کشف قدیمی‌ترین کهکشان جهان

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، تلسکوپ فضایی جیمز وب تصاویری از یک کهکشان که با نام GS-۹۲۰۹ شناخته می‌شود به زمین مخابره کرده است که احتمالا ۶۰۰ تا ۸۰۰ میلیون سال پس از انفجار بزرگ شکل گرفته و به گفته محققان، این تاریخ گذاری، آن را به اولین کهکشان کشف شده تا به امروز تبدیل کرده است.
بر اساس این گزارش، ستاره شناسان دانشگاه ادینبورگ از قدرتمندترین تلسکوپ فضایی جهان که تاکنون ساخته شده است برای دیدن GS-۹۲۰۹ استفاده کردند. تلسکوپ جیمز وب اکنون در حال ارسال عکس‌هایی با بالاترین وضوح از پدیده‌های اعماق فضاست که تاکنون بشر دیده است.
مطالعات انجام شده نشان می‌دهد: با وجود اینکه GS-۹۲۰۹ حدود ۱۰ برابر کوچکتر از کهکشان راه شیری است، تعداد ستارگان مشابهی با جرم ترکیبی حدود ۴۰ میلیارد برابر خورشید ما دارد. دانشمندان بر این باورند که ستارگان این کهکشان قبل از توقف شکل گیری در GS-۹۲۰۹ به سرعت شکل گرفتند.
گفته می‌شود کهکشان GS-۹۲۰۹ اولین نمونه شناخته شده از کهکشانی است که دیگر ستارگان جدید تشکیل نداده و به همین دلیل به عنوان کهکشان ساکن شناخته می‌شود.
ستاره شناسان معتقدند: طی نیم میلیارد سال گذشته هیچ ستاره جدیدی در این کهکشان شکل نگرفته و این تجزیه و تحلیل همچنین نشان می‌دهد که کهکشان GS-۹۲۰۹ حاوی یک سیاهچاله بسیار پرجرم در مرکز خود است. این سیاه چاله، پنج برابر بزرگتر از آن است که ستاره شناسان ممکن است در کهکشانی با این تعداد ستاره پیش بینی کنند.
باید توجه داشت که رشد سیاه چاله‌های پرجرم، مقادیر عظیمی از تشعشعات پرانرژی را آزاد می‌کند که می‌تواند گرم شود و گاز را از کهکشان‌ها بیرون کند. این فرایند می‌تواند باعث توقف شکل گیری ستاره در یک کهکشان شود، زیرا ستارگان زمانی تشکیل می‌شوند که ابر‌های غبار و ذرات گاز درون کهکشان‌ها متراکم می‌شوند.
باید توجه داشت که احتمال وجود کهکشان GS-۹۲۰۹ را اولین بار در سال ۲۰۰۴ کارینا کاپوتی، دانشجوی دکترای ادینبورگ، مطرح کرد. کاپوتی اکنون استاد دانشگاه گرونینگن در هلند است و تصاویر جدید جیمز وب نشان می‌دهد وی حدود بیست سال پیش به خوبی توانسته بود احتمال وجود این کهکشان را شناسایی کند.
دکتر آدام کارنال، محقق ارشد از دانشکده فیزیک و ستاره شناسی دانشگاه ادینبورگ در این باره می‌گوید: تلسکوپ فضایی جیمز وب قبلاً نشان داده بود که کهکشان‌ها در میلیارد سال اول تاریخ کیهانی بزرگ‌تر و زودتر از آن چه ما تصور می‌کردیم رشد می‌کردند.
این پژوهش، اولین نگاه واقعاً دقیق ما به خواص این کهکشان‌های اولیه محسوب می‌شود و تاریخچه کهکشان GS-۹۲۰۹ با جزئیات را ترسیم می‌کند. ما اکنون می‌دانیم که این کهکشان توانسته است به اندازه کهکشان راه شیری ما ستاره‌هایی را فقط در ۸۰۰ میلیون سال پس از انفجار بزرگ تشکیل دهد.
این واقعیت که ما همچنین سیاهچاله‌ای بسیار عظیم را در این کهکشان می‌بینیم، موضوع بسیار شگفت انگیزی بوده و اعتبار زیادی به این نظریه می‌دهد که این سیاه چاله‌ها عاملی هستند که شکل گیری ستاره‌ها را در کهکشان‌های اولیه متوقف می‌کنند.
شرح کامل این پژوهش در آخرین شماره مجله تخصصی Nature منتشر شده است.