۸۵ درصد از کودکان مبتلا به سرطان بهبود می‌یابند

به گزارش خبرگزاری صداوسیما رادیو گفتگو در برنامه صبح گفتگو با آقای ابوالقاسمی رئیس انجمن خون و سرطان کودکان ایران درباره درمان سرطان، بالا بودن هزینه درمان و طولانی بودن نوبت‌های درمان در بخش دولتی گفتگو کرد، جزئیات این گفتگو به شرح ذیل است:

سوال: موضوع سرطان موضوعی است که حتی فکر آن باعث رنج و زحمت می‌شود، وای به این که افراد و خانواده هایشان درگیر هستند و بخواهند در پیچ و خم گران بودن و نوبت‌های طولانی قرار بگیرند، دیگر مشکل چند برابر می‌شود، بفرمایید که چه وضعیتی برای بیماران سرطانی مان در حوزه درمان و هزینه هایش وجود دارد.
ابوالقاسمی: همانطور که مطلع هستید حدود دو درصد از سرطان‌ها که در کشور رخ می‌دهد در بچه‌های زیر ۱۵ سال است، ولی اهمیت بسیار زیادی دارد بخاطر اینکه بچه‌ها در شروع زندگی شان هستند و برای خانواده‌ها بسیار مهم هستند، می‌توانم بگویم در کشور ما سالی سه هزار کودک مبتلا به سرطان تشخیص داده می‌شود، یعنی موارد جدید ابتلا به سرطان در کودکان سالی سه هزار نفر است و این را باید مقایسه کنیم با بیش از ۱۲۰ هزار نفر که در بزرگسالان روی می‌دهد و بایستی برای این‌ها از چند نظر آمادگی داشت، یکی این که خوشبختانه در کودکان هم اکنون نتیجه درمان خیلی عالی و خوب است یعنی اگر ما مقایسه کنیم با سی سال یا سی و پنج سال پیش که ما این کار را شروع کردیم، مثلاً بچه‌هایی که درمان می‌کردیم شاید ۲۵ درصدشان خوب می‌شدند، هم اکنون این آمار در کشور ما به بالای ۸۵ درصد رسیده، یعنی بیش از ۸۵ درصد بچه‌های سرطانی برای همیشه خوب می‌شوند و هم اکنون بچه‌هایی بوده اند که طی این سال‌ها درمان کردیم، الان این‌ها آمدند و بچه‌های خودشان را می‌آورند ما می‌بینیم؛ بنابراین امیدواری به درمان سرطان اصلاً قابل مقایسه با گذشته نیست و همراه بودن خانواده‌ها، بودن امکانات درمانی و دسترسی به پزشکانی که حاذق هستند در این زمینه مهم است. ما در گذشته حدود شاید ۳۵ ، ۴۰ سال پیش، در کل کشور حدود ۵-۶ تا فوق تخصص خون و سرطان کودکان داشتیم هم اکنون به ۱۶۰ نفر افزوده شده، این ۱۶۰ نفر در کشور توزیع شدند و دسترسی به پزشک متخصص سرطان در حوزه کودکان می توانم بگویم بسیار قابل توجه است و جایی و استانی نیست که مردم مجبور بشوند به تهران بیایند یا به استان‌های بزرگ بروند بلکه در همانجا دسترسی دارند. از نظر تحت پوشش بودن درمان‌هایی که ما داریم انجام می‌دهیم، دارو‌ها تحت پوشش بیمه هستند، ولی در حوزه کودکان یک اتفاق خوبی هم افتاده و این است که خیریه‌ای در حوزه کودکان وجود دارد و  مخارج اضافی که به خانواده تحمیل می‌شود را پرداخت می‌کنند، موسسه محک و این کمک‌هایی که به آنجا می‌رود می‌تواند تقریبا مخارجی را که به صورت فرانشیز خانواده‌ها مجبور هستند که پرداخت کنند پوشش می‌دهد. علیرغم همه این‌ها هم اکنون مراکز پیوند مغز و استخوان در بیش از ۷ استان کشور راه اندازی شده و بچه‌هایی که نیاز به پیوند مغز و استخوان دارند برایشان انجام می‌شود، پیشرفت‌ها خیلی قابل توجه است. متاسفانه آمریکایی‌ها از نظر دارو ما را تحریم کردند و خیلی تلاش کردند به خصوص به کودکان سرطانی دارو نرسد و آن دارو‌هایی که باصطلاح برند هستند مدت زیادی بود که سخت می‌گرفتند، ولی بالاخره کشور تلاش کرد که این‌ها را از مسیر‌های مختلف تهیه کند و هم اکنون ما از نظر وضعیت در دسترس بودن دارو‌هایی که اثربخش هستند و بیشترین اثر را در طول عمر دارند مشکلی نداریم، ولی برای دارو‌هایی که خیلی جدید می‌آیند و بعنوان خط سوم درمان هستند و متاسفانه آن‌ها خیلی گران هستند، بعضی از این‌ها را در داخل کشور تولید کردیم در دسترس هست، ولی بعضی از این‌ها در قالب پروژه‌های تحقیقاتی باید به کار گرفته شوند و نیاز به این است که این موسسه محک این‌ها را حمایت کند، ما بار‌ها گفتیم که موسساتی که نقش خیریه دارند باید از حالت سنتی شان در بیایند و بیایند کار‌های جدید انجام بدهند، متاسفانه این‌ها همیشه سنتی هستند و عادت کردند یک کمکی به بیمار بکنند، هم در زمینه تربیت نیروی انسانی باید وارد بشوند هم در زمینه دارو‌های جدید، دارو‌هایی که در حوزه تحقیقات باید  هم اکنون کار بشود، باید ورود پیدا کنند، خیلی جا‌های دنیا هم اکنون خیریه‌ها دارند کار می‌کنند، چون دولت‌ها قادر به پرداخت این نوع هزینه‌ها نیستند. اما اگر برگردیم به سرطان‌های بزرگسالان، در سرطان بزرگسالان یک نکته بسیار مهم این است که ما یک پیشگیری داشته باشیم که می‌دانید حدود بیش از سی درصد سرطان بزرگسالان قابل پیشگیری هست، با اصلاح سبک زندگی و اصلاح سبک زندگی باید از کودکی شروع شود، بچه‌ها را ما باید عادت بدهیم به غذای سالم بخورند، چاق نشوند، رفتار‌هایی که در اجتماع دارند، این رفتار‌ها برای آینده آن‌ها و برای محافظت آن‌ها در مقابل سرطان خیلی مهم است و این رفتار‌ها را باید به ایشان یاد بدهیم، کمک کنیم که میزان سرطان کمتر بشود، یعنی با اصلاح سبک زندگی، این تعداد بیمار رو به افزایش نرود.

