ترمیم آسیب رباط صلیبی با یک جایگزین نانویی

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، محققان در دانشگاه فودان شانگ‌های نانولوله‌های کربنی چند جداره را با قطری در حدود ۱۰ نانومتر با رسوب بخار شیمیایی سنتز کردند و آن‌ها را به صورت بسته‌های سلسله مراتبی مشابه با آن‌هایی که در رباط‌های طبیعی هستند، درآوردند. نتایج بررسی‌ها نشان داد که این رباط مصنوعی حاوی نانولوله‌کربنی در مقایسه با الیاف PET از نظر خصوصیات مکانیکی به رباط‌های طبیعی شباهت بیشتری داشتند.
محققان سپس انتهای رباط‌های نانولوله‌ای را به سوراخ‌های حفر شده در استخوان ران خرگوش و گوسفند با روش جراحی استاندارد متصل کردند و ۱۳ هفته برای بازسازی رباط صلیبی قدامی مهلت دادند. پس از گذشت این زمان، حیوانات می‌توانستند بدوند و به طور عادی پرش کنند. آزمایش‌های بعدی روی این حیوانات نشان داد که استخوان در اطراف و حتی تا حدی در رباط‌های حاوی نانولوله رشد کرده است. همچنین این رباط‌های نانویی ادغام بهتری با استخوان حیوان دارند که دلیل این امر می‌تواند زیرساختار نانولوله‌کربنی باشد.
رباط صلیبی قدامی یک ساختار سلسله مراتبی است که استخوان ران و استخوان درشت نی را به هم متصل می‌کند. رباط‌ها استخوان‌ها را به هم وصل می‌کنند و در حالی که انعطاف‌پذیر باقی می‌مانند باید در برابر استرس طولی مقاومت کنند. رباط‌های طبیعی شامل ساختار سلسله مراتبی طناب مانندی دارند که در آن‌ها کلاژن فیبر‌ها در مقیاس نانومتری در هم تنیده شده و الیافی در مقیاس میکرومتر ایجاد کرده است. هنگامی که رباط‌ها پاره شوند، پیدا کردن جایگزینی برای آن‌ها چالش برانگیز است. انتخاب اول جراح معمولاً برداشت تاندون از بدن خود بیمار است، اما این کار می‌تواند در بخش اهدا کننده مشکلاتی ایجاد کند.