قربانیان کلیسای کاتولیک آمریکا در انتظار اجرای عدالت

به گزارش خبرگزاری صدا و سيما، «آن آلن»، شهروند ۶۴ ساله آمریکایی می‌گوید که در دهه ۱۹۶۰ در کلیسای کاتولیک هدف آزار جنسی از سوی یک کشیش قرار گرفته است.
گزارش «آسوشیتد پرس»، حاکیست آلن، ۶۴ ساله، یکی ده‌ها نفری است که در سال گذشته از اسقف کاتولیک پورتلند شکایت کرده و به دنبال اجرای عدالت به تأخیر افتاده هستند.
در همین حال قانونگذاران اجازه داده‌اند شکایت‌هایی از سوء استفاده که مدت‌ها پیش اتفاق افتاده و نمی‌توان آن‌ها را به صورت جنایی پیگیری کرد، ادامه یابند.
این پرونده‌ها در طول زمان به دلیل محدودیت‌های زمانی یا کاهش شواهد بدون نتیجه باقی مانده‌اند.

قربانیان در انتظار اجرای عدالت
بازماندگان بیشتری در حال پیگیری پرونده‌ها هستند، زیرا ایالت‌ها به طور فزاینده لغو محدودیت‌های زمانی برای دعوای جنایت جنسی علیه کودکان را در نظر می‌گیرند؛ ورمونت نخستین ایالت در آمریکا بود که محدودیت‌ها را در سال ۲۰۱۹ حذف کرد، پس از آن مین در سال ۲۰۲۱ و مریلند امسال این محدودیت‌ها را لغو کرده‌اند.
میشیگان، رود آیلند و ماساچوست آماده هستند تا قبل از پایان جلسات قانونگذاری خود در این زمینه اقدام کنند.
«مارسی همیلتون»، مدیر عامل موسسه «کودکان آمریکا»، یک اندیشکده با هدف جلوگیری از سوء استفاده و بی توجهی به کودکان، گفت: این تحرک برگشت ناپذیر است.
در ماه آوریل، مریلند محدودیت‌های زمانی شکایت سوء استفاده جنسی از کودکان علیه مؤسسات را کمتر از یک هفته پس از آن که دادستان کل دهه‌ها آزار بیش از ۶۰۰ کودک از سوی بیش از ۱۵۰ کشیش مرتبط با اسقف اعظم بالتیمور را شرح داد، لغو کرد.
در همین حال، سایر ایالت‌ها برای مدت کوتاهی محدودیت‌های مربوط به دعاوی سوء استفاده از کودکان را حذف کرده‌اند.

ثبت ۱۰ هزار شکایت در نیویورک
بیش از ۱۰ هزار شکایت از زمانی که نیویورک محدودیت‌های زمانی را برای دو سال کنار گذاشت، ثبت شده است.
در سراسر آمریکا، این شکایت‌ها کلیساها، اردوگاه‌های تابستانی، گروه‌های پیشاهنگی و سایر مؤسساتی را که متهم به فعال‌سازی پدوفیل‌ها یا چشم‌پوشی بر این جرایم هستند، را هدف قرار داده است.

روایت‌هایی از آزار جسنی در کلیسا
«آلن» به‌عنوان مدیر مدرسه در کالیفرنیا از کودکان، به‌ویژه آن‌هایی که سوء استفاده جنسی را تجربه کرده بودند، حمایت می‌کرد؛ او گفت رازش زمانی که به ایالت مین بازگشت و مجبور شد با گذشته خود روبرو شود، آشکار شد.
«رابرت دوپویس»، یکی دیگر از قربانیان، نیز داستان مشابهی را روایت می‌کند؛ او در سال ۱۹۶۱ و زمانی که ۱۲ ساله بود از سوی یک کشیش در مین مورد آزار و اذیت قرار گرفت.

نادیده گرفتن موارد آزار
بیشتر شکایت‌های مدنی جدید مین، اسقف پورتلند را هدف قرار می‌دهد و مقامات آن را متهم می‌کنند که اتهامات مطرح شده علیه کشیش‌ها را نادیده می‌گیرند، یا صرفا مجرمان را به کلیسا‌های جدید منتقل می‌کنند و اجازه می‌دهند سوء استفاده ادامه یابد.
برخی از این اتهامات علیه کشیش‌هایی است که پیش از این مرگ آن‌ها از سوی کلیسا اعلام شده است.
مین در سال ۲۰۰۰ محدودیت‌های زمانی را برای شکایت در مورد سوء استفاده جنسی در دوران کودکی حذف کرد، اما نه عطف به ماسبق، و بازماندگان را بدون رجوع برای موارد قدیمی‌تر رها کرد.
تغییرات در سال ۲۰۲۱ دعاوی مدنی منقضی شده قبلی را مجاز کرد و نهاد‌های قانونگذاری این ایالت همچنین در حال بررسی تسهیل محدودیت‌های مربوط به اتهامات جنایی تجاوز جنسی به کودکان است.

ادعای کلیسا
مقامات کلیسای پورتلند ادعا می‌کنند که بازماندگان زمان کافی برای شکایت داشتند و مدعی شدند که باز کردن دری به روی دادخواهی جدید که می‌تواند منجر به درخواست خسارت «ده‌ها میلیون دلاری» شود، «خلاف قانون اساسی» است.
یک قاضی ادعا‌های مطرح شده از سوی کلیسا را رد کرد؛ کلیسا به دادگاه عالی ایالت مین شکایت کرده است.