«حجت الاسلام سید ضیا حسینی» فقط یک امام جمعه نبود

به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز قزوین، رئیس مرکز تحقیقات اسلامی مجلس گفت: مرحوم حجت الاسلام سید ضیاء حسینی بیش از ۴۰ سال در قامت یک خادم به مردم، دین، انقلاب و نظام و منطقه بزرگ الموت خدمت کرد و خدمتگزاری او تا روز رحلتش ادامه داشت. البته سنت‌های حسن‌های که از ایشان به یادگار ماند تا همیشه ادامه دار و منشا برکت خواهد بود.
عطاالله رفیعی آتانی، با اشاره به خصوصیات بارز مرحوم حجت الاسلام سید ضیاء حسینی امام جمعه الموت قزوین بیان کرد: روز‌های اول انقلاب، روز‌های پرنشاطی به لحاظ دینی و انقلابی بوده و جامعه روحانیت مظهر این نشاط دینی و انقلابی به شمار می‌آمدند. مردم در چهره روحانیت همه خواسته‌ها و آرمان‌های خود را میدیدند و ... سید ضیا در چنین شرایطی امامت جمعه را بر عهده گرفت.
وی افزود: ایشان بیش از ۴۰ سال امام جمعه الموت که نه امام جامعه الموت و الموتیان بودند و البته از همان زمان امام جمعه، بالاترین و فاخرترین جایگاهی بود که حضور اجتماعی، سیاسی و دینی روحانیت در ذیل آن انجام میگرفت.
رئیس مرکز تحقیقات اسلامی مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: در گذشته جمعیت زیادی در منطقه الموت سکونت داشت و مردمان این دیار انسان‌هایی شریف، فرهنگی، مذهبی، نجیب و قدردان بودند و مجموعه همه این عوامل فضای مناسبی را برای فعالیت مرحوم حاج آقا حسینی فراهم ساخته بود.
وی ادامه داد: حجت الاسلام سید ضیاء حسینی علاوه بر داشتن تحصیلات حوزوی خوب، فارغ التحصیل دانشگاه قم بودند، ضمن اینکه سخنوری ماهر و دارای قدرت کلام بالایی بودند، به لحاظ معنوی هم از جایگاه رفیعی برخوردار بودند به طوریکه در بسیاری از مواقع خودِ ایشان دعای کمیل را در مسجد قرائت میکردند.
حجت الاسلام حسینی مرجع فکری، سیاسی و انقلابی منطقه الموت بودند
رئیس مرکز تحقیقات اسلامی مجلس شورای اسلامی با تاکید بر اینکه مرحوم حجت الاسلام حسینی مرجع فکری، سیاسی و انقلابی منطقه الموت بودند، گفت: نقطه شروع فعالیت ایشان خیلی خوب و با قدرت شکل گرفت به نحوی که جایگاه امام جمعه الموت یک جایگاه غبطه برانگیز بود و بسیاری دوست داشتند تا در این جایگاه قرار بگیرند.
وی با اشاره به فعالیت‌های این عالم برجسته بیان کرد: حجت الاسلام حسینی حوزه علمیه کوچکی در الموت تاسیس کردند و چندین طلبه هم داشتند که آنان هم بعد‌ها در حوزه علمیه قم ادامه تحصیل دادند. ایشان به معنای واقعی، انقلابی و ولایی بودند و معمولا بدون توجه به جهت گیری‌های سیاسی پناهگاه همه بودند.
رفیعی آتانی خاطرنشان کرد: الموت ظرفیت انسانی خوبی در کشور دارد و یکی از مهمترین ویژگی‌های جریان نخبگی منطقه الموت آن است که دلبسته دیار خود هستند و حاج آقا حسینی به نوعی رهبر، مدار و نقطه ثقل همه این افراد بوده، به طوری که همه این افراد، برنامه‌های کاری خود در الموت را به نوعی با ایشان هماهنگ میکردند.
حاج آقا حسینی محور پیگیری مسائل عمرانی و اداری الموت بودند
وی افزود: با اینکه ایشان رهبر سیاسی، انقلابی، فکری و دینی منطقه الموت بودند، اما به همین مباحث کفایت نکرده، بلکه به واقع مدار و محور پیگیری مسائل عمرانی و اداری الموت در استان و کشور هم بودند و دغدغه‌مندانه برای عمران، آبادانی و ارتقای موقعیت اداری الموت در استان و کشور تلاش می‎کرد.
رئیس مرکز تحقیقات مجلس شورای اسلامی با اشاره به فعالیت‌های مرحوم حجت الاسلام حسینی در دوران دفاع مقدس گفت: ایشان در دوران جنگ تحمیلی در ستاد پشتیبانی جنگ به عنوان یک پناهگاه و مرجعی موثر، فعال بودند و از طرف دیگر تقریبا میتوان گفت تمام خانواده‌های شهدای الموت به ایشان علاقه وافری داشتند و قطعا شنیدن خبر رحلت این عالم فرزانه برای آنان بسیار تاثربرانگیز و ناراحت کننده بوده است.
وی یادآور شد: در گذشته مردم الموت به دلیل نبود زیرساخت‌های مناسب در حوزه راه و جاده و همچنین در زمینه کار و درآمد مناسب، زندگی سختی داشتند، اما اکنون کشاورزی و باغداری در این منطقه رونق پیدا کرده است.