سوال: یعنی این کار شدنی است؟ می‌دانید چرا عرض می‌کنم، ما داشتیم یک بحثی را دنبال می‌کردیم در حوزه چاقی و این حوزه چاقی نهایتا رسیدیم به این نکته‌ای که شما فرمودید اصلاح الگوی غذا خوردن و اصلاح الگوی زندگی و سبک زندگی، هم اکنون با این وضعیت تورمی که وجود دارد یک مقدار سخت است من اگر بخواهم سالم زندگی کنم و سالم بخورم یک مقدار پرهزینه است و مثلا من کارمند، من کارگر، در طول روز بخاطر این که بتوانم شکمم را سیر کنم می‌روم یک فلافل دو نونه می‌خرم و این هم چربی ترانس و هم انواع کربوهیدرات‌های فراوان را دارد و اصلا سالم نیست و باعث می‌شود هم من چاق شوم و هم به مرور زمان تبدیل شود به یک موضوع سرطان، فلافلی که عرض کردم یکی از موارد است حالا در کنار خیابان و بساط دست فروش‌ها باعث می‌شود من نیاز غذایی ام را برطرف کنم این الگوی مصرف ما است هم اکنون چطور می‌توانیم راجع به این صحبت کنیم؟
ابوالقاسمی: ما‌ به طور روزانه با مردم در تماس هستیم، خیلی از مردم به مطب من می‌آیند و می‌گویند چرا بچه ما لاغر است، من می‌گویم این لاغری حسن است و دنبال چاق کردن بچه‌ها هستند و این خیلی مسئله مهمی است. دوم این که اتفاقا آن چیز‌هایی که سالم هستند هنوز در کشور ما خیلی گران نیستند، ما به جای این که فکر کنیم چرا مردم فلافل می‌خورند، باید فکر کنیم چرا مردم سبزیجات نمی‌خورند،  با این که تورم و گرانی هست من فرمایش شما را قبول دارم، ولی ما باید ترویج بدهیم که سبزیجات استفاده بکنند، این که تمایل به غذا‌های آماده و غذا‌های سرخ کرده و فست فود‌ها در کشور خیلی زیاد شده، قبل از این که مربوط بشود به این که در جیب ها چقدر پول است، به شلوغی زندگی، نداشتن برنامه و تمایل به این نوع خوراکی‌ها که عمدتاً خوشمزه‌تر از غذا‌های سنتی ما هستند. ما بایستی این را اصلاح کنیم، بخشی از آن بر می‌گردد به دارایی مردم و پول توی جیب مردم، ولی بخش زیادی از آن بر می‌گردد به فرهنگ سازی، ما فرهنگ سازی را نباید یادمان برود، حتی در شرایط سخت هم می‌شود این فرهنگ سازی را انجام داد به شرطی که سواد سلامت مردم را بالا ببریم. بهانه نباید باشد که حالا، مثلا به مقدار کافی پول نداریم، بله، اتفاقاً غذا‌های سالم هنوز نسبت به غذا‌هایی که ناسالم هستند ارزان‌تر هستند.

