بازارسازی و شبکه سازی، حلقه مفقوده در کنار توسعه ترانشیب، ترانزیت و حمل داخلی

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، آقای چشم جهان با بیان اینکه فقدان این موضوع باعث کاهش مشتریان بین المللی برای شرکت‌های ایرانی می‌شود عنوان کرد: با روی دادن چنین حالتی، وجود یک روند تجاری ثابت یا رو به رشد دور از ذهن می‌نماید.

 
وی افزود: اگر به وضعیت کنونی بندرگاه‌ها و گمرکات کشور نگاه بیندازیم متوجه می‌شویم که از لحاظ توسعه ظرفیت پذیرش کالا، رشد چشمگیر بوده و اقدامات متعددی انجام شده است.
این تحلیل گر گفت: لزوما با توسعه سازه‌های بندرگا‌ها و گمرکات نمی‌توان به اهداف مورد نظر دست یافت چرا که برای توسعه این مهم نیاز است تا تمامی قسمت‌های این پازل با یکدیگر رشد کنند که حمل و نقل و به صورت تخصصی‌تر دنبال شود. ترانشیپ، ترانزیت و حمل داخلی بخشی از این مجموعه هستند.
به گفته وی با ایجاد این تلفیق است که می‌توان در زمینه پاسخگویی به نیاز‌های داخلی و البته کسب سهم موثر و پایدار از مبادلات تجاری و منطقه ای، فرامنطقه‌ای و بین المللی موثر عمل کرد.
آنطور که این تحلیل گر می‌گوید، کشور برای توفیق در تسهیل تجارت از طریق گرینه حمل و نقل باید بر روی گزینه‌هایی تمرکز کند که هم اینک پتانسیل‌های کامل تری را ارائه می‌دهند.
به گفته وی تمرکز بر روی حمل و نقل جاده‌ای گزینه‌ای بهتر و مناسب‌تر از حمل و نقل ریلی است. زیرا این گزینه می‌تواند با توجه به شرایط حاکم از قبیل آماده نبودن خط ریلی انزلی به آستارا و یا خط ریلی به چابهار، عملکرد بهتری داشته باشد.
به گفته ایشان با انتخاب این گزینه، نقل و انتقال کالا در کمتر از ۴ روز از شمال به جنوب کشور و بالعکس انتقال می‌یابد و به بنادر کشتیرانی تحویل داده شود.
وی ایجاد زیرساخت‌ها و روساخت‌ها در کشور را اولین گام موثر برای ایجاد ارتباط دائمی با ظرفیت‌های کشتیرانی در شمال و جنوب کشور عنوان کرد و گفت: اتصال خط ریلی رشت به انزلی حتی می‌تواند به دلیل مسافت کم گزینه‌ای مناسب‌تر و عملیاتی‌تر نسبت به اتصال خط ریلی رشت آستارا باشد که قرار است در ۵ سال آینده به بهره برداری برسد.