تحول بزرگ در شمال غرب کشور با احیاء راه آهن جلفا ـ نخجوان

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما به نقل از فرینا، مجید کیانی افزود: برای افزایش فعالیت گمرک باید خط آهن جلفا ـ نخجوان احیاء شود تا منابع مالی مورد نیاز برای احیاء تجارت تاریخی در این منطقه فراهم گردد.

وی با اشاره به اینکه جلفا در طول تاریخ هویت تجاری معتبر داشته و در عصر معاصر نیز زیرساخت‌های عظیم گمرک و راه آهن ایجاد شده است، متذکر شد: در دهه‌های اخیر به دلیل فروپاشی شوروی و مناقشه کشور‌های همسایه، تجارت و ترانزیت رونق سابق را از دست داده و بخش مهمی از خطوط ترانزیت ریلی در جمهوری خودمختار نخجوان تعطیل شده است.

مدیرعامل سازمان منطقه آزاد ارس تصریح کرد: بازگشایی خط آهن جلفا ـ نخجوان و راه اندازی مسیر ترانزیت شمال ـ جنوب با قدمت بیش از یک قرن سهل‌ترین و ارزان‌ترین راه دسترسی ایران به بازار‌های بزرگ اوراسیا و اروپا خواهد بود.

کیانی توضیح داد: جلفا تا سال ۱۳۷۰ به واسطه انبار‌ها و تنها خط‌آهن برقی کشور، بزرگترین پایانه صادراتی و وارداتی، و یکی از پرترددترین مسیر‌های جاده‌ای و ریلی کشور با جابجایی سالانه چهار میلیون تن بار از خط آهن جلفا ـ نخجوان را در اختیار داشته و با فعالیت و تردد بیش از ۲۰ هزار دستگاه خودروی ترانزیتی و تخلیه ۴۰۰ واگن بار در انبار‌های عمومی گمرک جلفا، این منطقه بعنوان مجهزترین منطقه با زیرساخت‌های ریلی و گمرکی و بزرگترین مرکز انبارداری و ناوگان ترانزیتی ایران مطرح بوده است.

وی بازگشایی خط آهن جلفا ـ نخجوان را یک مسیرگشایی برای دسترسی به منطقه قفقاز و بازار اوراسیا و اروپا دانست و اظهار داشت: متاسفانه بعد از فروپاشی شوروی ۲۹ کیلومتر از خط آهن همجوار رود ارس در خاک نخجوان تعطیل شده است و زیرساخت‌های گمرکی و ریلی ما به ارزش میلیارد‌ها دلار بدون استفاده سودآور باقی مانده است. برای احیاء این مسیر باید بسیج راه آهن، وزارت راه و شهرسازی و وزارت خارجه شکل بگیرد.

مدیرعامل سازمان منطقه آزاد ارس، با اشاره به کمبود زمین برای شرکت‌های صنعتی، گفت: توسعه همه جانبه و روزافزون منطقه آزاد ارس از یک سو و اراضی وسیع و بدون استفاده راه آهن در مناطق مهم شهری، جلفا را به بن بست کشانده است.

کیانی، از چالش جدی و کمبود نیروی کار در منطقه آزاد ارس خبر داد و عنوان کرد: ما برعکس سایر شهر‌های کشور با مشکل کمبود نیروی کار مواجه هستیم که یکی از تبعات نبود اراضی با کاربری‌های مهم از جمله مسکن و ضعف اقامت در منطقه است.