تبدیل غذاهای دور ریز به پروتئین قابل مصرف !

به گزارش سرویس وبگردی خبرگزاری صدا و سیما ، این اولین باری است که محققان به طور گسترده فناوری‌های پایداری را بررسی می‌کنند که زباله‌های آلی را که شامل ضایعات مواد غذایی از کشاورزی، آشپزخانه و رستوران‌ها و صنایع غذایی است، تبدیل به مواد قابل استفاده می کنند. محققان استدلال می‌کنند: تبدیل این ضایعات به پروتئین با استفاده از این فناوری‌ها می‌تواند مشکل سوء تغذیه را حل کند، فشار وارده بر کشاورزی و زنجیره تامین مواد غذایی ناشی از همه گیری جهانی کرونا را کاهش داده و با تغییرات آب و هوایی مبارزه کند.

الن پیرسی (Ellen Piercy) پژوهشگر ارشد این مطالعات می‌گوید: کاهش ضایعات با ایجاد اقتصادی مبتنی بر طبیعت برای مبارزه با تغییرات آب و هوایی بسیار مهم است. ما در حال حاضر سالانه میلیارد‌ها تن زباله آلی کاملاً قابل استفاده را دور می‌ریزیم، اما با استفاده از مبدل‌های زیستی پایدار می‌توانیم این زباله‌های غذایی را به یک منبع پروتئینی ارزشمند تبدیل کنیم.

او می‌افزاید: اختلالات اخیر در زنجیره تامین جهانی غذا به طور قابل توجهی تعداد افراد مبتلا به سوء تغذیه را از ۸۴۱ میلیون نفر به ۸۴۱ میلیون نفر تا سال ۲۰۳۰ افزایش خواهد داد.

پژوهشگران توضیح می‌دهند: تنها در انگلستان، ۱٫۵ میلیون تن زباله ارگانیک از تولید مواد غذایی مانند گوشت، لبنیات و میوه ایجاد می‌شود. فن‌آوری‌های جدید تبدیل زباله به پروتئین، منابع پروتئین جایگزین امیدوارکننده‌ای را ارائه می‌کنند که می‌تواند پایداری و امنیت غذایی را افزایش داده و در عین حال به سوء تغذیه جهانی نیز بپردازد.

به گفته محققان، تخمیر یکی از فناوری‌هایی است که می‌تواند تفاوت ایجاد کند. کشاورزی زراعی سالانه ۸ میلیارد تن ضایعات کربوهیدرات تولید می‌کند، اما اگر بتوان این ضایعات را برای تولید مایکوپروتئین تخمیر کرد، همان مقدار پروتئین تولید می‌شود که می‌توان از ۵ میلیارد گاو داشت.

تنها با استفاده از فناوری‌های مایکوپروتئین در بقایای محصولات کشاورزی، می‌توان سالانه ۵۶۲ مگا تن پروتئین تولید کرد. این امر نشان دهنده ضایعات بالقوه پروتئین به میزان ۱۹۷ گرم در هر فرد در روز است که به برآورده شدن میانگین مصرف پروتئین توصیه شده ۵۰ گرم به ازای هر ۷۰ کیلوگرم بزرگسال در روز کمک می‌کند.

فن آوری‌های دیگر شامل استفاده از حشرات برای خوردن ضایعات غذا برای رشد و سپس برداشت آن‌ها برای مصرف حیوانات است. این فناوری‌ها بسیار کارآمد هستند، زیرا سطح بالایی از پروتئین‌هایی را تولید می‌کنند که از نظر تغذیه‌ای قابل دوام هستند.

دکتر میائو گوئو (Miao Guo) مدرس مهندسی و یکی دیگر از محققان این مطالعه در خاتمه می‌افزاید: در حالی که این خبر امیدوار کننده به نظر می‌رسد، موانع متعددی وجود دارد که مانع از دستیابی به این تعداد می‌شود. درک عمومی از فرآیند‌های تبدیل زباله به پروتئین و پروتئین‌های جایگزین باید تغییر کند. علاوه بر این، کیفیت بهداشتی و استاندارد‌های ایمنی تعیین شده توسط مقررات به طور قابل توجهی از کشوری به کشور دیگر متفاوت است.

دکتر گوئو می‌گوید: ضایعات آلی حاصل از صنایع غذایی یا بخش‌های کشاورزی یک منبع ارزشمند است. زباله‌ها را می‌توان به عنوان محصولات با ارزش بالا مانند پروتئین‌ها بازیافت کرد. فناوری‌های ضایعات پروتئین می‌تواند جایگزین‌های پروتئینی امیدوار کننده‌ای را برای کمک به کاهش بحران جهانی گرسنگی ارائه دهد.

این مقاله در آخرین شماره مجله تخصصی Green Chemistry منتشر شده است.