار کم بوده و شاید بشود گفت اصلا وجود ندارد؛ به طور مثال در اعداد و ارقام حسابرسی امروز با اندکی اشتباه و افزودن یک عدد تمامی مبالغ کم و زیاد می‌شود در صورتی که در حسابرسی و نوشتن با خط سیاق این اشتباهات به دلیل روش نگارش صحیح از بین می‌رود.

حسابرسی با خط سیاق در گذشته از یک "قمری" تا "میلیاردها" حسابرسی و نوشته می‌شد و امروز تعداد اندکی از نسل این تجار که به خط سیاق تسلط دارند زنده اند و در روستای کوشک قاضی فسا، آقای شریعتی به عنوان آخرین نسل از استادان این هنر به این خط محاسباتی - تاریخی مسلط است.

هم اکنون این اثر به عنوان میراثی ماندگار در روستای کوشک قاضی فسا حفظ شده است و تعدادی از این آثار هم در موزه فرهنگ شهر فسا نگهداری می شود.