رفیعی آتانی عنوان کرد: رنج فقر و نداری در گذشته مشکلاتی را برای مردم الموت به وجود می‌آورد و طبیعتا نیاز مردم به نهاد‌های دولتی بیشتر بود، اما بار خیلی از نهاد‌ها را ایشان به دوش میکشید و پیگیر امور جادهسازی و بهداشتی -درمانی و مطالبات مردمی بودند ضمن آنکه در ترویج معارف دینی بسیار کوشا بوده و در هر فرصتی که پیش میآمد در مجالس شهدا یا مراسم ختم اموات شرکت میکردند.
رییس مرکز تحقیقات مجلس شورای اسلامی اذعان کرد: مرحوم حجت الاسلام حسینی به معنای واقعی «طبیب دوار بطبه» بوده و در متن مشکلات مردم جاری بودند و در تمام عرصه‌ها حضور جدی داشتند ضمن اینکه در قزوین، نماینده خوبی برای پیگیری مطالبات مردم الموت بوده و دغدغه‌مندانه مسائل الموت را در استانداری و ادارات مختلف دنبال میکرد.
وی تصریح کرد: از افراد ساکن در الموت کسانیکه میتوانستند به دلیل اقتضائات زندگی و برای رشد خود و فرزندانشان از الموت خارج شوند این اقدام را انجام دادند، اما ایشان در الموت ماندند و حتی در راستای مصلحت فرزندان خود هم این کار را نکردند و بیش از ۴۰ سال مثل یک خادم به مردم، دین، انقلاب و نظام و تک تک آحاد افراد الموت خدمت کرد و خدمات او تا روز رحلتش ادامه داشت.
این عالم برجسته در مسائل استانی خیرخواهانه ورود میکرد
رییس مرکز تحقیقات مجلس شورای اسلامی خاطرنشان کرد: ایشان تا واپسین روز‌های زندگی خود با وجود رنج بیماری و کهولت سنی همچنان در راستای گرهگشایی از مشکلات مردم نقش آفرین بودند و در مسائل استانی هم خیرخواهانه ورود پیدا کرده و در جلساتی که رسما یا احتراما شرکت داشتند نقش کلیدی خود را ایفا میکرد.
رفیعی آتانی مهمترین دغدغه مرحوم حجت الاسلام حسینی را در ارتباط با منطقه الموت، محرومیت زدایی عنوان کرد و افزود: البته اکنون الموت به خاطر نعمت انقلاب و پیگیری مسئولانی امثال ایشان از وضعیت خوبی برخوردار است در حالیکه اوایل پیروزی انقلاب جزو مناطق محروم کشور به شمار میآمد.
وی یادآور شد: پیگیری مسائل مربوط به فرهنگ دینی از مباحث جدی ایشان بوده و برای ترویج معارف دینی تلاش میکردند و در این مسیر از فرصت حضور مبلغین دینی هم استفاده کرده و نسبت به این موضوع اهتمام داشتند ضمن اینکه به نهاد آموزش و پرورش و معلمان خیلی بها میدادند.
رئیس مرکز تحقیقات مجلس شورای اسلامی با اشاره به رویکرد ولایی و انقلابی حجت الاسلام حسینی گفت: ایشان شخصیتی انقلابی و ولایی بوده و به معنای واقعی جناحی نبودند و در زمان حیات امام راحل با روحیه انقلابی عمل کرده و پس از ایشان هم برای تحقق منویات مقام معظم رهبری با قاطعیت و اعتقادی راسخ تلاش کردند.
جامعیت و جدیت در پیگیری مطالبات مردمی از ویژگی‌های بارز ایشان بود
رفیعی آتانی همچنین گفت: حجت الاسلام حسینی شخصیتی تک بُعدی نبودند و جامعیت و جدیت در پیگیری مطالبات مردمی از ویژگی‌های بارز ایشان بود. هیچ گاه از رشد معنوی خویش غفلت نکردند و در حقیقت یک شخص جامع، پرکار و جدی بودند و تا زمانیکه توان جسمی داشتند بسیار پرانرژی در همه صحنه‌ها حضور داشته و با بیان غرّا و قوی در تمام موضوعا مهم نقش‌آفرینی موثری داشتند. او خود را فدای الموت کرد. کاری که هیچ کس در هیچ عرصه و مسوولیت دیگری برای الموت انجام نداد. او قطعا میتوانست در شهر‌های دیگری با ظرفیت بیشتر و بزرگتر همین مسئولیت را بر عهده داشته باشد ولی خود را وقف و فدای الموت کرد.
وی در پایان تاکید کرد: الموت، قزوین و کشور یک شخصیت ارزشمند و عالم، ولایی، خدوم، انقلابی، جدی، جامع، با وقار، تکیه گاه همگان، حاضر در همه عرصه ها، فداکار، استوار در خدمتگزاری، با صلابت، با معنویت و مجرب و ... را از دست داد. بی‌تردید او برای امامت جمعه در مناطقی شبیه الموت یک الگوی کامل بود که به تدریج و در طول بیش از چهل سال ساخته شد. پیداست که با توجه به همین ویژگیهاست که کار برای جانشین ایشان بسیار سخت میشود.