سوال: اجازه بدهید مخالفت کنم با شما بخاطر این که خیلی سخت است، هم اکنون شما می‌فرمایید، هر رشته‌ای تخصص خودش را دارد، من اگر بخواهم الگوی سالم تغذیه داشته باشم، باید به یک متخصص تغذیه مراجعه کنم من یک لیست به شما می‌دهم که شاید ۲۰ متخصص تغذیه به شما می‌گویند مثلا این را بخورید و آن را نخورید همه آنچه که می‌گویند بخورید در کنارش هم یکسری مکمل‌ها را می‌دهند که من طرف مکمل‌ها نمی‌خواهم بروم مثل انواع ویتامین‌ها و مولتی‌ها و خرید هر پکش زیر دو میلیون تومان نمی‌شود.

ابوالقاسمی: ما در صدد ترویج اشتباهات نیستیم، اگر شما سبزیجات و میوه جات به مردم توصیه بکنید نیازی به مکمل‌ها نیست.

سوال: کاری به این‌ها ندارم همان سالم خوردن‌ها مثل خوردن گوشت، مرغ و خوردن بوقلمون و خوردن خیلی از غذاهای دیگر. من اگر نخواهم بخرم و حالا سوسیس و کالباس هم که هیچ، طرف آن‌ها هم نمی‌شود رفت و آن قدر گران شده که مردم مجبور شدند از سبد غذایی شان حذف کنند. من یک جمع بندی از فرمایشات شما بکنم فرمودید که ما در حوزه سرطان پیشرفت زیادی کردیم، تعرفه‌ها گران نشده بخاطر تحریم‌هایی دارویی که وجود دارد، ما نمی‌توانیم دارو تهیه کنیم و بهرحال این مشکلات بر سر راه خانواده‌های سرطانی‌ها وجود دارد.
ابوالقاسمی: من عرض نکردم که دارو نمی‌توانیم تهیه کنیم، من عرض کردم که آمریکایی‌ها با قصد و غرض مخصوصاً فوکوس کردند که بعضی از دارو‌های سرطانی برند به دست خانواده‌ها نرسد؛ ما خوشبختانه این‌ها را داریم از کشور‌های دوست تهیه می‌کنیم، یعنی ما هم اکنون کمبود دارو در حوزه کودکان سرطانی نداریم، ولی هم اکنون در خط دوم و سوم و چهارم درمان‌ها دارو‌هایی در حوزه تحقیقاتی می‌آید بسیار این‌ها گران هستند مثلا هزینه یک بچه ممکن است چند میلیارد بشود، این‌ها را در سیستم‌های روتین بیمه هیچ کشوری پوشش نمی‌دهد، بایستی خیریه‌هایی درست شود برای این طور موارد خاص، که آدم می‌خواهد مثلا یک بیماری برای بار دوم و سوم عود کرده، حالا یک داروی جدیدی هم آمده. شما اگر به صورت روتین بیمه‌ها را در همه جای دنیا بررسی کنید بالاخره یک پوششی دارند، یکسری از افراد را تحت پوشش قرار می‌دهند، این جا هم این تحت پوشش انجام می‌شود و خیریه‌هایی که آن پوشش را تکمیل می‌کنند باز هم وجود دارد، اما در حوزه تحقیقات بایستی خیریه‌هایی باشند که بیایند و کمک کنند و ورود پیدا کنند تا حدودی هم این کار در کشور ما انجام میشود، ولی کامل نیست.