امام جواد (ع)، مظهر جود و صفا

به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای مازندران، شهادت امام جواد علیه السلام، فرزند امام رضا علیه السلام و نهمین پیشوای شیعیان در آخرین روز ماه ذیقعده اتفاق افتاد.

تولد و دوران امامت حضرت
امام محمد بن علی (ع) معروف به جواد الائمه (ع)، تقی و جواد و مکنی به ابوجعفر ثانی در دهم رجب دیده به جهان گشود. نام پدرش امام علی بن موسی الرضا (ع) امام هشتم شیعیان و مادرش خیزران است. امام محمد تقی (ع) پس از شهادت پدرش امام رضا (ع) در سال ۲۰۳ قمری، مقام بلند امامت را از هشت‏ سالگی بر عهده گرفت و به مدت ۱۶ سال   هدایتگر مومنان در جامعه اسلامی با  راستی و درستی به مقصد عالی مقام انسانی بود.و مکتب علمی، اجتماعی شیعه را جلوه خاص بخشید. و مأمون عباسی (هفتمین خلیفه سلسله عباسیان) پس از شهادت امام رضا (ع) از امام جواد (ع) دلجویی کرد و دخترش ام الفضل را به عقد وی درآورد.

چگونگی شهادت:
تلاش‌های چشمگیر حضرت امام جواد ع درتبیین حقایق دین، عباسیان را آنچنان غافلگیر کرد که نتوانستند حضرت را تحمل کنند و معتصم، خلیفه عباسی و جعفر، پسر مأمون، سمی را در انگور تزریق کردند و برای ام ‏فضل فرستادند. ام فضل نیز آن را در میان کاسه ‏ای گذاشت و جلو امام جواد علیه ‏السلام نهاد و از آن انگور بسیار توصیف کرد. سرانجام آن حضرت از انگور خورد و طولی نکشید که آثار سم را در خود احساس کرد. در همان حال ام‏ فضل پشیمان شد و گریه کرد. حضرت به او فرمود: «چرا گریه می ‏کنی؟ اکنون گریه تو سودی ندارد. این را بدان که به سبب این جنایت، به چنان دردی مبتلا می ‏شوی که هرگز علاج ندارد و چنان به تنگدستی افتی که جبران ‏پذیر نباشد». بر اثر نفرین آن حضرت، ام ‏فضل به دردی بیمار شد که همه اموالش را در راه معالجه آن مصرف کرد، ولی سودی نبخشید و با نکبت بارترین وضع به هلاکت رسید. برادرش جعفر نیز در حال مستی به چاه افتاد و جسد بی ‏جانش را از چاه بیرون آوردند. امام جواد علیه السلام در کنار جدش امام کاظم (ع) در مقابر قریش شهر بغداد - که امروز به آن کاظمین می ‏گویند - دفن شد.

سیده حکیمه موسوی گزارش می دهد: