اما و اگر‌های توسعه خودرو‌ برقی؛ از نبود ایستگاه‌های شارژ تا بن سازه

آقای مجید جلیلی ­عضو هیئت علمی موسسه مطالعات و پژوهش بازرگانی در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار گروه صنعت خبرگزاری صداوسیما، با اشاره به زیرساخت‌های مورد نیاز برای توسعه خودرو‌های برقی گفت: از آنجایی که خودرو‌های برقی آلایندگی صفر دارند، می‌توان گفت توسعه آن کمک به مسائل زیست محیطی و کاهش آلایندگی در کلان شهر‌ها می‌کند. 

وی با بیان اینکه برای توسعه این خودرو‌ها در گام نخست دولت باید اقداماتی انجام دهد، گفت: برای تولید برق، نیاز به سوخت است که استفاده دوباره از این سوخت‌های فسیلی موجب ایجاد آلایندگی می‌شود. موضوع دیگر بحث هزینه‌های نظام بهداشت و درمان کشور است که سالانه چندین میلیارد دلار برآورد می‌شود، کاهش آلایندگی و به دنبال آن کاهش مشکلات و بیماری‌های ناشی از آن، می‌تواند کمک به کاهش هزینه‌های بهداشت و درمانی کند که دولت در قالب یارانه‌های مختلف اعطا می‌کند.

­عضو هیئت علمی موسسه مطالعات و پژوهش بازرگانی در ادامه گفت: اما یک نکته مهم دیگر انگیزه اساسی دولت برای برقی سازی حمل و نقل و توسعه خودرو‌های برقی است؛ حرکت به سمت خودرو‌های برقی، فرصت‌های درآمدی برای دولت محیا می‌کند و یک سری سرفصل‌های هزینه‌ای دارد. در کشور‌های مختلف تفاوت این مورد می‌تواند مثبت یا منفی باشد، یعنی برقی سازی خودرو می‌تواند منافع مادی برای دولت داشته باشد و یا یک سری فشار‌های هزینه‌ای به دولت وارد کند؛ در کشور ما مشخص است برقی سازی، منافع مادی برای دولت به همراه خواهد داشت که دلیل اصلی آن هم، یارانه‌ای است که دولت به سوخت‌های فسیلی در کشور می‌دهد. 

جلیلی می‌گوید: برخی از کشور‌ها در قبال فروش سوخت‌های فسیلی، مالیات می‌گیرند که بیشتر کشور‌های توسعه یافته و واردکننده حامل‌های انرژی هستند؛ این کشور‌ها با برقی سازی حمل و نقل حداقل از منظر کاهش مالیات‌هایی که از قبال سوخت‌های فسیلی می‌گیرند، متضرر می‌شوند، اما در کشور ما، چون یارانه حامل‌های انرژی، بنزین و گازوییل داریم، برقی سازی می‌تواند منافع مادی برای دولت داشته باشد.

­عضو هیئت علمی موسسه مطالعات و پژوهش بازرگانی با بیان اینکه برای توسعه خودرو‌های برقی نیاز به زیرساخت است، گفت: در تولید این خودرو‌های برقی، زیرساخت مرتبط با توسعه زنجیره تولید و قطعات خودرو، مورد توجه قرار می‌گیرد همچنین بحث باتری و بازیافت آن مطرح است چرا که این باتری‌ها دوره مصرف دارند و باید بازیافت شوند (دوره مصرف باتری خودرو‌های برقی حدود ۵۰۰ هزار کیلومتر و بازه زمانی ۵ تا ۶ سال است).

وی در ادامه افزود: تامین قطعات این خودرو‌های برقی بحث دیگر در زیرساخت است که باید به طور کامل تامین شوند و سرمایه گذاری‌های جدیدی در این حوزه صورت گیرد؛ موضوع دیگر بحث بن سازه خودرو برقی است که این خودرو‌ها نیاز به بن سازه جدید دارند، دلیل آن هم این است که باتری که در این خودرو‌ها استفاده می‌شود، وزن زیادی دارد و این باتری باید در طول خودرو وزنش توزیع شود که معمولا در قسمت‌های با ارتفاع کم خودرو، استفاده می‌شود.

به گفته جلیلی، در توسعه زیرساخت خودرو برقی بحث ایستگاه‌های شارژ آن‌ها مطرح است؛ این خودرو‌ها همانند خودرو‌های بنزینی نیاز به تامین انرژی دارند و باید بعد از طی یک مسافتی، شارژ شود. اکنون این خودرو‌ها متوسط مسافتی که با یکبار شارژ طی می‌کنند حدود ۵۰۰ کیلومتر است که خودروسازان جهان در حال افزایش آن هستند مثلا شرکت تویوتا ژاپن اعلام کرده تا سال ۲۰۳۰ مسافت هزار کیلومتر را برای خودرو‌های برقی به همراه خواهد آورد، حتی برد هزار و ۵۰۰ کیلومتری را به واسطه توسعه فناوری خواهد داشت.