پیکلبال چیست؟

محبوبیت ورزش پیکلبال در چند سال گذشته رو به افزایش بوده است. پیکلبال نه تنها یک ورزش تفریحی و اجتماعی سرگرم‌کننده است، بلکه می‌تواند کاملا رقابتی نیز باشد. قوانین این ورزش از انواع ورزش‌های راکتی قرض گرفته شده، اما شیوه منحصر به خود را نیز دارد. برای کمک به درک بهتر این ورزش آن را با تنیس مقایسه می‌کنیم.

پیکلبال چیست؟

ورزش پیکلبال در سال ۱۹۶۵ به عنوان بازی کودکان در ایالات متحده، در جزیره برین‌بریج در واشنگتن، ساخته شد. پیکلبال در سال ۲۰۲۲ به عنوان ورزش رسمی واشنگتن معرفی شد.

برخلاف تنیس یا سایر ورزش‌هایی که از راکت زهی استفاده می‌کنند، در پیکلبال از راکت صاف استفاده می‌شود. همان‌طور که راکت تنیس سایز و اندازه‌های متفاوتی دارد، راکت پیکلبال هم سایز‌های متفاوتی دارد و ضخامت راکت بسته به سبک بازی شما قابل تغییر است.

تور‌های زمین پیکلبال کمی کوتاهتر از زمین تنیس هستند. اندازه توری پیکلبال در مرکز زمین ۳۴ اینچ (۸۶٫۴ سانتی‌متر) و در کناره ۳۶ اینچ (۹۱٫۴ سانتی‌متر) است، در حالی که یک تور تنیس در مرکز ۳۶ اینچ و در کناره ۴۲ اینچ (۱٫۰۶ متر) است. تور‌ها باریک‌تر هم هستند، زیرا زمین پیکلبال به اندازه زمین تنیس پهن نیست.

قوانین نسبتا مشابه تنیس هستند، اما تفاوت‌های قابل توجهی هم وجود دارد. تفاوت اصلی در اندازه زمین بازی است؛ در حالی که یک زمین تنیس معمولی ۲۴ متر طول و ۱۰ متر عرض دارد (برای بازی دونفره)، یک زمین پیکلبال ۱۳ متر طول و ۶ متر عرض دارد.

در پیکلبال هم مانند تنیس برای سرویس زدن باید به لبه خارجی زمین رفت. اما با دست از پایین باید سرویس زد و نقطه تماس راکت با توپ باید زیر مفصل ران باشد.

نحوه کسب امتیاز هم در پیکلبال متفاوت است. اولین تیمی که به امتیاز ۱۱ برسد برنده است، اما اختلاف امتیاز باید ۲ باشد؛ بازی آن‌قدر ادامه پیدا می‌کند تا اختلاف امتیاز به این عدد برسد.

برخلاف تنیس یا بدمینتون، شما فقط زمانی می‌توانید امتیاز بگیرید که تیم شما در حال سرویس زدن است.